~~~ကြ်ီ...... ဒုန္းး ~~~
အသံေတြျပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကားစတီယာရင္ ကိုကိုင္ထားတဲ့လက္ေတြက တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ေနျပီ
တုိက္မိတဲ့သူမ်ား တကယ္ျကီးေသသြားခဲ့ရင္....
ရ.. Baekပဲထမင္းမစားခ်င္ဘူး.. အဲ့လိုျဖစ္လို ့မရဘူး ..
ကိုယ့္အေတြးနဲ ့ကိုယ္ ေခါင္းကို တြင္တြင္ခါရမ္းေနမိတာ
" ကိုယ့္ကို လာထူေပးဖို ့စိတ္ကူးရိွလား "
ဆိုတဲ့ အသံျကားမွ သာ စိတ္နဲ ့လူ ျပန္ကပ္သည္
Omo သူမေသဘူးေပါ့.. ကားတံခါးဖြင့္အေျပးေလး သြားထူေပးလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးတေယာက္ ေထာ့နဲ ့ေထာ့နဲ ့နဲ ့ Baek လက္ကိုတြဲထ လာသည္
"Baek ေဆးရံုပို ့ေပးဖို ့လိုေသးလား "
" အာ.. အဲ့ေလာက္ျကီး မျဖစ္ပါဘူး.. ေျခေထာက္ေလး နည္းနည္းေခါက္သြားတာပါ "
" အာ့ဆိုရင္လည္းေလ Baekအိမ္လိုက္ပို ့ေပးပါ့မယ္.. အဲ့တခုေတာ့ ကူညီခြင့္ေပးပါ "
" က်ေနာ့္ အိမ္ကဘယ္မွာမွန္း မသိဘူး "
" ရွင္ ! "
" က်ေနာ္ဘယ္ကလာျပီး ဘယ္သြားရမွန္းမသိဘူး.. စဥ္းစားလို ့လည္းမထြက္လာဘူး.. ဒါေျကာင့္ သတိလက္လြတ္လမ္းကူးမိသြားတာ.. ထိတ္လန္ ့သြားတယ္မလား.. Sorry "
" အဟမ္း... ရပါတယ္.. ဒါဆိုဘယ္သြားမွာလဲ အခု "
" စဥ္းစားမရပါဘူးဆို... ေအာ္ Baek ဟုတ္တယ္မလား.. Baek သြားစရာရိွတာသြားေလ.. ကိုယ္ဘာမွမျဖစ္ဘူး "
လူကသာ အကန္ ့ေတြလြတ္ေနတာ မာနက ပစိဖိတ္ကအေဖေခါ ္ရေလာက္သည္.. ေတာ္ေတာ္ျကီးက်ယ္လွသကိုးး
ခုေခတ္ ခုအခါက ေယာက္က်ားေလးလည္း တေယာက္တည္းေလွ်ာက္သြားေနလို ့အဆင္ေျပတဲ့ေခတ္ကာလ မဟုတ္ဘူးေလေနာ္
ကိုယ့္ေရွ ့မွာ အဆင္ေျပမေနတဲ့ လူေတြေတြ ့ရင္ ဒီအတိုင္းထားမခဲ့နိုင္တဲ့ ကိုယ့္စိတ္ကပဲ
လွုပ္ေလျမ ွုပ္ေလဒီနြံ ထဲဆြဲခ်ခဲ့တာ..
" အဲ့လိုလည္း ဘယ္ဟုတ္မလဲ.. Baek တာ၀န္မကင္းသလိုခံစားမေနခ်င္ဘူး ကူညီနိုင္တာမရိွဘူးလား.. ေငြျဖစ္ေစ တခုခုေပါ့ "
Baek အေျပာကို စဥ္းစားေနသလိုနဲ ့ Baekကို အျကာျကီးစိုက္ျကည့္ေနျပီးမွ
