She had fallen.. (Love? What Love? REVISED VERSION)

Chapter Thirty

I.trusted.him. sigh..

dinala nya ko sa isang lumang playground. parang familiar ung place.. But I'd never been here? maybe?

habang palapit kame ng palapit. may naaninag akong ilaw ng kandila. papunta kameng gazebo at ang pathway ay may mga candles para bang runway ng airplane pag gabi na. pagkapasok namen nadun mga kaibigan ko. at si James? haha

may hawak silang placards. tas may mga nakadisplay na pictures namen ni Daniel na stolen shots..

CAN (Cyan)

WE (Flee)

TURN (Breean)

THIS (James)

pagpaharap saken ni Daniel may hawak din sya at isang piece ng rose.. woooooww.. ang creepy..

INTO REALITY? (Daniel)

I smiled. wala kong masagot..sobrang nakakaspeechless.. grabee. no one did this before..

"hahaha, I see..so this is one of plans.."

"I'd love to--" but after I finished my sentence. biglang sumakit ulo ko. sobrang sakit mas malala pa sa hangover..

..

pagkagising ko nasa kwarto ko. so its just been a dream.. that would be a worth it nightmare.

bigla kong narinig sumigaw si mama na nasalabas ng kwarto ko

"What! wag na wag nyo syang ibabalik dun pls. nakikiusap ako.." pagkasabi ni mama nun nanahimik na. I can't find any strength to stand up. what the f.ck happened to me?

biglang pumasok sila Breean.

"is it really just a dream?" tanong ko

"no. it really happened" sagot ni Breean

"so may boyfriend na talaga kong kupal?" tanong ko. natawa naman sila

"sadly, yes.." sabay sabay nilang sagot

"uggghh.. so nasan na sya?" iritable kong tanong

"umalis eh. pagkahatid sayo dito" sabi ni Flee

"kame pa nga nagbuhat sayo eh" sabi Cyan

"suuusss.. duwag.." sabi ko

"we're sorry Leah.." sabi ni Breean

"luh? bat ka nagsosorry?" naguguluhan kong tanong

"basta we're sorry.." malungkot na sabi ni Cyan. wow. awkward kelan pa naging madrama tong si Cyan?

"break na ba agad kame?" tanong

"no. hindi yun. basta sorry.." sabi naman ni Flee

okaaaayy.. awkward..