Yemyeşil çimenlerin üzerinde uzanıyorlardı, yüzleri yıldızlara dönük..
Ali kapatmıştı gözlerini.. Eylül doğrulmuştu.
Dizlerinin arasına almıştı başını..
Ali'ye dönmüştü sonra.. Dudağının kenarında kuruyan kana bakıyordu.. Derin bir nefes almıştı sonra..E:İyi misin?
Ali aralamıştı gözlerini.
A:Hayır Eylül.
E:Bak hastaneye..
A:Hastane değil derdim..
Eylül önüne dönmüştü.. Çimenleri yoluyordu..
A:Rahat bırak bence onları..
Ali biraz doğrulup arkasındaki ağaca yaslanmıştı..
Eylül durunca gülmüştü Ali..A:Sözümüz de dinlenirmiş.. Vay be..
E:Abartma.
Ali çatmıştı kaşlarını..
A:Sıkılmadın mı?
E:Neyden?
A:Hayatında çok fazla reddettiğin şey var.
Bırak artık. Mutlu olmamıza bile izin vermiyorsun..E:Belki de bırakmayı bilmiyorumdur. Olamaz mı?
A:Olabilir.. Ama sana yardım etmeme de izin vermiyorsun.
E:Gördük yardımını..
A:Bir kez de benim tarafımdan bakamaz mısın sen? Anlamamak için bu kadar çaba sarfedeceğine 2 saniye kendini benim yerime koysan sorun çözülecek.. Ama yok..
E:Ben n'apıyorum ya?
A:Sorun bu, bir şey yapmıyorsun. Sensiz devam edemem derken bundan da bahsediyordum.. Baksana şuna, yanımdasın ama yoksun Eylül. Kendi kendine yapıyorsun üstelik bunu..
Eylül şakaklarına yerleştirmişti elini.. Başı ağrıyordu çünkü..
A:Bak, istemiyorsan şimdi kalkıp gideceğim tamam mı? Ve bir daha beni görmeyeceksin.
E:İstemiyorum..
Ali gülümsemişti.. Bağdaş kurmuştu çimenlerin üzerinde..
A:Baksana bi bana..
Eylül kaldırmıştı kafasını..
E:Ali?
Ali, gülümseyerek kapatmıştı gözlerini.. Ağzında biriken kanı tükürmüştü zorla..
E:ALİ? NOLUYO?
Ali öksürmüştü şiddetle.. Hırıltılı çıkan sesi, sinirini bozuyordu..
A:Yok oluyo..
Eylül Ali'nin yanına eğilmişti hemen.. Göz bebeklerine bakmaya çalışıyordu karanlığın ortasında..
A:Bitti.. İstediğin oldu işte..
E:HAYIR! ALİ BANA BAK!
A:Bittik biz Eylül.. Sen bizi bitirdin. Artık sevemiyorum seni.. Sen benim kalbimi yok ettin. Kendine iyi bak olur mu?..
Eylül'ün elini sıkıca kavrayan eli gevşemişti biraz.. Beyaz gömleğine sıçrayan kan damlaları karanlıkta bile belli oluyordu..
Eylül, sırayla bıraktığı gözyaşlarını Ali'nin göğsüne damlatıyordu..
E:Beni bırakma.. Ali, Ali yalvarırım..
Eylül'ün ağlaması şiddetleniyordu.. Nefesinin kesildiğini hissedebiliyordu çok net..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Sabahlar
RomantizmBirbirinden habersiz benzer hayatlar yaşayan iki insan.. Doğru insanı bulduğuna inanıp kendini mutluluğun kollarına bırakan bir kadın, hayatının tek amacı yeğenini yetiştirebilmek olan ve oradan oraya sürüklenen bir adam.. Aşkı bulduğunu sananlarla...