22 [The party]

2.2K 23 1
                                    

| T e s s a V a l i r i e |


It's already saturday now, kakauwi ko lang sa condo ko. I'm just sitting right here in my bed and Hunter was in the kitchen, cooking our breakfast. Naguguilty ako. When he opened the door for me earlier, niyakap niya ako kaagad and he told me how he missed me. Hindi ko yun pinansin at sinabi ko lang ay maliligo ako. Ngumiti at tumango lang siya, but I saw it! I felt that he was hurting.

Hunter is so important to me. Ayokong nasasaktan siya pero ako mismo ang na nanakit sakaniya. But how can I stop that? I don't even know. I love him but....Chance. Fvcking hell! Chance wasn't in my plan anymore. Tinaggap ko na dati na hindi na siya magbabago. At si Hunter? Siya na yung lalaki na nakikita ko para saakin at papakasalan ko balang araw. Pero bakit ngayon? Simula ng humingi siya ng tawad. Parang bumabalik yung pangarap ko dati nung bata pako na si Chance at ako ang magkakatuluyan at magkakasama habang buhay.

Diba dapat papatawarin ko lang siya? Magiging okay lang dapat kami tapos magiging magkaibigan ulit. Hindi na dapat bumalik yung pagmamahal ko sakaniya na halos ikamatay ko nuon. Okay nako ngayon at dahil yun kay Hunter.

Hindi ko siya dapat saktan at siya dapat ang pipiliin ko.

Pero t*ngina. Chance is changing, for real. Bumabalik na yung Alex na kaibigan ko, yung lalaking minahal ko ng sobra nuon. At lahat ng yun ay napaka-sarap sa pakiramdam, yung puso ko parang ngayon lang ulit naging ganito kasaya. Yung sa tuwing nakikita ko yung mga mata ni Chance ngayon, wala akong ibang makita kundi kung sino yung totoong Chance na nakilala ko. Alex is back. He's finally back.


"Babe?" Agad kong pinunasan ang luha ko sa pisngi ng marinig ko si Hunter. Huminga ako ng malalim at lumingon sakaniya. Nakita ko sa mukha niya ang gulat, mabilis siyang lumapit saakin at lumuhod sa harapan ko.

"Are you alright??" He asked and hold my hands. God! Yung mga mata niya, hindi na kagaya ng dati na laging nagniningning at masaya.

I just nodded to him.

"Are you sure??"

"Yes, lets eat??" I tried to smiled at buti naman ay ngumiti siya pabalik. Lumabas na kami ng kuwarto at dumiretso sa kusina.



"Are you sure you don't want to come with us??" I asked him. Pwede ko naman suguro siya isama sa party ni Sir Archy, wala namang kaso yun kina Maddie at kay Sir. Hindi kasi talaga tama na iiwan ko na naman siya. Hanggang bukas na lang siya dito sa pilipinas tapos...what the hell Tessa. What kind of person are you?! Iiwan mo ba talaga sya?? Kahit ngayon lang, magsakripisyo ka para sakaniya.

"Hindi na lang ako sasama, maiiwan na lang ako dito kasama ka. Maiintindihan naman suguro nila yu-" Hindi ko natapos sinasabi ko ng mabilis niyang hawakan ang kamay ko.

"It's fine babe. Actually Hailee asked me to help her out to buy something for Calyx this afternoon. And maybe I'll go home late too. You know Hailee when she's on the mall, it takes years for her to be done" Yeah, that's true...but...

"My flight is still tomorrow evening so we still have a lot of time, we still can go anywhere we wanted to...like amusement park?" Amusement park?? Bigla ko naalala nung oras na dinala ako ni Chance duon. Pati ba yun ay kasama sa laro?? Parang kasing hindi, parang si Alex talaga ang kasama ko nun.

"Or maybe roam around Manila or....Pampanga. Do you remember the promise you said to me before?? When you ate for the first time in our house?"

"Hmm...that I'm going to tour you in my home town and make you taste our best cuisine?"

"Yes exactly. You can do that promise tomorrow-and I don't mind to get tired or even fat. You made me starving on your stories of how good Kapampangan when it comes to cooking so you better do that promise before I go home" Sabi niya habang nakangiti saakin, napangiti na din ako sakaniya.

GAME OVER (spg)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon