BİRPARÇAM

~ 7.BÖLÜM ~

Hayatımda hiç bir zaman korunmamıştım. Belli bir yaşa kadar korunmayı beklemiştim. Lakin baktım o gelmiyor ben kendim korumuştum kendimi. Şimdi ise ağlıyordum. Kendimi bildim bileli en zayıf noktam insanların beni doğru yanlış itamlamalarıydı. Şimdi onlardan biriyle yüzleşiyordum. Yanlış anlaşılan olaydan dolayı kabak bana patlıyordu.

"Begüm! " Demirin sesi düşüncelerimden ayrılmaya yardım etmişti. O nasıl ses yawrım. Sağır sultan duydu.

Begüm bana alayla bakarken arkasındaki Demiri duyunca gözlerinden bir titreme geçti. Sonrasında arkasını dönüp sanki hiç bir şey yapmamış gibi " efendim demirciğim "

Aaah yelloz kız. Ciğim ne lan ciğim ne. Ben senin ciğerini sökümde gör sen.

"Bu pano ne!?! "

Şimdi ' aaa ne panosu canım. Melek kendine özel yaptırmış. ' derse şaşmam.

" Aa ne panosu canım. Melek kendine özel yaptırmış "

Şaşırdım mı?

Hayır.

Demirin sinirlendiği belliydi. Normalde susmam lazımdı sanırım. Lakin ben çenemi tutamadım.

"Aaa tabi canım. Özel bu... benim...
Eee nasıl demir beğendin mi? "

Alayla konuşursam en azından üzüntümü giderirdim az da olsa.
Demir bana bakıyordu. Ağlamamı görünce kaşılan çatları normale döndü. Ama nasıl başarıyorsa yüzünün gerildiği anlaşılıyordu.

Dişini mi sıkıyordu acaba?
Peh.

Demir " Bu pano öyle mi? " deyip yanımdan geçip yazıları söktü attı. Resimler kalmıştı sadece.Yanda duran Arkadaşından kalem istedi.

Kalemi alıp yere düşen büyük yazılı kağıtlardan birini alıp kağıdın arkasını çevirdi. Kağıdı panoya yaslayıp bir şeyler yazdı. Vücudundan dolayı pek gözükmüyordu.

Panoya sabitleyip kenara çekildi.

Panoda şimdi 'Aşıkların buluşması 💕' yazıyordu. Normal yani aşıklar buluşur. Ya-

Biz aşık değiliz! Tanrım bu ne yazmış! Demir bana bakıyordu.

" Ufak değişimle çok daha güzel duruyor. Bi parçam. "

Şuan ne yaptığını Anlamıyordum. Beynim durmuştu. Demir? Aşık? Bir parçam??

Şimdi bayılıp düşmem mi lazım ya da demire ne yaptığına dair hesap mı çekmeliyim.

Ama tek diye bildiğim " Ne? "Ne! "

Yanlış olmasın şaşkınlığımdan dolayı soru işaretli ne benden, öfkeden gözü dönen Begüm de ünlemli olan ne nin sahibiydi.

Begüm hemen " Yalan söyleme demir. Sen bana bakmadıysan başkasına hiç Bakmazsın. Onu sevmiyorsun. Şimdiye kadar kimseyle çıkmadın birini de öpmedin.!! "

Demir sinirliydi . " Sorun ne yani! Biriyle çıkmamam mı!? Veya da birini öpmemem mi "

Begüm ona cevap vermedi.

Bense hala olayı kavramaya çalışıyordum. Demir bir anda bana bakıp önüme gelmeye başladı. O her adım attığında beynim ayaklarıma bir adım geri gitmesini söylüyordu. Ama ayaklarım yemin etmiş gibi kımıldamadı bile.

Demir tam önümde durdu. Tam ağzımı açıp bir şey diyecektim ki. Demirin aramızda yer bırakmayıp ellerini yanaklarımın biraz altından tutup dudaklarını benimkilerle buluşturdu.