DENİZ YEŞİLİ

Bölüm Beş; Etkin Misindir?

Ertelemek yaşamın mayasını kaçırır. Kızdıysan bağır, sevindiysen söyle, özlediysen arkasından koş.

¤¤¤

Güneş battıktan sonra evin yolunu tutmaya başladık. Yürüdükçe geçer dediğim dizlerim ciddi bir şekilde ağrıyordu. Çaktırmamaya çalışarak yavaş adımlarla yürüyordum.

"İyi misin?" Diyerek bana döndü.

"İyiyim iyiyim! Süperim yani, bıraksan şimdi koşarım ama sen yetişemezsin diye yavaş yürüyorum böyle."

Yalan.

Bıraksalar şurada oturuverirdim valla.

"Öyle mi? Ben çok iyi koşarım." Gülümsedi. "O yüzden sıkıntı yok, koşalım istersen."

Altıma sıçtığımı hisseder gibiyim. Hayır yani, neden kaşınıyorsun Deniz? Neden? Rahat mı battı sana?

"Şey..."

"Şaka yapıyorum, acıdığını biliyorum Deniz." Yavaşlayarak koluma girdi.

Hayır yani, bu kadar yakınlaşmasak olmaz mı? Sonra ben evleneceğimizi falan düşünüyorum, olmuyor böyle.

"Bu arada senin adın neydi? Yani resmen sormayı unuttum. Aslında aklımdaydı ama unutmuşum..."

Balık hafızalı dedin kendine resmen Deniz.

Bir insan kendini bu kadar gömer mi ya...

"Tamam tamam, Etkin."

"Etkin misindir?" Diye geçirdim içimden.

"Hı?"

"Genel olarak yani."

"Ne?"

Ne? Ne ne? İçimden söylemedim mi yahu ben onları? Ben ne yapayım be, karışıyor içle dış ses. Benim suçum mu?

"Hiiiç."

Yavaş yavaş yürümeye devam ederken, karşıdan ilk aşkım olan Yağız'ın geldiğini gördüm.

Hayır, hayır, HAYIR. Beni böyle görmesini istemiyordum. Etrafıma bakarak nereye saklacağımı düşünürken bir an kendimi Etkin'in göğsüne kafamı gömerken buldum.

"Ne oldu?" Derken sesimi çıkarmayıp, kafamı iyice gömdüm.

Allah'ım lütfen görmesin, lütfen.

"Deniz?" Yağız'ın sesini duyunca kafamı hafifçe kaldırım Etkin'e baktım.

"Ne yapıyorsun orda?" Yağız'ın sorusuyla ve Etkin'in anlamayan bakışlarına kıyamayıp kafamı hafifçe Yağız'a çevirdim. Hala kafam Etkin'in göğüsündeydi.

"Selam Yağız, nasılsın görüşmeyeli?" Evet baya normal karşılıyorum şuan her şeyi.

"Ben iyiyim de... Sen iyi misin?" Dedi kaşlarını çatarak.

"Evet! Gayet iyiyim!" Sinirli bakışlarını Etkin'in yüzüne çıkardı. Biraz süzdükten sonra tekrar bana baktı.

"Deniz gel seni eve bırakayım, bu ne hal böyle?" Diyen Yağız'a şaşkınla baktım.

"Biz zaten eve gidiyorduk..." Dedim. "Hem sen ters yöne gidiyorsun, benim evim bu tarafta." Dediğim şeyle beraber Yağız'ın yüzü düşerken, pot kırdığımı fark ettim. Resmen ilk aşkıma laf sokmuştum.

Amaaan, ilk aşkta ilk aşk. Ne yapalım yani? Sevmiyorum artık sonuçta canım. Lafta sokarım, kazıkta.

Tamam, kazık konusunda çok ciddi olmayayım en iyisi.