2 bölüm

1.3K 48 38
                                    

Okul bitmişti ve eve dönüyordum bir yandan da bu gün olanları düşünüyordum. Enes'e olanlar için kendimi suçlu hissettim belki de onu önceden bu konuda uyarsaydım böyle olmayacaktı. Eve vardığım zaman yatağına uzanıp kafamı yastığa gömdüm. Bir şekilde Enes'ten özür dilemem ve kendimi affettirmem gerekiyordu bunun üzerine düşünürken uyuya kalmıştım gözlerimi açtığımda saat 00:08'ti. Tuvalete gittim yatağıma döndüğümde telefonumun ışığının yandığını farkettim
*bir mesajınız var*
Numara tanıdık gelmediği için önce cevap vermedim sonra o an yapacak başka hiçbir şey olmadığı için mesaja cevap verdim sadece selam vermişti
-as
                                Görüldü
Anında görüldü atması beni şaşırttı sanki yazacağımı biliyor gibiydi
-naber?
-kimsiniz?
-önce ben sordum ama
-kardeşim kim olduğunu söyler misin?
-tamam tamam hemen de kızıyorsun aslında bu gün olanlardan sonra benim kızmam gerekiyor
Bu sözlerden sonra onun kim olduğunu anlamıştım
-Enes Batur?
-evet nereden anladın acaba yaa
-numaramı nereden buldun?
-bir arkadaştan
-hmm
                               Görüldü

Biraz bekledim genellikle biri bana 'hmm' yazdığında bende verecek cevap bulamıyordum. O yüzden yine yazdım
-ee naber?
-iyi senden?
-iyi. Sana söylemek istediğim bir şey var
-neymiş o?
-bu gün olanlarla ilgili aslında hiçbir suçum olmamasına rağmen kendimi suçlu hissettim o yüzden özür dilerim
-sorun değil Baturay
-ama sende özür dilemelisin
-neden?
-bana suçlu hissettirdiğin için
- :(
-neyse ben uyuyorum iyi geceler
-iyi geceler <3
-hop hop kalp malp yok Enes Batur bey 
-peki

*********

Sabah erkenden alarm sesine uyandım kalkıp yüzümü yıkadım kahvaltı ettim sonra üzerimi giydim. Okula doğru ilerledim yakın olduğu için yürüyerek gitmeyi tercih ediyordum. Hem de biraz kafam dağılıyordu dalgın bir şekilde yürürken birine çarptım
"Pardon çok özür dilerim"
"Sorun de.. Enes?"
"Aa Baturay naber?"
Bir süre anlamsızca yüzüne baktıktan sonra cevap verdim
"İyiyim"
Birlikte okula doğru yürüdük yol boyunca kaç kere bir şeyler konuşmak için çabalasam da sessiz kaldım ve okula vardığımızda okul zili çaldı hemen sınıfa gittik. Öğretmenin olmadığını gördüğümüz de rahatladık. Biraz bekledik ama öğretmen gelmedi. Canım sıkılmıştı Eneste benden pek farklı gözükmüyordu.
"Enes gel hadi bir yerlere gidelim"
"Nereye?"
"Hadi gel sen gittiğimiz de görürsün"
"Tamam"
"Ama çantanı da al"
"Peki"
Enes'in hiç sorgulamadan benimle gelmek istediğini gördüğümde mutlu olmuştum. Belki de o da benimle bir yerlere gelmek için heyecanlanıyordu ya da sadece canı sıkıldığı için benimle geliyordu. Onu okuldan biraz uzakta terk edilmiş bir yere getirdiğim de yüzünde ki heyecanın kaybolduğunu göre biliyordum.
"Neden buradayız?"
"Şu an pek öyle gözükmese de burası çok güzel bir yer"
"Peki ama neresi burası?"
Burayı o kadar özlemiştim ki Enes'in söylediklerine bile cevap veremedim. Kocaman paslanmış demir kapının kilitli olduğunu fark edince üzerinden atlamaya karar verdim. Enes'te şaşkınlık içinde beni izliyordu.
"Hadi gelsene ne bekliyorsun?"
"Ya neden buraya girmek istiyorsun ki bir yerlere gidelim dediğinde terk edilmiş ne olduğunu bilmediğim bir yere geleceğimizi bilmiyordum eğer bilseydim .."
Konuşması bitmeden ona cevap verdim
"Eğer bilseydin ne? Bilseydin benimle gelmez miydin?"
Aniden duraksadı.
"Gelirdim Baturay"



Kısa ama hoş bir bölüm oldu bence her gün yazmaya çalıştığım için bölümler böyle kısa oluyor 😒😒 neyse umarım beğenmişsinizdir destek için teşekkürler 💖💖

İmkansız / AnarTekinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin