Kalp Sızım

Tükendim

Tükendim...
Her gün geleceksin umudu kalmadı içimde artık. Bu hayatta insanlarla savaşmaktan, bir şeyleri düzeltmekten bıktım. Tam oldu diyorum, mutluyum gerçekten ... Tekrar aynı şeyler.. Ben seni beklemekten tükendim .
Dedin ya o gün 'bitti' , benim dünyam yıkıldı. Başkasıyla olmayıda denedim , oldu mu sanıyorsun , tabi ki olmadı.
Sana benzeyen kişiyi seçtim başkasında denedim, her ne kadar sana benzese de o , sen değilsin gerçekten. O yüzden yapamadım, her  zaman seni aradım gelmedin ki.

Ayrıldıktan sonra insan saygılı olabilmeli gerçi nerde sende o saygı. Bir şey fark ettim biz beraberkende saygısızmışsın , aklımdan geçiriyorum  gerçekten öyleymişsin. Çok kızıyorum kendime , ben bu kadar mı körmüşüm , bana yakınken aslında benden çok uzakta olduğunu nasıl göremedim?
Kendime yediremedim bu ayrılığı , biz olmak varken , ben kaldım.

Bazen nefret ediyorum kendimden , senden de nefret ediyorum , çok kızıyorum sana , sevmiyordun madem neden oynadın benimle.
Küçük bir kız çocuğu ile oyun oynar gibi oynadın, ihanet ettin, aldattın.
Yakıştı mı bu sana?

Hiç mi gelmedim aklına , beraber geçtiğimiz yerlerden , gözümün içine baka baka onunla el ele geçtin ya, yandı yüreğim, acıdı kalbim...

Yazıklar olsun bu şehrede , aldı seni benden, bu aralar herkesi suçluyorum; Sanki bizi şehir ayırdı,
Sanki bizi ölüm ayırdı,  ölüm gibiydi zaten ama bu hikayede tek kişi öldü "BEN"! Sen hayatına baktın , gerçekten merak ediyorum hiç mi gelmedim aklına, onunlayken hiç mi düşünmedin beni? Benimkide soru işte , yanımda hiç olmamışsın ki be adam !

Şimdi : Sen kazandın , ben kaybettim.
Zaman geçtikçe tükendiğimi fark ediyorum,  gelsen her şey düzelicek ama sen gelmeyeceksin biliyorum.

Yeterince tükettin , başka ihaneti kaldıramam.