Karanlık Sabahlar

Ya Gelirse?

2 ay sonra

Eylül o günden beri okula gitmemişti.. Sadece sınavlarına gidip hemen geri geliyordu..
Artık mezuniyet günü gelmişti.. Bugün mezuniyet vardı.. Gitmek istemiyordu bir yanı..Bir yanı ise gitmek istiyordu.. Kararsızdı...

2 aydır düşündüğü tek kişi Uzay'dı..
Ne Çağlar ne de bi başkası... Uzay'ı bıraktığı için üzgündü.. Ama mecburdu. Ali'yle karşılaşamazlardı.. Söyleyecek tek kelimesi yoktu çünkü..
Bazen başını yastığa koyduğunda veya gözlerini kapattığında Ali gözünün önüne geliyordu.. Anlamsız.. Boşluk gibi..
Çaresiz bakışları.. Üzgün ve kırılmış..

E:Kendimden nefret ediyorum.

Çağlar 2 aydır her Allah'ın günü Eylül'ün kapısına dayanınca Eylül taşınmak zorunda kalmıştı.. Okula biraz uzaktı. Ama idare ediyordu..

Eylül aynanın karşısında kendine baktı.. Yorgundu.. Uykusuz.. Ali'nin ablasının ölümünden kendini sorumlu tutuyordu. Kendini zamana bırakmıştı ve bu "Eylül'ce" kendine acı çektirme yöntemiydi

O sırada telefonu çalmıştı.. Çağlar yüzünden telefonunu ve adresini değiştirmesi gerekmişti..

E:Efendim Esma?
Es:Sana geliyoruz hadi görüşürüz!
E:Esma?
E:Es...

E:Kapattı çok güzel...

Eylül öfleyerek duşa girmek için banyoya girdi....

....

Ali'den..

Eylül'ü 2 aydır görmemişti.. Nedendir bilinmez özlemişti onu.. Bir günde hayatlarına girip ufak dokunuşlarla ikisini de mutlu etmişti... Akşamına da tek bir cümleyle o mutluluğun üstüne taşıyamayacakları bir yük bırakmıştı...

Ali kendini suçluyordu.. Gitmesine izin verdiği için. Uzay üzgündü. Eylül'ü özlüyordu...

Ali yataktan kalkıp aynanın karşısına geçti..
Hali pek farklı değildi Eylül'den. Yorgundu.. Uykusuz ve üzgün..

Sinirli değildi Eylül'e.. Biraz düşündükten sonra onu suçlamanın anlamsız olacağını anlamıştı.. Ama gidip konuşacağı bir Eylül bulamamıştı..
Her gece kulaklarında Eylül'ün cümleleri yankılanıyordu..

"Bu beni son görüşünüz.."
"Kendinize dikkat edin.."

A:Gitmesine izin vermemeliydim..

Ali Eylül'ü bir daha göremeyeceğini düşündükçe kalbi acıyordu.. Boğazında bir düğüm oluyordu.. Tek bir gün vakit geçirdiği bu kız, Ali'nin hayatı olmuştu 2 ayda..

Ali onu aramıştı. Ama bulamadı... Okulda görmüyordu.. Ama bugün mezuniyet vardı.. Gitmek istememişti...

A:Ya gelirse?

Ali gitmeye karar vermişti...

O sırada odasının kapısı çaldı..

A:Gel!

Kapı yavaşça açıldı ve içeri uykulu gözleriyle Uzay girdi...

A:Günaydın dostum!
Uzay bir şey demeden Ali'nin önüne kadar gelince Ali eğilip Uzay'ı kucağına almıştı...

Uzay Ali'nin boynuna sarıldı..

U:Gitmeyeceğini söylemişti..

Ali yutkunarak Uzay'a baktı..