Aşk Mesafeleri Sever (Ara Verildi)

Bölüm 10

Sevdiklerimizi yaşatmak için..
Kendimizden vazgeçtik.

Yazar'dan devam:

İnsan sadece bazen düşünüyo neden bunlar hep masumların başına gelir diye düşünmeden edemedi Demir. Herşey yolunda olsa nolurdu sanki. Bi kerede üzülmesek.

Arka koltukta yatan sevdiği kıza baktı.

İlk görüşte aşka inanmazdı. Fakat şuan ilk görüşte aşktı yaşadığı şey. Başta tehlikeli biri olduğunu hatırlayıp kendini ondan uzak tutsada olmamıştı.

Ondan uzak kalamamıştı. Sanki bişey Demir'i Ada'ya itiyodu. Biliyodu. Bi gün cesaretini toplayıp söylicekti. Fakat o zamana kadar geç olmaması için binlerce kez dua etti.

Demir'den devam:

Düşünmeye devam ederken beni düşüncelerimden sıyıran şey çalan telefon oldu. Benim değilse kimin diye düşündüm. Aklım Ada'nın yanımda olduğu gelince arabayı durdurup Ada'nın ceketinin cebindeki telefonu aldım. Telefonda gördüğüm isimle hayal kırıklığı yaşadım.

Aşkım❤ Arıyor...

Telefonu tekrar ceketin cebine koydum. Sevgilisi vardı demek ki. Önüme dönüp arabayı sürmeye devam ettim. Bi süre sonra arkada bi kıpırdanma hissettim. Aynan baktığımda Ada uyanmıştı. Zaten eve gelmiştik. Bana teşekkür edip arabadan indi. Fakat inmeden önce beni şoka uğratıcak bişey yaptı.

(Çatlayın söylemicen niahah. Tamam vurmayım tamam.)

İnmeden önce teşekkür etmekle kalmamış birde yanağımdan öpmüştü. Kendime gelmek için kafamı salladım. Kapıya baktığımda gitmiş olduğunu gördüm. Arabayı çalıştırıp kendi evime doğru sürdüm.

Ada'dan devam:

Zile basmadan cebimdeki anahtarla kapıyı açtım ve eve girdim.

Kimseye bakmadan odama çıktım ve üstümü değiştirdim. Telefonumu elime aldığımda bi cevapsız çağrı olduğunu gördüm.

Ay minnoşum. Abicikim aramış.

Hemen tekrar aradım. Diğer üç abimle beraber türkiye'ye geldiklerini fakat bizi bulamadıklarını söyledi. Hemen koşarak doruk abimin yanına indim.

-ABİEĞĞ!

-Ne böğürüyosun Ada? Noldu ne istiyosun?

-Bişey istemiyorum abimler türkiye'ye gitmiş bizi bulamamışkar. E yani burda olunca bulamamaları çok normal. Beni aramış...

-Ada. Nefes al prenses.

-Tamam tamam. Ee napıcaz geri mi dönücez.

-Hayır buraya gelicek o eşşek sıpaları.

Evet en büyük abim doruk abim.
Ve yine evet üç tane daha abim var.

Neden üç bende bilmiyorum sormayın.

En büyüğümüz doruk abim.
Ondan sonra yamaç abim var.
Yamaç abimden sonrada burak abişim yani ayıcığım var.
En küçükleri ise mert abim.

Her zaman bana en iyi davranan oydu. Hatta küçükken evlenmicem mert abimle evlenicem demişim. Hala diyorum arada.

Ne var bakmayın öyle. İlk aşkım o benim. Yazar bişey de şunlara.

(Bişey)

Tuh tuhh yazarıda kaybettik tuh tuh. Vah ben nerelere gideeem.

Durun konumuza donuyorum vurmayın.

Doruk abim diğer öküzleri arayıp buraya gelmelerini, yanlarında fazla bişey getirmemelirini okulumun bitmesune bi ay kaldığını ve dönüceğimizi söyledi.

