Maanlicht

< 11 >

Pov Fallon

Ik opende mijn ogen en voelde me eindelijk weer goed. Nu ik alle lasten van mijn schouders heb en Grey heb verteld wat er is gebeurd voel ik me niet meer zo zwaar. Fallon! Nisa! Eindelijk. Waar was je al die tijd? Ik was alles aan het verwerken. Sorry, Fallon. Het geeft niet. Iedereen gaat anders om met grote tegenslagen. Ik snap het, Nies.

Nou, ik heb genoeg gehad van dit rond hangen en chagrijnig zijn. Laten we iets gaan doen. Mate! Laten we naar mate gaan! Zei Nisa kwispelend. Ik grinnikte. Oké. Maar eerst kunnen we wel een douche gebruiken. Ik stapte uit bed en liep de badkamer in.

Ik trok mijn yogabroek en zwarte hemt aan. Zo, klaar. De heerlijke zoete geur van pannenkoeken drong mijn neus binnen en ik hoorde mijn maag knorren. Ik grinnikte en liep naar de keuken. 'Hey, meis! Je ziet er goed uit. Gaat het weer?' ik knikte op Liv haar vraag en nam plaats op het aanrecht naast haar.

'Ik hoorde van Grey wat er is gebeurd. Het spijt me zo.' 'Dankje.' 'Nou, wat gaf jou de gedachten om uit bed te komen en de bewoonde wereld te confronteren?' 'Nou, ik werd gek van al dat sombere gedoe. Dat ben ik gewoon niet. En ik werd ook gek van de hele dag in bed blijven. Dat is zo fucking saai. Dus, ik dacht laten we langzaam maar zeker de draad weer oppakken. Ik krijg mijn vruchtbaarheid ook niet terug door de hele dag rond te hangen. En het is ook niet goed voor mij en mijn omgeving. Ik bedoel ik doe hun er geen plezier mee en mezelf ook niet. Dus, daarom.'

'Ik snap het, meis. En ik ben trots op je dat je deze stap hebt gezet.' 'Thanks. Nou mag ik ook een pannenkoek?' Liv begon te lachen. 'Tuurlijk, schat. Hier.' Zei ze terwijl ze me een bord aangaf.

'Ben je hier heel zeker van, meis? Blijf anders nog een dagje thuis.' 'Nee, ik ben heel zeker. Ik word helemaal gek als ik nog een dag vast zit in huis.' 'Oké, nou als je er zo zeker van bent. Doe rustig aan, meis. En tot straks.' Ik knikte en liep naar de garage waar ik mijn motor pakte en naar school scheurde.

Daar aangekomen parkeerde ik mijn motor en stapte af. Ik gooide mijn rugzak over mijn schouder en liep de school in. Ik pleurde de dingen die ik niet nodig had in mijn kluis en liep naar de les. Ik opende de deur zonder te kloppen en liep naar mijn plaats naast Grey. Hij keek me verbaast aan.

'Wat doe je hier? Niet dat ik niet blij ben om je hier te zien.' Zei hij via onze mindlink. 'Ik werd gek in huis en ik moet toch ooit een keer terug naar het normale leven. Voor zover mijn leven normaal is dan.' Zei ik terug. 'Oké. Maar wel rustig aan doen. Als er iets is zeggen. Goed, baby?' ik knikte.

'Schat, waar was je al die tijd?' vroeg Lily die een pen naar mijn hoofd gooide. Ik draaide me naar der om. 'Ik had wat problemen. Dus ja ging ik niet naar school.' 'Ja, dat hebben we gemerkt toen je ons anderhalve week alleen liet hier in deze hel.' Zei Lok. Ik grinnikte. 'Sorry not sorry.' Ik gaf ze beide een knipoog en draaide me toen weer om. 'Wat hebben jullie eigenlijk met Indy gedaan?' vroeg ik aan Grey op fluistertoon. 'Ze zit in de kerkers.' Ik knikte. 'Van mij mag ze daar weg rotten.' 'Komt voor elkaar, babe.' Zei hij terwijl hij me een knipoog gaf. Ik grinnikte.

De rest van de schooldag was er niets bijzonders te beleven. Ja, ik heb mijn eerste uur nablijven alweer in de pocket. Maar voor de rest niets bijzonder. Op dit moment scheuren Grey en ik op onze motoren terug naar huis. Ik kwam naast hem rijden, gaf hem een grijns en scheurde hem voorbij. 'Gaan we het zo spelen, love?' hoorde ik hem vragen door onze mindlink. 'Dacht het dus wel, meneertje.' Zei ik terug en deed er nog een tandje extra bij.

Niet veel later kwam ik als eerste aan bij het packhuis en stapte af. Ik leunde tegen mijn motor en keek toe hoe Grey aan kwam rijden. Hij parkeerde zijn motor naast de mijne en stapte af. Hij pakte me vast bij mijn heupen en trok me tegen zich aan. Ik keek hem afwachtend aan en sloeg mijn armen om zijn nek. Nisa begon in mijn hoofd te spinnen. Ik grinnikte en keek weer naar mijn mate.