shake | jimin

+arrange marriage

yeri's pov

two weeks

two damn weeks, hindi siya nagpaparamdaman sakin. ni anino niya, wala akong makita.

natapos ko ang araw sa loob ng dalawang linggo ng hindi ko nakikita ang mga ngiti niya o naririnig ang mga boses niya

hindi ko alam kung ano ang problema niya

pagkatapos kong umalis sa mall na yun ay hindi na siya nagparamdam sakin

sa loob ng dalawang linggo ay napaisip ko na paano kung hindi nalang ako umalis? paano kung hindi ko pinadala ang emosyon ko?

argh, i hate my life.

hindi ko na maayos ang paga-aral ko ng dahil sa kakaisip sa pandak na yun. hindi ko narin siya nakikita sa school.

may nangyari ba sakaniya?

naputol ang lalim ng pagiisip ko ng marinig kong may kumatok sa pintuan ng kwarto ko kaya tumayo agad ako para pagbuksan ang tao

bumungad sa akin ang panget na mukha ni hyun-ji kasama si jin at hoseok

tungkol kela hyun-ji at hoseok, hindi ko alam kung anong nangyayari sa dalawang yan.

pero parang walang nangyari dahil nagaasaran parin sila at nagsisigawan na para bang walang nangyaring halikan.

"ay wow! bahay niyo 'to? kwarto niyo? kwarto niyo?" sarcastic na tanong ko habang tinitignan silang nakahiga sa kama ko

"bakit, kanino ba bahay 'to?" tanong ni hoseok habang sinisindi ang aircon ko

ako nga tinitiis ang init para makapagtipid tapos siya sisindiin pa ng walang paalam.

nakakaputangina naman yun diba?

napairap ako at umupo sa tabi ni hyun-ji, "oo, bahay ko 'to! angal ka?" taas kilay na sabi ko

"grabe, yeri. nahiya naman ako sa magulang mo" ani ni jin habang nagcecellphone at nakahiga sa kama ko

"dapat lang!" sumimangot ako at inagaw sa kamay ni hyun-ji ang hinahawakan niyang chitchirya

"putangina! akin na yan!"

hindi ko siya pinansin at kumakain parin sa pagkain niya habang nakatingin sa tv

naalala ko ang panahong inaagaw sa akin ni jimin ang banana shake ko

napayuko nalang ako ng maaalala ko nanaman ang masasayang panahon namin na hindi ko ba alam kung madadagdagan paba yon

mukhang napansin yun ng tatlo kaya agad silang lumapit sakin. si jin na hinawakan ang balikat ko at tinry akong icomfort.

"baks! wag ka ngang malungkot. like, magmumukha kang panget lalo. ew" kunwaring nandidiring sabi ni jin

pinunasan ko ang luhang nangigilid sa mata ko bago sila hinarapang lahat

nakita ko ang pagaalala sa mga mukha nila kaya naman nginitian ko sila para sabihing wag na silang magalala

"tangina, ako malulungkot? ganda ko naman diba? pagkain lang katapat diyan!" masiglang saad ko at nginitian ulit sila

"wag kang ngumiti! nakakakilabot" ani ni hoseok at nakalagay pa ang kamay sa dibdib

tinapon ko sa mukha niya ang unan kong may mukha ni chimchim my loves, hihi

tangina mo, jimin! kapag ako nanotice ni chimchim, who you kana sakin! manigas ka diyan, sige.