She had fallen.. (Love? What Love? REVISED VERSION)

Chapter Nineteen

Lagi na lang akong binibigo ng pag ibig, laging nasasaktan, naiiwang luhaan, naiiwan. Kaya di na ko magtatakang ayokong umibig. Mahirap eh, masakit.. Daig pa ng sakit twing napapagalitan, napapalo, nasasapak. Di kasi sya physically wounded na maraming gamot nowadays ang pwedeng makapagpagaling. Isa syang emotional trauma that can last a lifetime, or even more than a lifetime baka hanggang hukay bumalot ang sakit na pwedeng maramdaman. Kaya ayokong umibig, honestly speaking takot umibig, magmahal, dahil kahit anong saya ang maramdaman while you're in the process of loving itself, masasapawan paren ito ng sakit at pait na mararamadaman after that process ended, walang permanente sa mundo..

bago ako umuwi nag labas muna ko ng sama ng loob. dumiretso ako sa pool. binuksan ang locker at kinuha ang lumang bathing suit and goggles & cap. ang g ko? dapat bago ako makauwi magaang na pakirambam ko

..

buti nalang at sembreak ngayon!! sheeett I will bury myself into fictions, animes, mangas, korean & japanese dramas!! susss.. lalake lang yan makakalimutan ko din yan!! ako pa ba? hahamunin ng pag ibig? letche lang magkamatayn na kung magkakamatayan!

"Leah! Daliiii!" tawag saken ni mama, kaya agad akong bumaba mukha kasing exciting. kasi ung pagtawag ni mama

"Ano po yun ma?" tanong ko kay mama.

"nako, nag padala ng sulat si Kyle.. Biilis! Lika!" sabi nya habang winawagayway pa ung sulat na hawak nya..

"Kyle?" doubtful kong tanong, hindi ko kasi talaga kilala yun eh..

"ung kababata mo.. si Kyle? Hindi mo ba naaalala?" tanong nya saken..

"Ahh.." kaya bumaba ako at kinuha ang sulat kay mama, buhay pa pala un? Haha, ngayon lang sya narparamdam! After 8765435467890 years joke 8 years lang, sa totoo lang hindi ko na maalala mukha nya, nagtataka nga din ako kung bat pati ung pangalan nya nakalimutan ko na. ewan ko ba? May sapak ata utak ko

Umakyat na ko. pumasok sa kwarto. Umupo sa kama. At binasa ang sulat..

Hoy Leah! Haha

Naaalala mo pa ba ko? kamusta na? pasensya na kung ngayon lang ako nakapagparamdam, wala eh bigla kitang namiss :) haha, ako hindi mo ba ko namimiss? Andito nga pala ko sa France dito na ko nag aaral. Nakita ko din ung pinsan mo dito. Eto nga pala picture ko para hindi mo na ko mamiss, tignan mo lang yan at mararamdaman mong nasa tabi mo lang ako lagi.. Ingat ka ah! Papakasalan pa kita! Haha, sge Bye! ;)

LOVELOTSSSS..

Kyle xoxo

lol ang gay!! lovelotss.. xoxo.. HAHAHAHAHA. tinignan ko ung picture.Ahh.. eto pala itsura nya.. ewan ko ba bat ganun? 7 y/o na ko nun pero hindi ko man lang maalala ung pangalan o maski itsura nya buti na nga lang at nagpadala sya ng picture, buti nalang din at nag padala sya ng sulat, atleast sulit ung pag iintay ko sakanya..

a-anoo ba to?? Bat, ba ang sakit ng ulo ko? i-tulog ko na nga lang at baka pagod lang ako at siguro dahil to sa nasaksihan at nalaman ko kagabi..

humiga na ko sa kama ko at nakailang ikot na din pero ang sakit paren.. kukuha na nga ko ng gamut sa baba..

"AHHHHH!!" sigaw ko, dahil sa biglang sumakit ng masakit na masakit ung ulo ko..

"ANAK! ANONG NANGYAYARI SAYO?" sigaw ni mama, na biglang pumasok sa kwarto ko..

"Ma, a-ang sakit po n-ng ulo kooo" sabi ko kay mama..

..

Pagising ko, puti.. ang puti ng paligid at ang liwanag..

"natural lang po yan sa pasyente,pag pilit nya pong inaalala ung nakaraan bago ang aksidente.." may naririnig akong nag murmur hindi ko lang talaga maintindihan.

"Leah anak gising ka na pala.." si mama pala..

"sige po Misis.." sabi naman nung doctor. At tuluyan na itong lumabas ng kwarto

"ano daw po sabi ng doctor?" tanong ko kay mama

"nako nak stressed ka daw, buti nalang at sem break mo makakapagpahinga ka ng mabuti" sabi ni mama