Çocukken Kurduğum Hayaller

1.Bölüm|Yeni Bir Başlangıç İçin

1.Bölüm : 'Yeni Bir Başlangıç İçin'

Herşeye yeniden başlamak,sıfırdan.. 

Güzel olmaz mıydı?Yeni bir okul,yeni arkadaşlar,önyargılar yok,kalıplar yok.Hem derslerimi değiştirmek için de iyi bir yol diye düşünmüştüm bunları ailemle konuşurken.Zaten okulumdan onlarda memnun değildi,başarılı bir okul olmadığı ortadaydı.O yüzden bu fikrime sıcak bakacaklarını düşünmüştüm.

''Anne baba sizinle önemli birşey konuşmak istiyorum.'' Dikkatler bana döndü ve bende yanlarına yavaşça giderek salondaki rahat koltuğa oturdum.Konuşmaya nasıl gireceğimi bilmediğim için direk söylemeyi düşündüm.Süslü laflar edemezdim hiçbir zaman zaten.

Direk konuya girerek,"Ben okul değiştirmek istiyorum ve bu konuda kararlıyım.Ama tabi ki sizle konuşup fikrinizi almam gerekiyor."

Bir anlık şaşırmanın ardından babamın yüzünde ciddi bir ifade oluştu.Bu okula ilk başta babamın bir öğretmen arkadaşı var diye kayıt yaptırmıştık.Çok da iyi bir adamdı.Edebiyat öğretmenimdi.Sayısal öğrencisi olmamıza rağmen okulda zorunlu olarak sözel dersleride görüyorduk.Aslında iyi olmuştu edebiyat dersleri çünkü hocamız beni yazmaya teşvik etmişti ve hala da canım sıkıldıkça birşeyler yazmak için uğraşırdım bu hoşuma giderdi.Her defasında hocama birkez daha teşekkür ederdim içimden.

''Kızım böyle ciddi bir karar almana sebep olan ne?'' diye sormuştu babam.

''Bildiğiniz gibi okul artık pek başarılı değil ve üniversite sınavına da bir yıldan az bir zaman kaldı,daha iyi bir okulda olmam gereketiğini düşünüyorum.Zaten bildiğiniz gibi arkadaş edinme konusunda da umutsuz vakayım.Belki yeni bir okul herşey için iyi olabilir diye düşündüm.''

Tabi ki okuldaki diğer arkadaş sorunlarımdan,o kızla ettiğim kavgadan ve birsürü ön yargılı insandan bahsetmedim.

Annemin hemen yüzü düştü.Çok fazla arkadaşım olmamasına üzüldüğünü belli etmemeye çalışıyordu ama ben farkındaydım.Hep benim için uğraşıp çabalamıştı.

''Ne dersin Cihan?Belki iyi bir fikir olabilir kızımızın geleceğini garantilemiş oluruz,belki bir özel okula göndermeliyiz bilemiyorum.'' annem bunu söylerken bir yandan sevinmiş bir yandan da özel okul kelimesine takılmıştım.Böyle bir şeyi hiç düşünmemiştim.Aslında beni özel bir okula gönderebilirlerdi sadece biraz harcamalarımızı kısmamız yeterliydi.Zengin olmasakta memur ailelere göre durumumuz daha iyiydi.

Babam düşünceli bir şekilde; ''Bende aslında annene katılıyorum ama bu ciddi bir karar Ada,biraz düşünmem gerekiyor.

Teşekkür ederek oradan uzaklaştım ve bütün hayatımın geçtiği dört duvar odama geri döndüm.

Özel okul kelimesi hala aklımdaydı,annemin böyle düşünmesi beni şaşırtmıştı.Aslında gerçekten eğitimim için özel okul daha iyi bir seçenekti.Önyargılardan nefret etsem de ordaki şımarık ve zengin çocukları düşündüm bir an bu suratımın ekşimesine neden oldu.Belki de herşey çok güzel olacaktı.Bu sefer önyargılı davranmamak için kendime söz verdim ve kaldığım yerden kitabımı okumaya devam ettim.

*

Akşama doğru annem ve babam kapımı tıklatarak odama girdi kitaba o kadar dalmışım ki annem birkaç kez seslenmek zorunda kaldı.Daha sonra direk konuya girerek;

''Adacım bu kararı babanla uzunca tartıştık ve eğitimin için başka bir okulun daha iyi olacağını düşünüyoruz.İkinci dönem seni yeni bir okula kayıt ettireceğiz.Ayrıca böyle bi olgunluk yapıp kararımızı beklediğin ve eğitimini düşündüğün için sana teşekkür etmek istiyoruz.''

Şaşkınlıkla annemi dinlerken okuldan ayrılacağım düşüncesi tuhaf gelmişti,zaten birkaç arkadaşım vardı ama onları da çok seviyordum.Onlardan ayrılma düşüncesi üzülmeme neden oldu.Bu kararım onları da çok üzecekti ve ilk başta arkadaşlarımı hiç düşünmemiştim.

