Çocukken Kurduğum Hayaller

4.Bölüm|Arkadaşlıklar

Deniz olan şehirde huzur vardır.Denizin o giderek koyulaşan masmavi rengi insanı rahatlatmak için vardır sanki.Onu seyredince bütün derdini unutur insan.

Bir Cumartesi günü.Tatilin son 2 günü.Yarın yurda gidip eşyalarımı yerleştirmem gerek ve alışmak için 1 gece orda kalacağım tabi.

*

Ailemle uzun zamandır bu kadar güzel vakit geçirmemiştim sanırım.Sahile gittik ve o filmlerde gördüğümüz deniz kenarındaki banklarda oturup düşünceli bir şekilde denizi seyrettim.

Çocuklar gibi eğlendik bugün.Babam bana pamuk şeker bile aldı.Yıllardır dolapta durup tozlanan uçurtmamı çıkardım yıllar sonra.Çocuk gibi hissettim kendimi yeniden sanki 10 yaşıma geri döndüm.

Ciddiyim babamla uçurtma bile uçurduk.Sonra biraz deniz kenarında yürüdükten sonra bir kafeye oturduk.

"Hoşgeldiniz efendim,ne alırsınız?"dedi menüleri uzatarak.

"Sıcak bir şeyler içelim."Havalar soğuktu.Şubat ayındaydık tabi.Yarıyıl tatili bile çabucak geçmişti.

"O zaman ben bir Latte alayım."

"Bende bir Türk Kahvesi"diye ekledi babam ve annemde "Çay lütfen.Teşekkürler."diyerek garsonu gönderdi.

"Bugün çocukluğuma döndüm sayenizde.Ah ah ben nasıl ayrılacağım sizden?"

"Ay bizde çok eğlendik pamuk şeker bile yedik.Ayrılmıyoruz küçük hanım.Hep yanında olacağız."dedi annem.

"Bizde senden ayrılmak istemiyoruz.Ama eğitimin için bu gerekli kızım maalesef.Hem sanki başka ülkeye gidiyorsun kızım.Alt tarafı 1 saatlik yol surekli ziyarete geliriz.Sen zaten haftasonları geleceksin eve."

Daha sonra garson siparişlerimizi getirdi.Herkes denizi seyrederek içmeye başladı önündekini.Kazağımın kollarını çektim.Üşümeye başlamıştım.Ama kışın en güzel yanı bu kazaklar değil mi sizce de?Yumuşacık.Atkı ve bereleri de unutmamak gerek tabi.

Aslında biz insanlar bir garibiz.Yaz gelince kışın gelmesini isteriz havanın soğumasını,kışın da okul bitsin hava sıcak olsun şortları giyelim denize girelim isteriz.Gerçekten tuhaf.

Annem sessizliği bozdu."Okulundaki arkadaşlarının haberi var mı ayrılacağından?"

"Hayır sadece Eylül biliyor."

"İstersen akşam onlarla bir buluşma ayarlayabilirsin,hem hepsiyle görüşüp vedalaşmış olursun."dedi annem.

Babama baktığımda onunda başıyla onayladığını görünce gülümsedim.

Hemen telefonu elime alarak arkadaşlarıma haber verdim ve akşam 7 de bir buluşma ayarladım.Hepsi çok memnun olmuştu.Arkadaşlarımdan birinin annesinin Bornova da küçük,şirin bir cafesi vardı.Orada karar kıldık.

Benim mutlu olduğumu görünce ailemde mutlu olmuştu.Hemen hesabı ödeyip eve doğru yol aldık.

Babamla biraz oturup televizyon izledikten sonra giyinmek icin odama gittim.Dolabın karşısına geçip şöyle bir baktım.

Ah ne olacak bu kararsızlığım?

Elbise giymeye karar verdim sonunda.Arkadaşlarımla veda için buluşacaktım.Tuhaf kaçmaz diye düşündüm.

Sarı çiçekli elbisemi giydikten sonra üstüme de siyah kabanımı giydim.Saçlarımı da abartısız bir şekilde bizim 'ev topuzu' dediğimiz şekilde yaptım.Göz kalemimi sürdükten sonra aynada kendime baktım.Sanırım hazırdım.Çantama telefonumu,cüzdanımı ve kulaklığımı atarak babamın yanına gittim ve para aldım.Taksiye binmem gerekiyordu yoksa geç kalacaktım.Yoldan geçen bir taksiyi durdurarak bindim.