物の哀れ//Mononoaware - Kaisoo

12

Kyungsoo: Ne?

Jongin: Bana senin öldüğünü söyledi.
Ama o, senin ölmediğini biliyordu.
Ben eve gittikten sonra seni eve götürmüş.
Seni hastaneden çıkarabilmek için beni eve göndermiş zaten.
Sen o kazada hafızanı kaybetmişsin.
Hiç kimseyi hatırlamıyormuşsun.
Sehun, sana kendini eşin olarak tanıtmış.
Böylece seni yanında tutabilmiş.

Kyungsoo: Tanrım.

Jongin: Ama sonra, ne Sehun'un ne de benim beklemediğimiz bir şey oldu.

Kyungsoo: Ne oldu?

Jongin: Sen her şeyi hatırlayıp, Sehun'un evinden kaçmışsın.
Ama o sırada bir araba sana çarpmış, tekrardan kaza geçirmişsin.
Seni hastaneye getirdiler.
Kanlar içinde sedyede yatıyordun.
Seni gördüğüm an, neye uğradığımı şaşırdım.
Yine öncekiler gibi hayal olduğunu zannettim.
Ama seni neden kanlar içinde hayal edeyim ki?
Seni gördüğüme sevinemedim Kyungsoo.
Beynim durdu, kalbim durdu, bütün dünya durdu benim için.
Sikeyim Kyungsoo ben çok korktum.
Ne olduğunu anlamadan seni ameliyata aldılar.
O sırada Sehun geldi.
Orospu çocuğu, korkarak bakıyordu bana. Sana olanlardan dolayı değil, ona yapacaklarımdan korkuyordu.
O gün, her şeyi anlattı bana.
Yüzünde zerre pişmanlık yoktu o an.
Ne ben onu ölümüne döverken, ne de yerde baygın yatarken.

Kyungsoo: Kaza mı?
Ben neden hatırlamıyorum?

Jongin: Hafızan zaten tam olarak düzelmemişken tekrardan bir kaza geçirdin.
Hafızan tekrardan hasar gördü.
Yani son kazaya kadar yaşadığın şeylerin hepsini hatırlayamayabilirsin.
12. Yaş gününü hatırlarken, Sehun'un sana yaptığı bir şeyi hatırlayamayabilirsin.

Kyungsoo: Seni hatırlıyorum Jongin.
Ve seni hakkında hatırladığım bir şey daha var.

Jongin: Kötü bir şey mi?
O gün kavga ettiğimizde söylediğim bir şey mi?
Çok üzgünün Kyungsoo.
Gerçekten.

Kyungsoo: Seni seviyorum, Jongin.

Evimizdeki oyuncak pengueni sevdiğimden daha çok seviyorum hemde.

—————————————

Lütfen oy verip your yapmayı unutmayın 💞🙏🏻