Scretfriend (Harry Styles)

Konser Günü

Konser Günü

Stylily: Aklımı yitirmek üzereyim. En öne geçmek için verdiğim mücadeleyi hasta biri iyileşmek için verse anında iyileşebilirdi.

Secretfriend: Nasıl başardın bilmiyorum ama en önden seni rahatlıkla görebileceğim için mutluyum.

Stylily: Seni göreceğim için mutlu olmalıyım ama doğruyu söylemeliyim ki sahnedeki 4 genç adamı görmek düşüncesi seni unutturuyor.

Secretfriend:  Ahahahhah senin yerinde olsam benimle mesajlaşmak yerine sahnenin köşesinden kafasını uzatıp etrafı gözetleyen Harry'e bakardım.

Lily'nin ağzından

Mesaja cevap vermeden sahnenin köşesine baktım. Edward'ın dediği gibi Harry etrafı birini bulmaya çalışır gibi inceliyordu. Edward'ın Harry olduğunu düşünmeyi aklımdan atmaya çalıştım. Böyle düşündüğümü eğer Edward'a söyleseydim kesinlikle beni engellerdi. Zaten kim hastalıklı biriyle arkadaş olmaya devam eder ki? 

Babam'ı dürtükleyerek Harry'i gösterdim. Heyecan ve mutluluk tüm bedenimi ele geçirirken konuşmak imkânsızdı.

"Damadımın ekranlarda gördüğümden daha yakışıklı olduğunu söylemeliyim" babama sarılıp hayatımda ilk defa mutluluktan ağlamaya başladım. Hıçkırıklarımın arasında zar zor konuşabildim. "ba- baba ç-çok mut- mutluyum" başımı okşarken bugünün bitmemesini diledim.
Elimdeki telefon titreyince babamdan ayrılıp, gözyaşlarımı sildim. Ekran kilidini açarak mesajı açtım.

Secretfriend: Seni gördüm galiba. Yanındaki adama sarılıp ağlayan sensin değil mi? Yüzünü buradan seçemiyorum ama sen olduğunu hissediyorum.

Stylily: Evet o ağlayan benim ve beni ilk görüşünün ağlarken olmasını istemezdim.

Secretfriend: Bende seni ağlarken görmek istemezdim ama akan yaşların mutluluktan olmasını düşündüğüm için mutluyum.

Stylily: Sen neredesin ve niye yanıma gelmiyorsun?

Secretfriend: Şimdi yanına gelmem çok zor ama konser sonunda görüşeceğiz. Bununla ilgili daha fazla soru sorma lütfen!

Stylily: Pekâlâ. Şarjımı konsere saklamak istiyorum. Görüşürüz.

Secretfriend: Görüşürüz Lily.

Ekranı kilitledim. Harry'nin hâlâ sahnenin köşesinde olup olmadığına bakmak için kafamı kaldırdım. Ama orada değildi. Zaten birazdan sahnede görecek olduğumdan sorun etmedim. Omzumda hissettiğim el ile arkamı döndüm. Bir kaç kere Harry'nin konserlerde sataştığı korumayla karşılaştım.  Elinde yeşil sevimli bir kutu vardı. Bana uzatarak "Bunu Edward adında yakışıklı bir beyefendi size vermemi söyledi" bugün daha fazla ne gibi garip şeyler yaşayabilirim acaba? "çok teşekkür ederim Danny" ismini bilmeme şaşırarak sordu. "Tanıştığımızı zannetmiyorum,  ismimi nereden biliyorsun?" Harry Styles sayesinde tabiki.
"Harry'nin size yaptığı tatlı şakalardan dolayı tanıdım ve merak edip birazcık da araştırmış olabilirim" gülümseyerek cevapladığım da Danny de gülümsedi. Fotoğraf çekinmek istememe şaşırsa da kabul etti.  Babam ve benimle el sıkışarak yanımızdan ayrıldı. Kutuyu zaman kaybetmeden açtım. İçinde Harry'nin bugün taktığı bandana'nın aynısından -gömlekten yaptığı meşhur bandanası - vardı. Kutuyu çantaya koyması için babama uzattım.  Babam kutuyu çantama sıkıştırırken Harry gibi takmak için topladığım saçlarımı açtım. Bandana'yı takarken içimde her saniye büyüyen Edward'ın Harry olma inancı artıyordu. 

  Sahneye koşarak çıktıklarında herkesle beraber çığlık attım. Yanımda benimle yaşıt kızlar vardı ve aralarından biri benim gibi ağlamasını durduramıyordu. Hayallerimi yaşıyor olmanın mutluluğuyla her saniye kalp krizinden ölme riskim artıyordu. Louis "what makes you beatiful" un kendi bölümünü söylerken bana bakıp gülerek göz kırptı. Harry yine su şişesiyle bizi ıslattığında babam kulağıma eğilerek 'bu çocuk çok haylaz anneni çatlatır. Bence şu sarışınla evlen' dediğinde ağlamayı bırakıp kahkaha atmaya başladım. Yanımdaki kızlar da şarkının bitmesinden dolayı duyarak gülmeye başladılar. Liam bir şeyler söylemek için ortamı sessizleştirmeye çalışınca sustuk. Louis ve Harry ayrı köşelerde olmalarına rağmen Louis, Harry ile anlayamadığımız bir şeyle dalga geçmeye başlayınca Harry yarısını içtiği su şişesini Louis'in kafasına fırlattı, daha sonra saçlarını hiç bir şey olmamış gibi Liam'ın yanına gidip duysam da algılamaya kapattığım konuşmaya dahil oldu. Louis, Harry'e muzur bir gülümsemeyle baktı ve omuz silkip bize doğru gelmeye başladı.