Risk

*7*

•Harpe's POV•

Το φως που έμπαινε από το παράθυρο δίπλα από το κρεβάτι που ξαπλωναμε με ξύπνησε.

Όταν όμως άνοιξα τα μάτια μου συνειδητοποίησα ότι η Ελενορ έλειπε.

Σηκώθηκα γρήγορα από τον καναπέ και έβγαλα τα σκεπάσματα από πάνω μου.

Περπάτησα γρήγορα προς την κουζίνα και μπήκα γρήγορα στο εσωτερικό της αλλά αυτή δεν ήταν εκεί.

Πήγα στην κρεβατοκάμαρα του Ντίλαν αλλά αυτή ήταν άδεια.Και στο μικρό σαλόνι αλλά εκείνη ήταν άφαντη.

Ξαφνικά ένας ήχος ακουστικε κάνοντας με να γυρίσω προς την κατεύθυνση της τουαλέτας.

Εκεί την ειδα να βγαίνει από μέσα καθώς παρατήρησα το πρόσωπο της.

Ήταν χλωμή και τα μάτια της πρησμένα. Ακόμα μπορούσες να διακρίνεις τους μαύρους μώλωπες κάτω από τα κάστανα της μάτια.

«Με τρόμαξες!» της είπα τελικά.

«Τι;εεε;» Είπε αυτή φανερά μπερδεμένη.

«Που έφυγες... Νόμιζα ότι έπαθες κάτι.» Της εξήγησα τελικά για να καταλάβει.

«Ααα» είπε αυτή φανερώνοντας ότι κατάλαβε.

«Είσαι καλά;» Ρώτησα καθώς μπορούσα να καταλάβω πόνο στα μάτια της.

«Ελπίζω» ψυθίρισε σιγανά για να μην την άκουσα αλλά απέτυχε.

«Τι εννοείς; Δεν είσαι καλά;» ρώτησα φανερά ανήσυχος.

«Απλά δεν αισθάνομαι και πολύ καλά» είπε πιάνοντας το μετόπη της και την κοιλιά της.

«Μπορεί απλά να κρυώσες» είπα απλά εγώ.

«Πως αισθάνεσαι;» Συνέχισα.

«Έχω μια ναυτία, ζαλίζομαι και νιώθω πτώμα» είπε τελικά καθώς έκατσες δίπλα μου στον καναπέ.

Ακούμπησα το χέρι μου στο μέτωπο της καθώς αυτή παρακολουθούσε κάθε μου κίνηση.

Ήταν ζέστη. Άρα είχε ανεβάσει πυρετό.

Για να βεβαιωθώ ακούμπησα τα χείλη μου στο μέτωπο της αφήνοντας ένα φίλη εκει βλέποντας ότι δεν ήταν απλά ζέστη αλλά έκαιγε στον πυρετό.

Καθώς απομάκρυνα τα χείλη μου από το μέτωπο της τα μάτια μας συναντήθηκαν και μείναμε να κοιτάμε ο ένας τον άλλον.

Όταν συνειδητοποίησα ότι είχα πλησιάσει επικίνδυνα κοντά της απομακρύνθηκα.

«Πρέπει να φύγουμε από την πόλη!» είπα καθώς σηκώθηκα από τον καναπέ.