Annem başıma bir öpücük kondurarak ''Hem belki daha mutlu olursun,senin mutluluğun bizim için çok önemli.Yarıyıl tatili bitmek üzere okulların açılmasına az kaldı.Yakın zamanda kayıt için bir özel okula gitmemiz gerekecek.Teyzene de danıştım.Kuzeninin gittiği okula göndermeyi düşünüyoruz.Oranın başarılı ve disiplinli olduğunu duymuştuk teyzenden.''

''Teşekkür ederim,sizleri çok seviyorum.Söz veriyorum,daha çok çalışıp iyi yerlere geleceğim ve bende sizi memnun edeceğim.''

Annem hadi yemeğe gel diyerek odanın çıkışına yöneldi ama az önce aldığım haber heyecanlanmama sebep olmuştu birileriyle paylaşmak istiyordum ve aklıma ilk olarak en yakın arkadaşım olan Eylül gelmişti tabiki.Arayıp tüm bu olanları anlatmalı ve ona haber vermeliydim.Telefonu açınca Eylül'ün sıcak sesiyle karşılaştım.Gerçekten onunla konuştukça huzur doluyordum.

''Naber canım?'' Eylül tüm neşesiyle açtı telefonu.

''Sana önemli haberlerim var Eylül,çok önemli duyunca şaşırabilirsin ama kısa tutmak zorundayım.''Her ne kadar kısa tutamayacağımı bilsem de direk konuya girmem gerekiyordu.

Karşıdan gelen ses meraklıydı. ''Ne oldu hemen anlat bakalım,çok merak ettim.''

Söze başlayarak ''Okulda olan durumları biliyorsun senden başka kimsem yok neredeyse ve notlarım,başarı durumum pek iç açıcı değil.Ailemle konuştum ve okul değiştirmeye karar verdim.'' diyerek sustum ve bir tepki vermesini bekledim.

Buruk bir sesle; ''Ne yani ayrılacak mıyız?Ama sen benim en iyi arkadaşımsın çok özlerim.Sonra kimin başının etini yiyeceğim salak erkek arkadaş sorunlarımla.'' dedi gülerek.Gülümsedim bu doğruydu ben de onu çok özleyecektim.Ama artık o okulda olmak istemiyordum.

''Doğru söylüyorsun,ama okulu sevmediğimi de biliyorsun.Sanırım en iyisi bu.Hem özel okulun eğitimi iyidir sanırım belki derslerim düzelir.Seninle sürekli görüşürüz evlerimiz yakın zaten.Sakın benden kurtulabileceğini sanma.''

''Ne özel okul mu?Ooo kızım orada çok yakışıklı çocuklar vardır,spor arabaları falan birsürü yakışıklı çocuk.Kulağa güzel geliyor.''Her zaman ki Eylüldü işte konuyu dalgaya aldı ve yine erkeklere getirdi lafı.Konuşmaya devam etti.

''Ya ne demezsin,yakışıklı çocuklarda kollarını açmış beni bekliyordu,bu tiple şansım sıfır.''

''Kendine çok haksızlık ediyorsun hanımefendi.Görürsün güzel olacak.O zaman hiç itiraz istemiyorum,yarın alışverişe çıkacağız.Hem yarıyıl bitmek üzere uzun zamandır görüşmüyoruz.Belki yeni okulun için yepyeni kıyafetler alırız ha ne dersin?''

Alışveriş fikri hoşuma gitti her zaman alışverişi sevmiştim.

Onaylayarak olur dedim zaten hiç evden çıkmıyordum iyice asosyal olmuştum ve annemin izin vereceğine emindim.

''Tamam o zaman yarın saat 1'de.Çok güzel olacak''dedi Eylül.İçeriden annemin sesini duydum yemek için beni beklediklerini anladım ve konuşmayı artık sonlandırmam gerekiyordu.

''Ona hiç şüphem yok Eylülcüm,yarın görüşürüz.Kapatmam lazım artık.Yemeğe bekliyorlar.Hoşçakal.

''Bay bay,haber verdiğin için sağol yarın çok iyi eğleneceğiz hahah.''diyerek telefonu kapattı.Bende daha çok bekletmemek için kafamda bir sürü düşünceyle hızla mutfağa yöneldim.

Yeni okul,yeni heyecan ve belki Eylül'ün dediği gibi yakışıklı çocuklar.

Acaba nasıl olacak?Aldığım karardan pişmanlık duyup yeni bir hayal kırıklığı daha yaşamak istemiyorum artık.

Beni neler bekliyor gerçekten merak içindeyim.

*Uzun yazmaya çalıştım okuyarak yorumlarınızı bildirirseniz çok sevinirim.Yine güzel olup olmadığını bilmiyorum.Okuyanlara çok teşekkürler.Yorumları bekliyorum.Hoşçakalıın.-C