Πληγωμένη Καρδιά

part 3

Ανδρέας pov
Εχω πάει και εγώ κάτσεις ακριβώς από πίσω της αλλά μάλλον δεν το έχει πάρει χαμπάρι ακόμα.

Ξαφνικά την βλέπω μα γυρνάει και να με κοιτάει.

ουαου!! έχει πολύ ωραία ματια

τι μαλακιες λες ρε Ανδρέα πας καλά εσυ έχεις δει πολύ πιο ωραίες γκομενες.

με το που πάω να της μιλήσω ακούω κάποιον να με φωνάζει από πίσω..

ου να σου γάμησω είναι η Στεφανεια
τι θέλει πάλι αυτή..?

Δεν έχω άλλη επιλογή φεύγω από την Χρυσή και πάω να δω τι θέλει η άλλη...

Σ:γεια σου Ανδρέα τι κάνεις καιρό έχεις να με πάρεις τηλέφωνο

Α:ναι είναι δεν είχα πολύ χρόνο
λεω διαφορά 

Σ:σήμερα το βράδυ τι θα κάνεις?

Α:εμ... υποθέτω τίποτα

Σ:ωραία να περάσω κατά τις 10 από το σπίτι σου

Α:αστο μορε δεν έχω πολύ όρεξη

οπα κάτσε τι είπα μολις τώρα ααα δεν είμαι καλά κάτι έχω πάθει  

όση ώρα μιλούσα με τον εαυτό μου ή Στεφανεια είχε φύγει με νεύρα

πάλι καλά την γλύτωσα...
ματι έχω πάθει γαμω! εγώ πότε δεν έλεγα Όχι σε γκόμενά..

Χρυσής pov
ηταν έτοιμος να μου μιλήσει αλλά μια γυναικεία φωνή τον σταματάει.

Δεν είναι άλλη από την Στεφανεια την τσουλα του σχολείου...

αναρωτιέμαι αν έχει αφήσει κανέναν όρθιο. γελαω λίγο με τις σκέψεις μου και ξεκινάω να βρω τα παιδιά.

Μετά από 1 ωρα

Π:και δεν μου λες δηλαδή δεν σου είπε τίποτα?

Χ:εεε τι σας λέω τόση ώρα...
Δεν έβγαλε λέξη απλά έφυγε και πήγε στην άλλη.

Α:πως άλλαξε έτσι αυτό το κορίτσι δεν μπορώ να καταλάβω...

Χ:δίκιο έχεις θυμάμαι στο Δημοτικό ήταν ένα από τα ανώριμα της τάξης.

Χ:και παραμένει θέλεις να πεις

γελάμε λίγο με το αστείο που μόλις είπα και ύστερα πάμε ξανα στην τάξης μας  αφου το κουδούνι δεν μας κάνει την χάρη να χαλάσει ακόμα.

Με το που γυρνάω σπίτι από το σχολείου πέφτω κατευθείαν στο κρεβάτι μου και προσπαθώ να ηρεμήσω από την σημερινή ανακατωσούρα...

Τώρα εσείς θα μου πείτε "δεν έγινε και κάτι πως κάνεις έτσι" και εγώ θα σας πω
ξέρεις τι είναι να έρχεται το παιδί που έχεις crush εδώ και 2 χρόνια και να στέκεται από πίσω σου?...

Με αυτά και με εκείνα δεν κατάλαβα το ποτέ με πήρε ο ύπνος.

Όταν ξύπνησα ήταν 7 το απόγευμα και έτσι αποφάσισα να πάω για τρέξιμο.

Εβαλα ενα μακρύ μαύρο κολάν και μια κινηματική μπλούζα.Πηρα να ακουστηκα και το κινητό μου και έβαλα το play list μου να παίζει.

Πρέπει να έτρεχα τουλάχιστον 30 λεπτά ώσπου  σταμάτησα γιατί με είχε κόψει η λορδα..

Τώρα θυμήθηκα ότι δεν είχα φάει μεσημεριανό ουπς

πήγα στον πιο κοντινό  φούρνο και πήρα μια τυρόπιτα.

έλα όμως που ειμαι τόσο πεινασμένη που δεν κοιτάω που πάω και έτσι πάω και πέφτω πάνω σε κάτι σκληρό και ογκώδες..

Μανούλα μου τι μανάρι είναι αυτό...

Για κάτσε αυτός δεν είναι....Ααααα πάει με χάνεται...Αυτός είναι ο Ανδρέας..

Α: Πρόσεχε που πας καλε

Χ:νταξι μορε πως κανεις έτσι δεν σε βρισαμε κιόλας.
τι είπα μολις τώρα

Α:για κάτσε εσυ δεν είσαι η Χρυσή

Για μισω μολις είπε το όνομα μου?
Ναι είπε το όνομα μου...πεξτω κουλ 

Χ: ναι εγώ είμαι

Α:Ανδρέας χάρηκα

Χ:ξέρω ποιος είσαι..εννοώ Χρυ-ση

μα γιατί τραβλιζω

Χ: εγώ να φεύγω τώρα

Α:χάρηκα που σε γνώρισα

Δεν πρόλαβα να ακούσω τι μου είπε γιατί είχα φύγει όσο πιο γρήγορα μπορούσα έπρεπε να το πω στα παιδιά

"το αγόρι που μου αρέσει μολις μου μίλησε"  

ΓΕΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΥΑΟΥ Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΑΣ ΠΡΟΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ.ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ.

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΣΟ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙΦΑΛΑΙΑ ΘΑ ΒΕΛΤΙΩΝΟΜΑΙ...ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΚΕΦ♡💖