Enes'ten
Baturayın beni yayına çağırdığına inanamıyorum. Hemen onun yanına gitmek için hazırlandım. Heyecanım engel olamıyordum. Neden böyle olduğuna dair hiç bir fikrim yoktu. Yola koyuldum. Yürüyerek gitmeyi tercih ettim daha doğrusu koşarak. Kısa bir süre sonra vardım. Biraz sakinleşmeye çalıştım. Kapının zilini çaldım. Biraz sonra kapı açıldığında kıpkırmızı iki tane gözle karşılaştım. Bir süre gözlerimi gözlerinden ayırmadım.
"İçeri gelsene"
"Tamam"
Oturma odasına geçtik. Sonra Baturay yüzünü yıkamak için banyoya gitti. Etrafa kısaca göz gezdirdim. Ailesi ile ilgili hiçbir şey yoktu. Belki de hepsini kaldırmıştı. Sonra geri döndü ve konuşmaya başladı.
"Ne yapalım?"
"Sen ne istersen Baturay"
"Film mi izlesek?"
"Neden olmasın"
Önce film açmak için ayağa kalktı ama sonra tekrar yerine oturup
"Belki de izlemek yerine sadece konuşa biliriz"
Hafifçe başımı salladım ve konuşmaya başladım.
"Bu gün anlattıkların.. onlar için gerçekten çok üzüldüm, keşke onları geri getire bilseydim"
"Ama bunu yapmayı neden isteyesin ki?"
Şaşkınlıkla sordum
"Onları özlediğini sanıyordum"
"Özledim ama bu onları geri istediğim anlamına gelmez. Düşündüm de o insanların bana hiç mi hiç iyiliği dokunmadı. Ben artık onları geri istemiyorum. Ben beni seven insanların yanımda olmasını istiyorum."
"Kim onlar?"
"Sen. Sana çok güveniyorum. Aslında bu hikayeyi daha önce kimseye anlatmadım. Kimseyle yakın olmadım. Kimseyi dertleşmek için evime çağırmadım."
Söylediklerine öyle dalmıştım ki gülümsediğimi fark etmedim.
"Birazda sen anlat"
"Neyi?"
"Hikayeni"
"Oo saatte bayağı geç olmuş uyusak iyi olur."
Tek kaşını havaya kaldırıp bana bir süre baktı. Anlatmak istemediğimi anlamıştı
"Peki"
Bana gardrobundan giymek için kıyafetler verdi. Bana biraz büyük gelmişti ama yinede iş görürdü.
"Ee peki ben nerede uyuyacağım?"
"Yatağımda"
"Peki sen nerede uyuyacaksın?"
"Yatağımda"
Başıma gelen bazı aksilikler yüzünden bölüm gecikti hatta bayağı bir gecikti. Bunun için özür dilerim. Pek ilham gelmedi. Yapacak bir şey yok. Destekleriniz için teşekkürler 💗💗
