She had fallen.. (Love? What Love? REVISED VERSION)

Chapter Forty Four

[Leah's POV]

malapit na ko sa bahay. medyo humupa na din ung sakit ng ulo ko

*Riingg..

(Kuya Warren calling..)

"Hello kuya?"

(Leah! Buti sinagot mo)

"Bakit kuya? ano meron?"

(pauwi ka na?)

"opo"

(sge, uwi ka na. may importante kameng sasabihin)

may importante daw kameng paguusapan ni Kuya. may koneksyon ba to sa nais kong hanapin? may koneksyon ba to sa mga pagsakit ng ulo ko?

Pero bago ko pumasok..

"Tita, dumating na ang pinaka kinatatautan nating panahon"

"What do you mean Warren?"

"Tita, lahat ng paghihirap nating itago sya sakanya.. wala na"

"nahanap na nya si Leah?"

"opo Tita sinabi lang po saken ni-"

Pumasok na ko, narinig ko na pangalan ko..

"Ma! Ano yun?!"

Nagulat sila sa pagpasok ko..

"ah, anak nandito ka na pala. Musta training? Nag improve ba? Kumain ka na ba? Nagugutom ka ba? "

"Ma, stop changing the topic. What is it about me, that you're talking about?"

"Ha? Ah.. eh-"

"tita ako na po magpapaliwanag"

"sge warren"

..

Andito na kame sa kwarto ko, at tila gulong gulo paren ako. what's happening? I just can't understand

"Leah.. Layuan mo si Daniel"

"Huh? Kilala mo si Daniel?"

"Oo, kilalang kilala"

"pano?"

"di ba wala kang maalala nung bata ka pa?"

"oo? pano mo nalaman?"

"kasi matagal ko ng alam.. Nung bata ka pa, may kaibigan kang lalake. Sobrang close nyo, ndi talaga kayo mapaghiwalay"

"di ba si Kyle un?"

"Ndi, Leah..Si Daniel yun.."

"HA?!"

"oo,sya un. Sya din ang dahilan kung bat wala kang maalala"

"What do you mean kuya?"

"naglalaro kayo nun sa isang park.

Makulit na bata si Daniel. Pero kita nameng mahal ka nga nya at ganun ka din. Ayaw nyang inaaway ka, ayaw nyang nasusugatan ka, ayaw nyang nasasaktan ka. Kaya panatag kame pag sya ang kasama mo.

Isang araw, umakyat sya sa puno. May kinukuha. Sumunod ka sa kanya..

Pero ayaw ka nyang magasgasan kaya pinapababa ka nya. Pero ayaw mo, gusto mo kasi sya laging kasama. Pinapababa ka na nya at itinutulak para bumaba. Nagpupumuglas ka, Hanggang sa, Naitulak ka nya ng malakas at nalaglag ka sa puno. Pagkalaglag mo tumama ung ulo mo sa isang bato..

Isunugod ka namen sa ospital. At dun nagagaw buhay..

Simula nun sinisi namen sya, at inilayo namen sa kanya, malay ba namen kung ano pa pwedeng magawa nya sayo" ndi ko alam to, kaya pala..

"Bat nyo itinago saken ang katotohanan? Bat nyo nagawa saken to? Ha!"

Tuloy tuloy ng tumulo luha ko..

Buong buhay ko na buhay at nabulag ako sa katotohanan..

Buong buhay ko ay binubuo ng kasinungalingan..

"kung impostor si Kyle, ano talaga sya sa buhay ko?" tanong ko habang umiiyak

"kababata nyo rin. tinulungan mo sya noon kaya sya patay na patay sayo hanggang ngayon.."

Ano pang mas malalang pwedeng mangyari saken?

Unti unting nanilim ang mga mata ko..

Ndi ko na makontrol ang katawan ko..

Hanggang sa--