SHAYA: My Possessive Boyfriend (COMPLETED)

Chapter 29

"Where's James? Tomorrow is his wedding." Galit na tanong ni Daddy sa akin, kaya naman napakunot ang noo ko. It's been a month since I have seen kuya. I don't even know if he's preparing for that stupid wedding. Inaamin kong hindi ko rin gusto ang desisyon ni Daddy pero wala naman akong magawa. Gusto ko ipaglaban ang pagmamahalan nila kuya at shaya but Daddy don't know how to listen.

"Hindi ko alam, Dad." Saad naman ni Mommy habang tahimik na kumakain ng tanghalian.

"I'll call him." Singit ko naman sa kanilang dalawa.

Kinuha ko ang aking phone at dinial si Kuya. After five calls he finally answered it.

Damn! Leave my fucking life alone!
Sigaw nito sa akin. Inilayo ko ng bahagya ang cellphone ko dahil sa malakas na pagsigaw ni Kuya.

"Kuya, Dad is looking for you. Gusto ka niyang makausap mamayang gabi."

I don't fucking care! I am not going to marry that bitch. Just fucking leave me alone! I repeat leave me alone--- matapos niyang sabihin iyun ay ang mabilis na pagend-call nito sa akin. Ramdam ko ang pighati ni Kuya napansin ko rin na lasing ito dahil wala naman itong ginawa kung hindi ang magpakalasing simula nang iwan siya ni Shaya.

Kaya pati ako naapektuhan na dahil sa naawa talaga ako kay Kuya. I know my brother. He loves Shaya so much than his family. Wala naman akong magawa kung hindi ang manahimik nalang rito.

"Dad. Pupuntahan ko nalang si kuya." Tumango naman siya bilang sagot. Nagmamadali akong tumungo sa may unit ni kuya dahil ramdam kong nagbabasag nanaman ito ng bago dahil sa may narinig paghagis niya ng babasagin na baso kahit na call lang yun.

Nang makarating ako sa kanyang unit. Kumatok na muna ako para naman malaman niya na pupunta ako.

*doorbell

Pero wala ni-isang sagot doon ako nakaramdam ng kaba. Kaya naman binuksan ko ito, I have my spare keys dahil sa binigay ito sa akin ni ate shaya nung gabing umalis siya. Ang sabi niya pa nga sa akin ay ang alagaan si Kuya at tignan tignan ko raw.

Nang makapasok ako sa loob laking gulat ko nang makita siyang nasa couch habang umiiyak, ang dalawang kamay niya ay nasa kanyang noo at mukhang problemado ito.

Nilibot ko ang aking paningin at nagulat ako na sobrang gulo nito. Ang mga damit na sa kung saan saan nalang marami ring basag na baso at lalagyanan ng alak.

Awa. Naaawa ako sa sitwasyon ni Kuya. I couldn't stop myself but to cry.

"Kuya..." nanginginig kong tawag sa kanya.

"Get out. I don't need you." Seryosong anya nito sa akin na mas lalong nagpaiyak sa akin. Kahit ako ayaw na niya akong makita o makausap man lang.

Lumapit lang ako sa kanya at muli itong nagsalita. "Kung wala kang magandang sasabihin, just leave me. Hindi ko kailangan ang awa mo." Mariin na anya nito.

"Kuya, I have something to tell you."

"I said leave!" Sigaw nito sa akin dahilan para mapatalon ako. Unang beses ito na sigawan ako ni Kuya. I've seen a big change of him and I have to fix this. I dont want him to be like this.

"Kuya, it's about shaya." Mahinang anya ko at walang sabi sabi itong napatayo patungo sa aking pwesto.

"What about her? Ha?!" Galit na sigaw nito sa akin habang hawak ng mahigpit sa aking braso.

"Kuya, magpapaliwanag ako. Listen first." Mabilis na saad ko sa kanya.

