Πληγωμένη Καρδιά

part 11

Δεν πρέπει να περπατούσαμε πολύ μέχρι που φτάσαμε στο σπίτι του.

Ήταν μια μονοκατοικία αρκετά καινούρια  μπορώ να πω.

Δεν είχαμε πει πολλά με ρώτησε μόνο άμα χρειάζομαι κάτι.

Με το που ανοίγει την πόρτα μένω εκθαμβη.

Υπήρχαν πίνακες ζωγραφικής παντού σε κάθε γωνιά του σπιτιου..

όχι όμως από τους αγορασμενους ανικαν  σίγουρα σε κάποιον μέσα σε αυτό το σπιτι.

Χ:ουαου..ποιος ζωγραφιζει τόσο καλά?

Μ:η αδερφή μου...Εγώ το βρίσκω βαρετό.

Χ:μεγάλη βλακεία,αυτά ειναι υπεροχα!

Μ:χαχα ότι πεις όλοι αυτό λένε

Χ:την αλήθεια λένε

Μ:τέλος πάντων πάμε στην κουζίνα ?

Χ:αμέ

Μ:και για πες μου τι έγινε και ήσουν έτσι πριν?

Χ: είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία την οποία δεν θέλω καν να σκευτομαι.

Μ: οκευ πάντως άμα θες μπορείς να μου μιλήσεις

Χ:οκευ....

Πέρασα το μεσημέρι και το απόγευμα μου στο σπίτι του μιας και οι γονείς του είχαν δουλειές και δεν γύρισαν σπιτι.

Πέρασα πολύ ωραία και αρχίσα να τον συμπαθώ αρκετά πολυ.Ειναι γλυκούλης μορε.

Είναι πολύ καλύτερος από τον Ανδρέα είπε μια φωνή στο μυαλό μου αλλά δεν ήθελα να της δώσω σημασία.

Χωρίς να το καταλάβω η ώρα είχε αρχίσει να περνάει κατά πολύ και σε μια φάση άρχισε να χτυπάει το κινητό μου.

Δεν ήξερα που ήταν και έτσι άρχισα να το ψαχνω.Τελικα ήταν στον τεράστιο πάγκο της κουζηνα.

Όταν το κοίταξα με έπαιρνε η μαμά μου αλλά με είχε πάρει άλλες 2 φορές και ο μπαμπάς μου άλλες 3.

Στραυοκαταπια και το σήκωσα

Χ:ναι?....

Μαμά: μπορείς να μου πεις που είσαι και μας έχεις τρομάξει?!!

Χ:συγγνώμη ρε μαμά ξεχάστηκα

Μ:και με τι ακριβώς κυρία μου ξεχαστικες?

Χ: εε...να.... εχω να κάνω μια εργασία στην ιστορία οπότε πήγα στο σπίτι της κοπέλα να την κάνουμε γιατί είναι για αυριο.

Μ:μμ... Καλά κοίτα να μην αργησεις πολύ ακομα...και ελπίζω να σε έχουν ταΐσει τίποτα εκεί περα.

Είπε και το κλεισαμε γύρισα να κοιτάξω τον Μάριο και αυτό που αντίκρισα με εξεπλιξε.

Ήταν ο Μάριος στο πάτωμα να κλαίει από τα γελια.Δεν έβλεπα κανένα μυρμήγκι να τον γαργαλαει στις πατούσες οπότε υπέθεσα ότι γελούσε μαζι μου.

Κάτι το οποίο με νευρίασε από την μία αλλά από την άλλη ήταν τόσο γλυκούλης έτσι όπως γελουσε.

Μα τι σκέφτομαι ?

Πήγα από πάνω του και αρχίσα να τον γαργαλαω παραπανω.Ειχα ανέβει πάνω του και γελάγαμε σαν τα πεντάχρονα που πηγενουν για πρώτη φορά στο Allou fun park.

Μετά από λίγο ανεβαίνει αυτος από πάνω μου και με γαργαλουσε στην κοιλιά και όσο πηγενε ανεβαινε..

Εκείνη την στιγμή άρχισα να νιώθω λίγο περίεργα αλλά δεν ήθελα να σταματησει.

Ενιωθα χαρούμενη και μετα από πολύ καιρό το μόνο που σκεφτόμουν ήταν αυτοεγ ναι ένιωθα ολοκληρωμένη.

Είχε σταματήσει να με γαργαλαει και κοιταζομασταν στα μάτια δεν ξέρω και εγώ πόση ωρα.. ήταν ωραία πολύ ωραια..εβλεπα τα μαύρα μάτια του και ένιωθα τοσο ωραια.

Δεν ήθελα να πάω πουθενά να μείνω εκεί για πάντα όμως κάτι τέτοιο νόμιζα πως δεν θα γίνει μέχρι που άρχισε να παίρνει το πρόσωπο του όλο ένα και πιο κοντά στο δικό μου...
μεχρι που τελικά τα χιλια του ακουμπούσαν και ενωθηκαν με τα δικά μου.

Αυτόματα άρχισα να καίγομαι ολόκληρη αλλά ήταν ωραίο κάψιμο .

Ένιωθα λες και άμα μου έβαζες θερμόμετρο εκείνη την στιγμή θα εσκαγε.

Ήταν υπέροχο το συναισθημα.
Μετά από λίγο έβαλε και  γλώσσα και τότε ήταν που τα είδα όλα.

Νομίζω πως έχω ερωτευτει!