HAYATA TUTUN

• VI

Ellerim titreye titreye tepsiye koyduğum filtre kahveleri aldım ve mutfaktan çıktım. Barın beni nedensizce çok heyecanlandırıyor. Belki de uzun zamandır bir erkeğe yakın olmadığım için olabilir.

Şuan varlığını biliyor olmak bedenime ateş veriyordu. Derin derin nefesler eşliğinde oturma odasından içeri girdim. Koca dev bedeniyle az önce uyuduğum koltuğa oturmuş bir bacağını dizinin üstüne atmıştı.

-"Daha iyi misin sormayı unuttum." Şu aksanlı konuşması içimi gıdıklıyor. Bazı harflerin kalın bazılarının ince çıkması çok değişik.

Konuşmam gerektiğini hatırlayıp kuruyan dudaklarımı yaladım.
-"İyiyim. Süt ister miydin koymadım ama ?" dedim kahve kupasını uzatırken.

Yakınında durunca bedenimden titreme geçti.

-"Yok iyi böyle."

Kendi kahvemide alıp tepsiyi sehpaya koydum ve ondan uzağa oturdum. Aptal kafam ne diye adama kahve içer misin diye sorarsın ki ?! Şimdi kasıla kasıla otur böyle !

Dizimi istemsizce sallarken ortamın sessizliğinden bunalmıştım.
-"Sigara içmeye çıkalım mı ?" dedim sıkıntıdan patlarken.

Ayağını dizinin üzerinden kaldırıp bir şey demeden ayağa kalktı.
-"Üstüne bir şey giyin."

Doğru atletle duruyorum. Koltuğun arkasına doğru astığım peluş örtüyü omuzlarıma attım ve kupamı elime alıp balkona arkasından çıktım. Masayı çoktan kaldırmış yerine minderlerimi güzelce dizmiştim. Kupayı yere ince halımsı şeyimin üstüne koydum. Barın çoktan yere kurulmuş duvara yaslanmıştı. Bana göre büyük olan balkonum onun oturmasıyla sanki küçülmüştü.

-"Şey biraz dağınık." diyip yerde boş duran bira şişelerini alıp balkonun köşesindeki siyah çöp torbasına attım. Başka minder olmadığı için mecburen yanına oturdum. Fazla mı yakın olduk ne ?

Bağdaş kurarken dizlerim onun uzun bacaklarına değmişti. Tüylerimin diken diken oluşunu hissettim.

Yan gözle baktığımda farklı bir sigara paketini ceketinden çıkarıyordu. Merak etmiştim.

-"Banada versene bir tane merak ettim." Göz ucuyla bakıp bir dalı dudaklarının arasına yerleştirdi ardından paketi uzattı. Gülümseyip içinden aldım.

Yaktıktan bir dakika sonra hoşuma gitmişti ve uzun soluklarla kısa sürede bitirdim. Bazı aralarda da kahvemden yudumluyordum.

-"Ailen nasıl öldü ?"

Gelen soruyla duraksadım. Biten sigarayı küllüğe atıp arkama yaslandım. Örtüye sıkı sıkı tutunurken ağlamamaya çalışıyordum. Ama nafile gözümden bir damla akmıştı bile.

-"Araba kazası." diye fısıldadım güçsüzleşen sesimle.

Islanan yanağımı sertçe sildim.

-"Bir yıl çok uzun bir süre. " Sesi hiç bir duygu barındırmıyordu. Diğer insanlar gibi acımıyordu bana.

Düşündüm..düşündükçe aklıma onları kaybettiğim günün anıları doldu taştı. Hıçkırığımı gizleyemedim.

-" Keşke bende o arabanın içinde olsaydım !" dedim. Ardından bir hıçkırık daha. Gözlerimden yaşlar oluk oluk akıyordu.

Omzuma dolanan el ile kendimi geniş sert bir göğüste buldum. Onun göğsünde kendimi daha da küçük hissettim.

-"Hayır ufaklık öyle düşünme. Sadece onların zamanı dolmuştu. Er yada geç gideceklerdi. Sen yanlarında olsan da olmasan da. Ağlama daha fazla ağlayınca çirkin oluyorsun ."