Kumawala naman siya sa mahigpit na pagkakahawak sa akin at sinimulan ko nang ikwento sa kanya lahat ng mga nangyari. Naikwento ko na si Daddy ang may dahilan kung bakit siya iniwan ni Shaya, napagutusan lang si Mommy dahil sa mawawalan daw ng mana si Kuya once na sinuway niya ang utos ni Daddy. I have nothing to do, wala akong magawa. Dahil sa hindi ko naman mapabago ang desisyon ni Daddy na mas mahalaga pa ang pera kaysa sa kasiyahan ng kanyang anak. Kaming dalawa ni Mommy ay boto kay Ate Shaya dahil sobrang laki nang pinagbago ni Kuya nang makilala niya ito. Kaya nga nalungkot ako ng sobra nang malaman ko na ganoon nalang kung maliitin ni Daddy si Shaya. Oo nakakabastos sa part ni Shaya pero wala naman siyang magawa.

----

Galit na nagtungo si Kuya sa may bahay.

"Kuya no, please. Wag mong sasaktan si Dad." Kinakabahan kong anya sa kanya. Dahil kanina palang sa kotse ay sinusumpa na niya si Daddy sa kanyang isipan. Ako naman itong naiiyak dahil sa ayoko na magkagulo sila.

Galit na tumungo si Kuya sa may office ni Daddy kung saan si mommy naman ay nakaupo habang umiinom ng kanyang Tea nang makita nila si Kuya agad na tumayo ang dalawa.

"How dare you, to ruined my life!" Sigaw ni Kuya kay Daddy. "Shaya is the only person who makes me happy, at ilalayo niyo pa siya sakin? Fuck!" Dagdag pa nito.

Tumingin si Mommy sa akin. Dahil sa oras na ito alam niyang ako ang nagsabi kay Kuya.

"I'm sorry." Mahinang anya ko rito kay Mommy at lumapit sa kanya upang mahawakan ang kanyang kamay.

"James. Listen, para ito sa magandang kinabukasan mo." Tugon naman si Dad. Hindi mapakali si Kuya sa kanyang pwesto dahil alam kong nanggigil na ito sa sobrang galit.

"Kinabukasan ko o mo?! I can't believe that you will do this to your son, para niyo na din akong kinuhaan ng pangarap sa buhay. Ano masaya na ba kayo?! Masaya na ba kayong hindi ako masaya?" Gigil na anya nito sa amin.

"James..."Singit ni Mommy habang nanginginig ang boses sa tingin ko iiyak na si Mommy.

"No mom! You ruined my hope in life. Wala na si Shaya. Halos mabaliw ako kakaisip kung bakit niya ako iniwan at malalaman ko na KAYO ANG DAHILAN! What the fuck." Napaiyak ako sa sinabi ni Kuya. Totoong parang inalisan na namin siya ng pangarap sa buhay dahil bata pa lamang kami pangarap na niyang pakasalan si Ate Shaya. Pangarap niyang si Ate Shaya ang makasama niya habang buhay.

"I will never want her for you. Wala kang kinabukasan sa kanya." Mahinahon na anya ni Dad na nakapanginit lalo ng ulo ni Kuya dahilan para magwala ito at hinagis ang tea-set ni mommy na nasa lamesa. Nagulat ako sa ginawa ni kuya.

"Sayo na iyang kayamanan niyo! Isipin niyo nalang na wala na kayong anak na lalaki. Because wether you want it or not, I will never fucking marry Cherry!" Sigaw pa ni Kuya. Nakita ko agad ang pagbagsak ng luha ni Mommy habang si Daddy naman ay nagulat sa sinabi ni Kuya.

"I will build my own empire without your help." Mariin na sabi nito kay Daddy na nagpatahimik sa amin. Maya't maya pa ay kumalma ito sabay sabing. "I will find Shaya..." at tuluyan na nga niya kaming iniwan.

Nakakalungkot lang na isipin na magagawa iyun ni Kuya kay Mommy at Daddy. Kahit ako naiyak rin.

"What have I done?" Tanong ni Mommy sa kanyang sarili habang patuloy parin sa pagiyak. Si Daddy naman ay problemado sa nangyari.