SHAYA: My Possessive Boyfriend (COMPLETED)

Chapter 22

Gusto ko nang tapusin ang aking buhay, ano pang purpose ko rito? Wala akong pamilya. Si James lang naman ang itinuring ako na parang isang kapamilya tapos ganito pa ang aking malalaman?

Dahil wala na rin ako, na kahit sinuman. Napagdesisyunan kong tahakin maling daan. Sobrang pait na nang nadanas ko sa mundong ito, napakabata ko pa para makulong sa isang bangungot.

Binasag ko ang isa sa mga baso rito, I tried my best na walang kahit ano mang bakas na dumi rito. Nang tuluyan ko na itong mabasag, I have this second thoughts kung gagawin ko pa o hindi. Pero sa tuwing nakikita ko ang balitang iyun ay ang pighati na aking nararamdaman na kahit sino ay walang makakalutas. Pero sa tuwing nakikita ko ang aming nakaraan ni James kung saan parehas kaming masaya, kung saan me and you against the world ang aming mundo ay parang gusto ko pang mag-stay at habaan pa ang aking pasensya. Ngunit sa tuwing naglalaban ang aking isipan, lagi kong naalala na I never planed to be a mistress... hindi kakayanin ng puso ko.

Kumuha ako ng piraso ng basag na baso that is enough to kill my precious life. I have never dream to be like this and I never expect that my life will be like this. I just want to be happy and to be loved.

Siguro mga magiisang oras akong hawak ang piraso ng basag na baso when I finally decided ended up killing myself.

Pero ng akmang gigilitan ko na sana ang aking wrist ay ang pagdating naman ni James. Agad ko itong tinago para hindi niya mapansin. Mamaya ko nalang siguro itutuloy...

Napaatras ka agad ako sa may kama habang yakap yakap ang aking legs. I am scared. Hindi ko gusto sa tuwing papasok si James ng kwarto. Dahil hindi mo alam kung ano ang sunod na gagawin nito.

Wala siyang ginawa kung hindi ang lumapit sa akin habang walang reaksyon ang mukha.

"J-james hindi ako tumakas. Promise..." anya ko rito na may halong pagkatakot, palagi nalang kasi niya ako pinagbibintangan na tatakas daw ako.

Hindi ko mapigilan ang hindi matakot at hindi umiyak nang makarating ito sa aking pwesto.

"No James--- please.." Pero imbis na saktan ako nito mas kinagulat ko ang kanyang sunod na ginawa.

He hugged me. Niyakap niya ako na para bang mawawala na ako sa mundong ito. Hindi ko maintindihan kung bakit, pero kahit ako napayakap na rin lalo na nang marinig ko ang mga hikbi nito. He is crying.

"I am sorry..." Umiiyak na anya ni James na nagpalambot sa aking puso. Hindi ko maintindihan kung ano ba ang pinagsosorry-han niya pero hindi ko mapigilan ang hindi umiyak. Para kaming nasa teleserye kung umiyak, mabuti nalang walang ibang nakakakita samin rito.

Matapos akong mayakap ni James ng pagkahigpit-higpit, hinawakan nito ang aking mga pisngi upang magkasalubong ang aming mga mata. I can see in his eyes the pain he is going through, kahit ako napapaiyak na rin.

"What have I done?" Tanong nito sa akin habang humagagulgol sa pagiyak. Hindi ko mapigilang hindi rin mapaiyak nang pagkalakas-lakas. Para kaming mga baliw. Tinignan niya ang aking mukha na puno nang mga pasa at naghihilom na sugat.

"J-james... okay lang ako." Kahit na masakit ang aking kalooban I tried to smile. I don't want to see him cry. It makes my heartbeat slow. Para mamatay ako sa tuwing nakikita ko siyang ganyan.

"I am really sorry, Shaya." Paulit-ulit na anya nito sa akin habang umiiyak.

Ngayon ko napagtanto ang purpose ko sa mundong ito kung hindi ang pasayahin ang taong mahal. Bakit ko nga ba naisipang magpakamatay? Life is too precious to end your life. Life can be miserable but in every walk of pain is a step of happiness that is waiting.

"S-shaya, I am ready to listen." Tugon nito sa akin na nagpabilis ng tibok ng aking pusong sugatan.

Iba ang nararamdaman ko ngayon, finally after 2 months, nagawa na rin niyang pakinggan ako. I thought he will never listen.

"Pasensya na kung napatagal. I am sorry." Dagdag pa niya at hinalikan nito ang aking noo sabay punas nang kanyang luha. Mabuti nalang talaga at hinabaan ko pa ang pasensya ko at mabuti nalang I didn't end up killing myself.

Matapos ang aming drama session. Sinimulan ko na ang pagkukwento sa lahat na nangyari sa akin. From the very start nung hanggang sa may soccer field kung saan si Cherry ay nagconfess na gusto raw niya si James. Hangang sa dulo, yung time na tinulungan ako ni Lance.

"That asshole, I am gonna kill him." Galit na anya ni James habang naka-close fist. I hold his hands para pakalmahin siya.

"James, okay lang. Wala namang nangyari samin." Nakita ko naman ang pagkunot nang kanyang noo nang sabihin ko iyun.

"I don't care. I will teach him a lesson."

"Pero James... kapatid yun ni Cherry. Diba papakasa---" hindi ko na natapos ang aking sasabihin nang maalala kong ikakasal na pala si James kay Cherry.

"Papaka-- what?" Tanong nito sa akin dahil hindi ko natapos ang mga huli kong sinabi.

"Ah wala. " mas maganda siguro kung hindi ko nalang muna sasabihin. Ayoko na magkagulo ulit kami ni James. Kung kelan magiging okay na kami, guguluhin ko pa ba? Atsaka isa pa hihintayin ko nalang na siya ang magsabi sa akin. Wala namang masama kung maghihintay diba? And sabi nga nila Good things happens to those who wait naghintay ako kay James na makinig sa akin and when the time comes, he finally listen to me.

"Halika nga rito." Anya sa akin at sabay niyakap ulit ako nito dahilan para mapatili ako, paano ba naman kasi pumaibabaw ako sa kanya dahil sa paghila nito sa akin.

Rinig na rinig ko ang mabilis na pagtibok ng puso nito sa kanyang dibdib. Kasabay noon ang mahinahon na paghaplos nito sa aking buhok.

"I love you, Shaya. When everything is settled and the time has come, I will marry you." Anya nito sa akin na mas lalong nagpabilis ng puso ko kasabay nang paghalik nito sa aking buhok. Pero hindi maalis sa isipan ko ang engagement nila ni Cherry. Hindi ko maintindihan kung bakit niya iyun sinabi.

Hindi ko nalamang ininda iyun at niyakap siya nang mahigpit, I dont want to ruined this moment. Sa nalalabing araw na kasama ko siya.

I will enjoy this until the day comes that I need to let him go...

***

Hello guys! Please vote this and follow me for more updates. Next update is tomorrow.

Read niyo na din yung "desirable moments " story ko. Kahit konting support lang naman.