7

0 0 0
                                    

           HATIRLATMA

"Neden beni sevgiliniz olarak tanıttınız?"

Gülümsedi. İnanılmaz bir adamdı. Mükemmel dişlerini bana sergiledi ve ellerini iki yanıma lavaboya sabitledi. Şimdi kolları arasında sıkışmıştım.

"Şahsen... O öpüşmeden sonra sevgili olduğumuzu düşünmüştüm."

7. BÖLÜM

Elimdeki bardağı kafama diktim ve etrafı izlemeye koyuldum. O gecenin üzerinden 1 hafta geçmişti ve o bir hafta inanılmaz şeyler yaşamıştım.

Kaan -artık bey demek istemiyordum - yanlız kaldığımız zaman yaklaşıyor ve kalbimin durmasına sebep olucak şeyler yapıyordu.

Asansörde, odamda, odasında veya otoparkta...

Sevgilisi olduğumu bütün şirket öğrenmişti. Hatta bütün ülke.

Fakat ben ne zaman Kaan'ın yanında olsam utanıyordum.

Ona sadece Kaan demek bile garip geliyordu.

Emre bunları duyunca biraz azarlamıştı beni. Ona haber vermenizi isterdi. Farkındayım ama herşey bu kadar hızlı olmasaydı uzun uzun anlatabilirdim.

Şimdi ise Emre ciddi bir şekilde içkisini içiyordu. Ulaş telefonuna gömülmüş, içkisini Deniz'in bitirdiğinden bile habersizdi. Ozan ise bir kızla dans ediyordu. Şuan onları göremiyordum.

Emre'nin sigara yaktığını görünce uzanıp elinden aldım ve dudaklarımın arasına yerleştirdim.

Bana bakıyordu ama umursamadım.

Derin bir nefes çekip dumanı yavaşça burnumdan dışarı verdim. O sırada bileğim sıkıca tutulmuş ve elimdeki dal alınmıştı.

"Hey!"

Sesim yüksek çıkınca bana tek kaşını kaldırıp bakmıştı.

Susup içkimi içmeye devam ettim. Bu aralar Emre biraz fazla sinirli fakat sessizdi.

Fırtına öncesi sessizlik...

Derdini bize anlatmadığı için biraz kırgındım. Yani en azından üç beş kelimeyle özetlese yeterdi. Bu yüzden trip atacaktım.

Canım cidden sıkılmaya başlayınca ayaklandım.

"Ben eve gidiyorum. Görüşürüz."

Emre ayaklanıp masanın üzerindeki, cüzdanı, araba anahtarlarını ve sigara pakedini aldı.

Elimle onu durdurup konuştum. Kendim gitmek istiyordum. Onunla yanlız kalırsam soru yağmuruna tutardım ve trip atamazdım. Etkisi olsun, kendi isteğiyle anlatsın istiyordum.

"Kendim giderim."

"Sarhoşsun."

Göz devirdim.

"Gayet iyiyim ben."

Alayla güldü ve anahtarı fırlattı. Havalı bir şekilde yakaladığım anahtarı alıp bardan çıktım.

Emre'nin arabasının gelmesini beklerken etraftaki insanların gittikçe arttığını gördüm. Bugün kalabalık olucaktı sanırım.

Araba geldiğinde bindim ve eve sürmeye başladım.

Rastgele son ses bir şarkı açtım ve yolu uzatabildiğim kadar uzattım. Herşey yolunda ilerlerken benim böyle hissetme nedenim neydi bilmiyorum.

Kalbimi sıkıştıran bir sorun varmış gibi ama kendim bile farkedemiyordum.

Karşıdan korna çalarak hızla gelen arabayı son anda solladığımda arabayı durdurdum.

SonBahar #wattys2018 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin