Bachelor Series #2:His Possession(Completed)

Chapter 12

Kristine Imperial

"A-Ano yun?"

I stuttered looking at him confused, did I heard it right? Vin avoided my gaze as he started to drive the car.

"Ang sabi ko buti invited ako, edi sana pinaglalamayan ka na ngayon, bakit naman kita susundan?"

Iling iling na sabi nya saka nagfocus nalang sa pagdadrive, I just rolled my eyes heavenwards.

"Ay ang pabebe."

Ngiwi ko sakaniya.

"Saka inaglalamayan agad? Hindi ba pwedeng maoospital muna tapos matsutsugi then iimbalsamuhin pa saka ibibigay sa family ko ang mala dyosa kong katawan ang advance mo mag isip"

Iling iling na sabi ko dahilan para pukulan ako nito ng matalim na titig.

"Can't you just say a simple thank you instead? Niligtas ko ang buhay mo"

Reklamo nito na nagpairap lang saakin.

"Bakit sinabi ko bang iligtas mo ako?"

Nakataas ang isang kilay na saad ko saka masamang tumitig sakanya.

"Bakit manghuhula ka ba para malaman mong matatapilok ka kasi tatanga tanga ka tapos aambahan ka nya ng kutsilyo?"

Sambit nitong nagpasimagot saakin.

"Makatanga naman to... pero sabagay..."

Natatawang sabi kong nagpakunot sakaniyang noo.

"Thank you Vin."

I told him sincerely and smiled at him, saka kinuha ang lipstick at nag apply nito sa salamin. Nakita ko pa ang maya't mayang pagsulyap niya saakin.

"Ganda ko noh?"

Ngiting ngiting kinindatan ko siya, pero sinamaan din siya ng tingin dahil sa bigla niyang pagpreno.

"Ano ba!"

I frowned when my lipstick smudged. Napabuntong hininga itong inabot ang muka kong nagpasinghap saakin saka nito pinunasan ang kumalap kong lipstick.

Nanlaki ang mata ko nang isubo niya ang daliring galing sa labi ko habang titig na titig saakin, saka bumalik na sa pagmamaneho.

"Don't do this kind of stunt again Kris, nahawa ka na ba sa mga pasyente mo?"

Kunot noo niyang tanong.

"Sayo siguro."

Kibit balikat ko dahilan upang samaan niya ako ng tingin.

"Paano nalang kung hindi ako dumating?!"

Kunot noo nitong tanong saakin.

"Then my friends will stop him, along with the security."

I shrugged, napatitig siya saaking tila ba nananantya.

"Why? Worried?"

Ngising pang aasar kong nagpatahimik sakaniya.

"Y-yeah."

Sambit nito sabay hawak sa batok at nag iwas ng tingin.

"W-what? A-akala ko ba hindi?"

Pilit na pagsusungit kong saad, hinarap ako nito.

"I don't understand myself either, I told myself not to get involved, but here I am with you."

He sighed.

"That moment, when I saw that fucker trying to stab you, I felt an intense fear that I've never felt before. I feel like I shouldn't let him hurt you or I'll regret it. So please, don't do anything reckless again."