Saate baktığımda akşam 10 olduğunu gördüm hafiften uykum gelmeye başlamıştı. Neden bilmiyorum ama bu aralar fazla uykum var. Odama çıkmaya üşenip koltuğun kenarındaki battaniyeyi aldim ve üstüme örtup gözlerimi kapatıp kendimi sonsuz siyahlığın içine bıraktım.

Yazar'dan devam:

3 erkek havaalanına gidip bavullarını teslim ettiler ve uçağa bindiler. Yaklaşık bir saat içinde amerika'daydılar. Gece olduğu için Yıldırım ailesinin en büyüğü. Doruk kardeşlerini almak için havaalanına gitti. Onları görünce hepsine tek tek baktı ciddi bi şekilde. Daha sonra gülümseyerek kardeşlerine sarıldı. Eve geldiklerinde salonda uyuyan bir Ada onları karşıladı. Ada fazlasıyla deli yatardı. Ayağı sehpanın üstünde kafasını karnına kadar indirmiş bi şekilde uyuyodu.

4 yıldırım erkeği gülmemek için zor duruyodu. Burak Adayı kucağına alıp abisinden Ada'nïn odası olduğunu öğrendiği çatı katındaki odaya çıktı. Burak kardeşini yavaşça yatağa bırakıp tam kapıda çıkacağı sırada korkuyla sayıkladığını işitti. Ada'nın yanıma gidip saçlarını okşamaya başladı.

Ne kadar salak bi kişiliği olsada onunda içinde kırılan bi kaç parça vardı.

Burak Ada'yı böyle bırakmak istemediği için yanına uzandı ve kardeşini kendine çekip sarıldı. İşte yıllardır hasret kaldığı kokuyu o an hissetti. Ada annesi gibi kokuyodu. Kardeşinin başına ufak bi buse kondurdu ve huzurla uykuya daldı.

Sabah:

Ada sabah birine sarılıp uyuduğunu anladım ilk başta doruk abimdir diye geçiştirdi fakat bu kokuyu nerde olsa tanırdı. Bu. Burak abisiydi. Hızla gözlerini açtı ve kalkmaya çalışırken yere düştü.

-AĞAĞAĞ GİTTİ KERAMETTIN.

Burak bu bağırmanın üstüne korkuyla yere düştü.

-AĞAĞ KIÇIM GİTTİ.

Bu kadar bagrışmanın ardından tüm yıldırım ailesi Ada'nın odasına girdi. Ada ilk sadece doruk abisini görsede sonradan giren önce yamaç abisine sonrada mert abisine baktı. Dilini yutmuş gibi konuşamıyodu. Bu kadar çabuk geliceklerini düşünmemişti. O zaman buraj abimde burda diye düşündü ve etrafa bakındı. En son yerde oturmuş kıçını ovalayan abisine güldü. Daha sonra yamaç abisine sarıldı. Mert kollarını açmış bekliyodu. Ada koşarak mert'in üstüne atladı.

-ABIEGG. SENI COK OZLEDIGMM.

-Bagırma kız cadı. Kulagımın dibinde.

-Cadı mı? Ole ossun cadıymış. Hıh!

Yıldırım erkekleri küçük kardeşlerinin bu haline kahkahalarla güldü. Ada mert abisinin üstünden kalkıp. Bu sefer burak abisine sarıldı.

-Abi acil kaburga nakli lazım burak abim kaburgalarımı kırdı galiba.

Hepsi tekrar gülerek odadan çıktılar. Ada hazırlanıp aşağı indiğinde yamaç abisinin marifetli yemeklerini bile özlemişti yiyemicekti. Çünkü okula geç kalıyordu.

( A: yazar yapma bee sende biliyosun yemeğe karşı zaafım var.

Y: pislik olsun diye yapıyorum zaten niahhaa

A: sırtımdan pıcahlandım pü sanaa. Hıh!)

Ada hızlı bi şekilde ayakkabılarını giyip okula doğru yürümeye başladı. Fakat bilmediği birşey vardı. Onu gölgesi gibi izleyen bi adet demir.

Aşk ısıtmasa bile yakıcak. Dokunmasa dahi acıtandı.

İnstagram: 34__feyza__33