NEE!!! Kim bu yaa. Benle niye uğraşıyor. Ne tür bir psikopat bu. Kendimi Pretty Little Liars'da gibi hissettim valla. Hangi nomıssız bana bu oyunu oynuyorsa onu bulursam işkencelerimin baş rolü yapacağım. Hem ayrıca niye benim sevgilimle uğraşıyon nomıssızın çocuğu. Ne yapacağımı bilmiyorum. Cevap yazmalı mıyım? Yok lan sonra iyice musallat olsun aliyim başıma belayı. Rüzgar'a söylemeli miyim? Hayır şu anı mahvedemem. Bu kadar mutluyken bunu bozmak istemiyorum. Ne kadardır telefonum ile bakıştığımı bilmiyorum ama kapımın tıklanmasıyla kendime geldim.
"Bahar iyi misin?"
"Evet,evet birazdan gelirim yanına."
"Tamam...Birşey olmadığına emin misin?"
"Evet Rüzgar eminim gelicem birazdan."
"Aşağıdayım seni bekliyorum."
"Tamam 5 dakikaya aşağıdayım." dedikten sonra telefonnu komidine bıraktım ve kendime gelip hemen üstümü giyindim ve saçlarımı dağınık bir topuz yaptım hemen aşağıya indim. Aşağı indiğimde Rüzgar koltuğa yayılmış televizyon izliyordu. Gidip yanına oturdum. Oturur oturmaz kolunu omzuma atıp beni daha çok yanına çekti. Onun kollarında kendimi güvende ve mutlu hissediyorum. Aynı zamanda korkuyorum. Bu yaşadıklarımızın sonunun gelmesinden korkuyorum.Hele o mesajdan sonra daha çok korkmaya başladım. Beni bu düşüncelerimden kurtaran Rüzgar'ın sesi oldu.
"Bahar birşey mi var? dalgın görünüyorsun."
"Hayır,hayır bişey yok sadece...sadece bugün biraz yoruldum." dedim. Rüzgar tam gözlerimin içine bakıyordu. Gözleri dudaklarıma kaydı ve yavaş yavaş yüzüme yaklaşmaya başladı. Hiç birşey yapamıyordum sanki donup kalmıştım. Rüzgar beni çok değiştirdi. Ben böyle değildim yani birini böyle kolay öpmezdim ama Rüzgar farklıydı. O beni öptüğünde zaman dursun sonsuza kadar öyle kalalım istiyordum. Yüzü iyice yüzüme yaklaşmıştı ve hiç zaman kaybetmeden dudakları dudaklarımı buldu. Beni öptüğünde bugün bana anlattıkları aklıma geldi. Onun bu kadar zor bir hayatının olduğunu düşünmemiştim. Onun hayatını dinleyince anladım neden etrafta bad boy şeklinde dolaştığını. O... çok fazla incinmişti çok fazla kırılmıştı çok fazla acı çekmişti o yüzden hiçkimsenin ona yaklaşmasını istemiyor başka bir kişinin daha onun canını yakmasını istemiyor. Herkesin ondan korkmasını ve ona karşı olan sınırlarını bilmesini istiyor. Ben onun hayatını düşünürken nefessiz kaldığımı anlamış olucak ki dudaklarını dudaklarımdan ayırdı ve alnını alnıma yaslayıp gözlerimin içine bakmaya başladı. Sessizdik çok sessiz sadece televizyonun sesi geliyordu. Yukarıdan telefonumun tanıdık melodisinin sesini duyduğumda her ne kadar istemesemde ondan uzaklaştım ve ceylan gibi seke seke yukarı çıktım.Telefonumu komidinin üstünden aldım ve kimin aradığına bakmadan açtım çünkü hemen Rüzgar'ın yanına dönmek isityorum. Telefonu açar açmaz annemin tanıdık sesi kulağımda yankılandı.
"Seni gidi eşek sıpası seni. İstanbul'a gittin bizi unuttun."
"Yaaa! anne nereden çıkarıyorsun"
"Nerden mi çıkarıyorum! Hiç aramıyon sormuyon napıyo benim annem babam demiyon."
"Üff anne yeni başladım ve o yüzden alışmaya çalışıyorum sende anla beni" dedim ve Rüzgar aşağıdan bana "Bahar nerede kaldın seni bekliyorum" dedi. Ben senin zamanlamana sıçiyim emi Rüzgar.Annem tabiki yarasa kulaklarıyla hemen Rüzgar'ı duydu.
