She had fallen.. (Love? What Love? REVISED VERSION)

Chapter Twenty Two

last day na ni Kyle ngayon at dinala ko sya sa school namen, may training kasi ako.

kaya lang naman ako nagswim dahil sakanya, dahil sinabi ko sa sarili ko na dapat pag nakita ko ulet sya dapat ma aamaze ko sya.

..

sprint time na pero wala pa sya. may tumawag lang sakanya kanina at ngayon hindi paren sya bumabalik anyare dun?

"take your mark! set.."

prrrrrtttt..

nag go na ko. pero biglang bumagabag ung nangari noong halloween party. naalala ko kasi na dito ko naglabas ng sama ng loob at umuyak sa ilalim ng tubig para di ko maramdaman ang mga luha ko.

"Leah, bumagal ka ng 1 sec." sabi ni coach. what the heck! ang laki ng ibinaba ko. sa isang swimmer kasi kawalan na ang isang sec or even the milisecond.

"sorry coach. medyo masama pakiramdam" sabi ko

"osge. umahon ka na at magpahinga" sabi ni coach. nakakatuwang isipin na napaka understanding ni coach

umahon na ko, tinanggal ang cap at kinuha ang bag. habang naglalakad papuntang shower room dinadamdam ko ng 1sec na ibinaggal ko. un na ata ang pinaka importanteng natutunan ko sa swimming, kung gano kahalaga ng oras na kahit second o milisecond pa ay malaking impact na sa buhay ko.

at dahil sa lalakeng yun nagkakaganito ko, at dahil din sa lalakeng un naging miserable ako.

nagbihis ako. tinignan ko phone ko habang nag susuklay

fr: unknown number

Yo Leah. siguro habang binabasa mo to papunta na kong airport ayokong magpahatid sayo at baka maisilid pa kita sa maleta ko. don't worry babalik naman ako. ingatan mo sarili mo ah? pansin ko kasi medyo wala kq sa sarili mo netong mga nakaraang araw. sana kung ano man yan malagpasan mo yan, kaya mo naman yan eh. ikaw pa? Haha

kaya pala di na bumalik ang loko eh nauna na pala. ok lang baka itali ko sya at di na sya makabalik ng France