Mafyanın Esareti

Mecburiyet

Hazar arabadan inerek koşa koşa deponun içine giren Zişan’a baktı. Yaptığı planı Aral yüzde yüz kabul edecekti ama bebeğin annesi kesinlikle Zişan’ı vuracaktı. Sessizce arabada bekleyerek olacakları bekledi.

Zişan zorlukla Aral’ın bulunduğu odayı buldu ve tıklamadan içeri daldı.
İçerideki adamlar dikkatle Zişan’a bakarken kadın direkt olarak Aral’ın yanına gitti;

- konuşmamız lazım. Derhal!!

Zişan’ın bu aceleci ve emrivaki tavrı adamın tepesini attırsada sakince kadının kolundan tutup;

- toplantıdayım hayatım. Hadi dışarıda bekle kocacığını...

Aral ne için konuşacağını biliyordu kadının. Bebek ile ilgili gelmişti ama ne diyecekti onu merak ediyordu. Yalvaracaktı belkide annesine vermesi için. Ama Zişan’ın artık kendisini tanıdığını varsasıyordu.

- Hayır burada da bekleyebilirim.

Deyince Aral yüzünü sıvazlayıp;

- Zişan beni delirtme. Buradaki adamlar sana yiyecek gibi bakarken, üstüne üstlük cücük kadar etek giymişken burada bekleyebileceğini gerçekten düşünüyor musun !? Dışarıda bekle dediysem bekleyeceksin!

Kadın burnundan soluyarak odadan çıktı. Dışarıda bir o tarafa bir bu tarafa yürürken düşünüyordu. Planı işe yarayacak mıydı? Yoksa Aral görmezden mi gelecekti? Birazdan öğrenecekti. Yaklaşık 15 dakika sonra kapı açıldı ve bütün adamlar dışarı çıktı;

- gel buraya!

Diye geriden gür sesiyle çağırdı Zişan’ı Aral. Zişan kendinden emin bir şekilde;

- konuyu uzatmayacağım. O bebeği annesine ver dedim, vermeyeceğim dedin; annesinden ayırdın. O zaman onun anneliğini ben kabul etmek istiyorum. O bebeğe ben bakmak istiyorum. Bari bunu kabul et.

der demez Aral hemen Zişan’ın yanına geldi. Elini alnına koyup ateşi olup olmadığına baktı. Yoktu, gayet sağlıklıydı. Bir süre kendi kendine düşünüp;

- neden böyle br teklifte bulunduğunu çözemedim karıcığım. Benden nefret ediyorken, senden önce yaşanmış olan bir ilişkinin kanıtı olan bu bebeğe annelik yapmak istiyorsun. İçinde bir bokluk aramam gerekiyor mu?!

Zişan küçük bir kahkaha atıp;

- Senin yaptığın pislik yüzünden o masum bebeği suçlayamam. O masum, ama sen pislik herifin tekisin malesef. Herneyse ben önerimi sundum ister bir bokluk ara ister arama pekte umrumda değil. Ama kararım kesin.

Aral biraz daha düşünüp;

- tamam ulan. Teklifin bir yaman düşününce hoşuma gitti. İnşallah bir sinsilik peşinde değilsindir Zişan. Yoksa sana neler yapacağımı tahmin bile edemezsin.

Zişan göz devirerek;

- seninle aynı ortamda bulunmaya tahammül edemiyorum. Bebeğin nüfus işlemleriyle ilgili şeyleri halledersin.

Kadın tam çıkacakken Aral;

- beni tahrik etmezsen sevinirim hayatım... Haa bu arada eve geçip o üstünü başını düzgün giyin tepemi attırma benim.

Aral sırıtıyordu. Belkide bu bebek Zişan’ın onu sevmesini sağlayacaktı. Hayatları değişecekti. Aklına Zişan’ın babasını öldürdüğü gelince duraksadı. Bazen Zişan’ın hafızasını kaybetmesini bile diliyordu genç adam...

Zişan hızlıca depodn çıkıp arabadaya doğru hızlı adımlarla geri geldi. Hemen ön koltuğa oturup Hazar’ın ona merakla bakan gözlerine yanıt verdi;