Sandığımdan Daha Güzelsin

1.0

"Yudum seni öldürürüm. Ne demek görüldü attım?" Kardelen kafama vurduğunda elini itip kafamı ovaladım. Eli ağırdı.

"Ne yapsaydım? Ben de seni seviyorum dememi mi bekliyordun? Daha kim olduğunu bile bilmediğin biri sana seni seviyorum dese sen ne yaparsın?"

"Daha kim olduğunu bile bilmediğin kişiyle her gün konuşuyorsun ama."

"Bu sorumun cevabı değildi."

"O da benim sorumun cevabı değildi."

"Ne yapacağımı bilemedim daha sonrada görüldü olarak kaldı. Zaten yeterince kötü hissediyorum bir de sen üstüme gelme." Derin bir nefes alıp etrafına bakmaya başladı. Garip bir şekilde bilinmeyeni çok seviyordu. Hatta bazen öyle davranışlar sergiliyordu ki onu tanıdığını düşünüyordum. Ya da benimle eğlenmek için o olduğunu. Kardelen bu yapar.

"Tamam, şimdi ne yapmayı düşünüyorsun?"

"Yazmayacağım?"

"Salaksın. Yudum, olay çıkarırım bak. Ya engeli dün kaldırdım bugün konuşmayı kesiyorsun. Yemin ederim olay çıkarırım."

"İyi de bunu neden bu kadar üsteledin?" Aniden oturduğu yerden kalkıp saçlarını geriye attı.

"Gidiyorum ben," dediğinde kaşlarımı çattım. "Nereye?"

"Sınıfa," dedikten sonra bir şey söylememe izin vermeden hızlı adımlarla yanımdan uzaklaştı. Kardelen görüş açımdan çıktığında telefonum titredi.

Bilinmeyen Numara: Kardelen olay çıkarmadan konuşmaya devam etsek iyi olur