-Sahte Hesap- °•° RiRen °•°

/25\ -End-

-2 ay sonra-Eren-

Karşımda duran tozlu çerçeveye baktım.Levi ve ben vardık.Levi'ımın üstüne bir damla düştüğünde kendime geldim.Somurttum.Hadi ama ağlamamalıydım.

Aylar önce Levi ölmüştü.Nedeni ise...Bendim.

O beni kurtarmak için ölmüştü.Belki de ben bu hayatta olmasaydım ölmeyecekti."Keşke..."dedim sessiz bir şekilde."Onun yerine ben ölseydim."Onun yıllarca ömrü vardı belkide.Benim bir kaç aylık ömrümü kurtarmak için kendi hayatını sonlandırmıştı.Ölmüştü.

Ben ise onun yanına bir kaç gün sonra gidecektim sonuçta.Üzülmemeliydim.

İntihar etmeyecektim.Ama hayat zaten yaşamama izin vermemişti ki...

Ben o gün-araba çarpma olayında-kanser olduğumu öğrenmiştim.Bunu geç farkettiğim için ölecektim işte.Kendi aptallığım yüzünden sevgilim ölmüştü.

O gün kafeye gidip biraz kafa dinleyecektim aslında.Ama o kadar çok soru vardı ki aklımda.Yanıma gelecek olan arabayı farketmemiştim...

Ve şimdi ise o yoktu.

Aynı zamanda benim tedavi sürem geçmişti.Her geçen gün nefesim daralıyor.Gözlerim kararıyordu.

Ölümeme yaklaşan günlerde Levi'ı görmeyi çok istemiştim.Ve onun evine gitmiştim.

Evin her yeri tozlanmıştı.Levi tozdan nefret ederdi.Burayı temizlemeliyim yoksa Levi çok üzülür.

~~~

Uzun bir sürenin ardından ev biraz daha temizdi.Artık içim daha rahat olabilirdi.

Etrafı tekrar gezdim.Levi'ın odasının kapısını açtım ve içeri tekrar girdim.

Yatağın yanında 10-15 tane bilgeseyar vardı.Merakıma yenik düşmüş ve bilgeseyarı-bilgeseyarları-açtım.

Karşımda bizim evin her bir yerini görebileceğim yerler vardı.Demek ki Levi beni burdan izliyordu.Yüzümde küçük bir tebessüm oluşturdum.

Üstümü giyerken bana bakmasını bile özlemiştim.

Yandaki-sağdaki-bilgeseyara baktım.Babam evi temizliyordu.Doğru ya babamın yanına hiç gitmemiştim.O beni çok merak etmiştir.

Evi tekrar gezdim.Salona girdiğim de sağda bir masa vardı.Üstünde ise bir defter.

Oraya gidip defteri ellerim arasına aldım.İçine dikatlice baktım.Oldukça eski bir defterdi.En baş sayfaya baktığımda güldüm.İlk kez tanıştığımız zamanlar vardı.

14.02.2008

Bugün Eren adında bir çocukla tanıştım.O benden 3 yaş küçük ve çok tatlı biri.Bana herkesten daha iyi davranıyor.Onu gerçekten çok seviyorum.

Yazı çok güzel yazılmamıştı.Ama iyi yapmaya çalıştığı belliydi.Diğer sayfalara gittim.

07.06.2008

Bugün Eren'e tokat attım...

Ağlayarak yanımdan gitti.O an kalbim gerçekten çok acıdı.Umarım beni affeder...

Güldüm.Ben onu zaten hemen affetmiştim.

Son sayfalara gittim.Öldüğü zamanlara yakın sayfaya baktım.

20.05.2018

Eren bugün benim evime gelecek :)) Hey hadi ama fesat düşüncelerimi kafamdan atmalıyım :) O hala hazır değil.Umarım hayat bu kadar güzeldir.Ve böyle devam eder :)) Neyse ben kapatıyorum Eren buraya yaklaşıyor :)

Keşke herşey güzel olsaydı.

Defteri ve çerçevdeki fotoğrafımızı elime alıp evden çıktım.Babama veda edecek ve bu anılarla beraber berbat hastane duvarları arasında ölecektim.

Umarım Levi orda beni bekliyordur.Yoksa ona çok kızarım.

🚩Güzel oldu mu?? :))) Ben diğer uydurduğum finale göre bunu daha mantıklı buldum :))

Bu arada şu araba çarpma olayı şöyle oldu.Eren yere düşmedi çünkü.Levi Eren'in çok uzağından arabanın önüne atladı.Araba frene bassada Levi hızlıyken önüne geldiği için pek bir fayda olmadı.

Levi ölmediği zaman Eren komadaydı.Fakat onu öldü sandığı için kendini bıçakladı.Ama kayıtlarda kaza sonucu oldu yazıyor.

Umarım olayı anlatabilmişimdir :)))

Sizleri seviyorum :) Bütün okuyuculara,oy verenlere,yorum yazanlara vs hepsine teşekkürlerimi iletiyorum :))

Bir hikayem daha bitti :)) Ve mutluyum :)

Umarım Beğenmişsinizdir Heppinizze Bayss🚩