Neye şaşırsam bilemedim bu karşımdaki ormantiğin Felsefe okuduğuna mı yoksa aynı bölümde olduğumuza mı ‘Bak sevgili Bahar senin yerinde olmak isteyen muhtemelen bir sürü kız var ve sen burun mu kıvırıyorsun’. İyi ki iç sesin yoksa iki tane çakardım sana lan bi sus bir insan evladı bu kadar konuşamaz her şeye söyleyecek bir sözün var…
‘’ Bahar iyi misin. ‘’
‘’ He ne noldu iyiyim yani ee iyi iyi noldu ki. ‘’
Allahım Bahar öleydin Bahar da kekelemeyeydin Bahar.
‘’ Noldu yani yakışıklı olduğumu biliyorum ama öyle bakmana gerek yok ‘’
‘’ Nasıl bakıyormuşum ben sana ‘’
‘’ Yiyecek gibi ‘’
‘’ UKALA şey !! ‘’
‘ Bak kızım eğer ellerim ve kollarım olsaydı seni bir güzel döverdim canım çocuğa neler diyorsun hiç yakıştı mı sana tıh tıh tıh. ‘
Merhaba bir havale işlemi yapmak istiyorum. Buyrun efendim havale işleminiz kime olacak tı. İlk olarak iç sesimi ve şu karşımda oturan ukalayı allah’a havale ediyorum. Bunları bana sırayla verdiğiniz içinde teşekkürlerimi sunmak istemekteyim. Galiba kafayı yiyorum. Ben bunları düşünürken yemeği adeta kıtlıktan çıkmış misali süpürmüştüm. Beni düşüncelerimden ayıran Rüzgarın sorusu oldu.
‘’ Ne dersin pek iyi tanışamadık bücür sana buraları gezdirmemi ister misin ? ‘’
‘’ Daha kaç kere söyliyeceğim acaba ben bücür değilim ve neden olmasın. ‘’
‘’ Tamam o zaman ben üstümü değiştirip geliyorum sende beni dışardan bekle. ‘’
Dışarı çıkalı yaklaşık 5 dakika oldu ve Rüzgar hala gelmedi bide bize derler geç hazırlanır diye. Burdan yetkililere sesleniyorum Rüzgar ne o zaman. ‘ Yakışıklı çocuk tabi ki geç hazırlanacak.’ Bir kerede benim söylediğime katıl zaten ama yok… En sonunda Rüzgar Beylerde teşrif edince geniş yolda yürümeye başladık. Söylemek gerekirse bu yol çok güzel yolun iki tarafındada yol boyunca uzanan ağaçlar gerçekten çok hoş bir görüntü sergiliyordu.
‘’ Ne kadar hoş bir cadde. ‘’
‘’ Evet çok huzur dolu. ‘’ Felsefe okuyordun dimi canısı.
Tam sokağa tekrar bakmak için arkamı dönecektim ki onu gördüm SAAT 5 YÖNÜNDEN bize el sallayarak gelen TAŞ KAYA METEOR ÇOCUĞU.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bahar Rüzgarı
Teen Fiction7 yaşındayken babasını iş kazasında kaybeden Rüzgar'ın annesi,onu babası öldükten birkaç ay sonra yalnız bırakmıştır.Bunun üzerine Rüzgar çocukluğunu yetiştirme yurdunda geçirmiştir.Kaba,havalı,yakışıklı ve aynı zamanda büyük bir şanslılıktan dolayı...
