BİRPARÇAM

~ 6.BÖLÜM ~

O günden sonra Bora, Zeynep'i almıştı ve benimde bugün okula gitmem gerekiyordu.

Demir'den haber almamıştım. O adamlar ne için yapmışlardı ya da sonunda ne olmuştu bilmiyorum. Bildiğim tek şey adamların benimle değil Demir'le işlerinin olmasıydı. Bide haberlere çıkmıştı. Nasıl olduysa artik Demirin benim evim deki fotoğrafı vardı. Saldıran adamlar hakkında bir şey yazılmamışsa da Demirin benim evimde bulunması gündeme gelmişti. Buse ve aysima beni aramış ama cevap vermemiştim. Yüz yüze konuşmak her zaman tercihimdi.

Kıyafet serbest olduğundan kafama göre takılmıştım. Okulda bulunan kızların yarısı sadece bir kumaş parçası giyinip geliyordu.  Diğerleri benim gibi rahat pantolon fln giyordu. Tamam bende etek elbise giymeyi çok seviyordum ama okul bea.

Ondan sonra taksi çağırıp okula gittim. Dün Bora para göndermiş ve bir şey ihtiyacım olup olmadığını sormuştu bende teşekkür etmiştim.

Okula girerken maruz kaldığım bakışlar hayra alamet değildi. Tamam haberlere çıktığım için üzerimde olacak bakışları tahmin etmiştim ama bu bakışlar da başka şey saklıydı.

"Meleek! "

Bana doğru koşan buse ve aysima'yı görünce telaşlandım.

"Ne oldu? "

"Görmen gereken önemli bir şey var. "
diyip aysima elimden tuttuğu gibi beni okul bahçesinin diğer tarafına doğru çekti. Orda panolar vardı. Ve panonun önünde bir sürü insan.

Aysima beni panoya doğru götürdü. İnsanlar beni görünce önümden çekiliyor ve yanındakine bir şeyler diyordu. Panonun karşısına geldiğimde ilk önce büyük yazılar dikkatimi çekti.

"OKUKUMUZUN YENİ SÜRTÜĞÜ BELLİ OLDU. "

"GELELİ 1 HAFTA BİLE OLMADI AMA OKULUMUZDAKİ YAKIŞIKLI ERKEK DEMİRİ EVE SOKMAYI BAŞARDI. "

"BÜYÜK BAŞARI MELEK ACASOY. ÖDÜL ALMAYA HAK KAZANDINIZ!SÜRTÜKLER ÖDÜLÜ!"

Yazıların üstünde de Demirin evden çıkarken ki ve benim kapıda durduğum resim vardı.

Hangi insan bunu yapabilir.

O anda kendimi iyi hissetmedim. Gözümden akan yaşa mani olamadım. Sadece bir damla.

Derken ikincisi de süzüldü yanaklarından. Yanımdaki insanlar fısıldıyorlardı daha çok duymamı da istedikleri belliydi. Çünkü sesleri geliyordu. 'Belliydi zaten. Sürtüğün önde gideni. '
'Kesin bu kız zorlamıştır onu. Begüme bile bakmayan gay çocuk buna mı bakacak. Güldürmeyin beni. '

Evet dedikleri doğru değildi. Ama elimde değildi. Aşağılanmak hayatımda çok kez karşı karşıya kaldığım durumdu. Ve hep böyle zamanlarda birine sarılıp ağlayarak geçirirdim o günü. Aysima ve buse yanındaydı. Doğru olup olmaması umurlarında değil gibi omzumu okşamaları belkide doğru arkadaşları seçtiğimin kanıtıydı. Gözümden akan yaşlar çoğaldığımda arkamdan bir ses geldi.

"Ne o? Sürtük ödülü aldığın için mutluluktan mı ağlıyorsun? "

Ona baktım. Sarı saçlı bir kızdı. O mu yapmıştı bunları.

Aysima " Kapa çeneni Begüm. "

"Niye tebrik edeceğim. Gay olan bir çocuğu bile zorla eve attı. Tabi kesin yine elini sürmemiştir sana ama bu sürtük olduğun gerçeğini değiştirmez. "

Aysima " Bir kere o sürtük değil. İkincisi Demir de gay değil. Sana bakmadı diye böyle diyorsun. "

Begüm "Canım benim bana bakmayan kişi kesinlikle gaydır. Ve o yanındaki salak onu ayartmaya /zorlamaya çalıştı. "

Sesimi kaybetmiş gibiydim. Sadece nefretle Begüme bakabiliyor. Etraftaki seslere kulaklarımı kapatmaya çalışıyordım.  Aynı zamanda ağladığımı es geçmemek lazım. Şuan eve gidip yorgana sarılıp ağlamak istiyorum. Gün boyunca.

Sonra begümün arkasında bir şey dikkatimi çekti. Demir oradaydı. Yanında 4 erkek vardı ve buraya doğru geliyordu.

Şuan da iki seçenek vardı.

Ya demir gelip beni bu durumdan kurtarıp kahramanım olacaktı.

Ya da doğru olduğunu söyleyip şeytan olacaktı.

Begüm bana sırıtırken biraz sonra olacak olanı alzhemir olsam unutmayacağımı bilirim.