-Sahte Hesap- °•° RiRen °•°

/24\

-Eren-

Yanımda ki yığılmış bedene baktım.Donup kaldım.Ne olmuştu.Ayaklarım beni tutmadı.Ve beni hızla yere çaldı.Yere düşüp yanımda ki bedene süründüm.

"Hey bu sen değilsin değil mi?"zorlukla konuşup gözleri kapalı kişinin yanına gittim.O kişinin kim olduğunu çok iyi biliyordum.Ama kabullenemezdim."Levi..."adı ağzımdan kaçtığında akamayan göz yaşlarım bir anda akmaya başladı.Olamaz!

Onu sarsmaya başladım.Bir çok kişi gelmişti.Ne yaptıklarını görmüyordum.Sesler gelip gidiyordu.Ellerim titriyordu.O ölemez...O beni bırakmaz!Etrafıma baktım herkes put gibi bize bakıyordu."Hey ne bekliyorsunuz?!!Onu kurtarın!"Zaten abuk subuk olan beynim gittikçe bulanık olmaya başlıyordu...Hey o ölemez değil mi?O beni seviyor?...

~~~~~~

-1 kaç ay sonra-

Etraf karanlıktı.Ama biraz parlaktı sanki ha?Neden böyle hissediyorum ki?Yan tarafımdan bir acı hissetmiştim.

Vücudumu hissetmeye başladığında gözlerimi kapattığımı farketmiştim.Gözlerimi yavaşça araladım.Beyaz bir duvarla karşılaşmıştım.Tutulan boynumu yan tarafıma bakmaya zorladım.

Karşımda biraz yakınımda olan bir pencere duruyordu.Etrafa hafif bir ışık geliyordu.Galiba sabah oluyordu.Burası tanıdık değildi.

Doğru ya nerdeyim ben?Etrafıma ağrımı umursamadan baktım.Kolumda serum vardı.Demek ki hastaneydim.Ama neden?

En son ne olmuştu?

Aklımı zorlamaya çalıştım.Beynim oldukça bulanıktı.Ben bir yere gidiyordum.Sonra ne olmuştu?Yanımda birisi vardı.Levi...Doğru ya...

"LEVİ..."Aklıma dolan görüntülerle hızla oturur hale geldim.Levi kanlar içindeydi!Kolumda ki serumu kopardım ve hızla dışarı çıktım.Etrafta hemşireler vardı.Ve bir kaç hasta.Bunları umursamadan hemen bir hemşirenin yanına gittim.

"Birşey soracağım bu hastane de Levi Ackerman diye bir hasta var mı?!"biraz bağırarak sorduğumda hemşire biraz düşündü.

"Ben bildiğim kadarıyla o hasta aylar önce öldü."

Duyduğum o tek bir kelime ile beynimden vurulmuşa dönmüştüm.Böyle birşey olmuş olamaz!

İnanmıyordum!O...ölemezdi!

Hastane çıkışında ki resepsiyona doğru koştum.Hemen bir hemşireye bağırdım.

"BANA HEMEN LEVİ ACKERMAN NERDE SÖYLE!!"

Sinirliydim.O hemşire benimle dalga geçmiş olmalıydı.Herhalde Levi kendince bana şaka yapıyordu.Hemşire sakince bilgeseyarda birşeyler yazmıştı.Diyeceği şeyden açıkçası ölesiye korkuyordum.Ya gerçekse?

"Levi Ackerman adlı hasta 3 ay önce bir kaza sonucu ölmüş."

Olamaz.O ölmüş olamaz!

Yere çöktüm."Hadi ama bana dalga geçme Levi...Yoksa dalga geçmiyor musun?Levi olamaz.Olamaz.OlaMAZ!BÖYLE BİR ŞEY OLMUŞ OLAMAZ!O BENİ ASLA BIRAKmaz..."Sesim kesilmeye başlamıştı.Gözlerimden yaşlar firar ettiğinde daha fazla dayanamamış.Ve sesli bir şekilde ağlamaya başlamıştım.

Bu olmuş olamaz...

🚩Merhaba :) Uzun zaman yazamamamın sebebi hikaye yazdığım aletin artık olmaması :( Ama bu hikayeyi çok fazla bekletmek istenediğim için yazdım :( Telefonla bu kısa bölümü yazmam 1 saatten fazla sürdü :(( Bu final değil :) Ama sonra ki bölüm final ve tahmin edin nasıl bitecek? :))) Umarım Beğenmişsinizdir Heppinizze Bayss🚩