"Bahar!? O erkek sesi miydi? Niye seni bekliyor kızım? Sen benden bişey mi saklıyorsun?"
"Hayır anne nereden çıkardın o.. Im o benim okuldan arkadaşımda benden ders programını ve notları istedi de bende sen arayınca beklettim ondan demiştir annecim yoksa neden beni beklesin."
"Bu konuyu sonra daah detaylı konuşucaz küşük hanım kurtulamadın canısı. Neyse ben sana bişey diyecektim ama neyseee..."
"Yaaa anne söyle sen, senin meraklı little girlünü bilmez misin? Valla gece uyutmam telefon sapığı gibi arar dururum."
"Tamam tamam söyliyicem başımın belası."
"Ee hadisene illa çatlatıcaksın insanı."
*Tamam be hamileyim annecim hadi hoşçakal arada ara beni bye bye." dedi ve suratıma telefonu kapattı. Ni didi bu ni didi. Annem hamile mi?Yani benim kardeşim olucak.Lan az durun ben gittim hemen çalışmalara başladınız demek.Telefonu kapatalı sadece birkaç saniye geçmişti ki telefonum titredi ve mesaj sesi odada yankılandı. Ben annemin dediğinin şokunu atlatamamışken arkamdan iki el bana sarıldı. Sarıldığı an korkudan ödüm bokuma karıçtı ve hemen geri çekilip yüzümü ona döndüm ve vazgeçilmez kungfu pozisyonumu aldım.
"Ödümü bokuma karıştırdın Rüzgar valla kalbime indiriyordun." dedim ve bir kahkaha patlattı. Hatta ANIRDI.Olum sen beni hem korkuttun hem gülüyon hee şimdi sana öküz gücümle vurayım da gör sen aduke tyapayım da gör sen.
"Ne gülüyosun ya." dedim ve koluna şaplağı geçirdim.
"Acıttın ama"
"Oh olsun" dedim. Ve birkaç dakika önce gelen mesajı okumak için açtım yine bilinmeyen numaraydı."Küçük kız annesine yalan mı söylemiş ? Cık cık cık sana hiç yakıştıramadım Baharcım.Her şeye ramen tebrikler.Aileye yeni bir BÜCÜR geliyor ..." HASSİKTİR töbe töbe allahım çok töbe bu ne yaa. VAlla korkudan altıma sıçıcam bu kim nasıl biliyor yaa. Gönderilme saatine baltım ve konuşmadan birkaç dakika sonraydı.
"Bahar iyi misin betin benzin attı" Ona söyleyemem onun başını belaya sokamam.
"Hiç sadece annem mesaj atmış."
"Ne dedide senin betin benzin attı."
"Ha-hamileymiş."
"Ne?"
"Duydun işte" Yalan atmak zorundaydım ve kendimi çok kötü hissediyorum. Bir gecede iki yalan benim için çok fazla.
"Senin adına seviniyorum sevgilim. Gelecek nesil için şimdiden şans diliyorum."
"Neden?"
"Çok gözel bir ablası olduğuna göre çok can yakıcak bir güzelliği olucak. Peşinden çok koşturucak."
"Ya erkek olursa."
"Yine aynı."
"Rüzgar" dedim ve ona sarıldım korkuyordum ve onun yüzüne bakarken hiç bişey olmamış gibi davranmak zor. O da ellerini belime doladı ve beni kendine iyice çekti.bir kaç dakika öyle kaldık.
"Bahar" dedi ve beni kendinden geriye çekti.
"Efendim"
"Bahar lütfen öp beni"
"Ne"
"Bahar Lütfen..."dediğini yaptım ve ona yavaşça yaklaştım ardından dudaklarımızı birleştirdim. Ama herzamandan farklı öpüyordu. Çok serttive gözleri koyulaşmıştı onu itmeye çalıştım ama daha da sert öptü ve dudağımı kanattı onu var gücümle itiyordum ama işe yaramıyordu.Gözleri iyice koyulaştı ve benim yaptıklarımı umursamadı. TANRIM BİRİ BANA YARDIM ETSİN!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bahar Rüzgarı
Novela Juvenil7 yaşındayken babasını iş kazasında kaybeden Rüzgar'ın annesi,onu babası öldükten birkaç ay sonra yalnız bırakmıştır.Bunun üzerine Rüzgar çocukluğunu yetiştirme yurdunda geçirmiştir.Kaba,havalı,yakışıklı ve aynı zamanda büyük bir şanslılıktan dolayı...