Kyungsoo: Son yazdığın cümle aklımdaki sapık profilini daha da güçlendiriyor.
Jongin: Eğer sapığın olduğumu söylersem, rahatlayacak mısın?
Kyungsoo: Hayır ama gerçekleri duymak hoşuma giderdi.
Jongin: Tamam o zaman söylüyorum; ben sapığın değilim Kyungsoo.
Kyungsoo: Sağol, inanılmaz rahatladım şu an.
Kyungsoo: Bir şey sorabilir miyim?
Jongin: Hayır sana kim olduğumu söylemeyeceğim.
Kyungsoo: Onu sormayacaktım ama onu da söylesen güzel olurdu tabi.
Jongin: Çok beklersin. Pekala, sor bakalım. Ne soracaksın?
Kyungsoo: Şu an bunu sana, tanımadığı ya da en azından hatırlayamadığım birine, sormak ne kadar doğru bilmiyorum.
Jongin: Sorabilirsin Kyungsoo. Emin ol ben senin güvenebileceğin biriyim.
Kyungsoo: Şu an yatağın yanındaki komidinin üstünde bir yüzük var.
Jongin: Odanı temizlemeye gelenlerden biri temizlerken bırakmıştır, sonra unutmuştur.İçine baksana, isim falan vardır belki.
Kyungsoo: İçinde isim falan yok. Yalnızca tarih var.
13.01.2015
Korktuğum nokta şu ki; bu yüzük uyandığımda benim parmağımdaydı.Jongin çevrimdışı
Kyungsoo: Neden soruma cevap vermeden çıktın ki sanki. Neyse, geldiğinde lütfen soruma cevap ver.
———————————
Lütfen oy vermeyi unutmayın 💞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
物の哀れ//Mononoaware - Kaisoo
Teen FictionBu dünyadaki her şeyin geçici olduğunun farkına varmayı ve gelip geçen her şeyin de üzüntü ve efkâr yarattığını anımsatır.