物の哀れ//Mononoaware - Kaisoo

20

Jongin: Sehun'un düğünü çok güzeldi, değil mi?
Eşiyle çok yakışıyorlardı.
Adı neydi?

Kyungsoo: Luhan.
Evet bencede çok yakışıyorlar.
Sehun çok mutlu görünüyordu.

Jongin: Damatlığın içinde ne güzel durmuş pezevenk.
Bunu ona söyleme ama.
Ona benden çirkin göründüğünü söyledim.

Kyungsoo: Neden düğün gününde çocuğa böyle bir şey dedin?

Jongin: Kötü bir şey demedim ki.
Benden kötü göründüğünü söyledim.
Bu onun için yeni bir şey değil.

Kyungsoo: Telefonu Jongin'e verir misiniz?

Jongin: Ben Jonginim.

Kyungsoo: Özür dilerim.
Bir an egodan başka bir şey göremedim.

Jongin: Ha ha ve ha
Ne kadar komik.

Kyungsoo: Jongin?

Jongin: Efendim penguenim.

Kyungsoo:  Bugün Sehun ve Luhan'a baktım da,
Gerçekten çok mutlulardı.
Umarım bizim yaşadığımız şeyleri  yaşamazlar.

Jongin: Sehun'un bir daha böyle şeyler yaşamak istediğini sanmıyorum.
İyi bir eş olacaktır.
Ona güveniyorum.

Kyungsoo: Sehun'u affetmek senin için çok zordu, bunu biliyorum.
Ama sen buna rağmen onu affettin.
Hatta onun en mutlu gününde yanında oldun.
Sen harika bir insansın ve ben sana sahip olduğum için çok şanslıyım.
Senin kalbin çok güzel.

Jongin: Kalbimin içindeki çok güzel.
Yoksa orası boş bir arazi.
Tek bir kuru dal bile bulamazsın.
Ama o kalbimin içindeki var ya,
Orayı bir gül bahçesi yapıyor.
Bütün güllere özenle bakıyor.
Yeni güller dikiyor gönlüme.
Ve ben bugün o gül bahçesindeki bahçıvana bir sürpriz yapıp oraya yeni bir gül getirmek istiyorum.

Kyungsoo: Yeni bir gül mü?

Jongin: Ben evlat edinmek istiyorum, Kyungsoo.
Seninle beraber birini büyütmek istiyorum.

Kyungsoo: Jongin
Biz bunu yapabilir miyiz?
Çocuk sahibi olmayı ne kadar çok istediğimi biliyorsun.
Ama sence bunu başarabilir miyiz?

Jongin: Elbette başarabiliriz, Kyungsoo.
Sen çalışmıyorsun zaten.
Sen evde ona bakarsın.
Bunu asla yanlış anlama.
Bütün sorumluluğu sana asla yüklemiyorum.
Hatta ilk evlat edindiğimiz günler ben işten izin alırım ki ikimize alışsın.
Sonra yavaş yavaş işe gitmeye başlarım.
Üstelik senden bahsetiyoruz, Kyungsoo.
Tabi ki yapabilirsin.
Ben sana güveniyorum.

Kyungsoo: Pekala.
Ama bak;
Baktık olmuyor, çocuğa bakamayacağımızı anladık, hemen geri götüreceğiz.
Ne biz ona, ne de o bize bağlanmadan.
Tamam mı, Jongin?
Hemen söz ver bana.

Jongin: Söz veriyorum.

Kyungsoo:  Pekala.
Ne zaman gideriz?

Jongin: Yarın gideriz.
Olur mu?

Kyungsoo: Olur.
Şimdiden çok heyecanlandım.
Dışarıdan soğuk biri gibi görünüyorum.
Umarım kendimi sevdirebilirim.

Jongin: Birisinin seni sevmesi için bir şey yapmana gerek yok, Kyungsoo.
Sadece gülümsemen yeterli.
Çok güzel gülümsüyorsun.

Sen gülümseyince kalbin dudaklarına vuruyor.

————————————————
Selaaaaaam ben geldim 👋🏻👋🏻👋🏻

Medyaya öldüm bittim yeniden dirildim sonra yine öldüm 😍😍😍

Final yapabilirim demiştim amaaaa yapmadım. Fakat finalin yakın olduğunu söyleyebilirim.

Sizi çoook seviyorum kendinize iyi bakın öptüm. 😘😘😘

Lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayın 💞🙏🏻