Stuck (Dutch, Niall Horan fanfic)

Hoofdstuk 12

A/N: jullie lezers zijn echt geweldig stuck staat op 368 in fanfic & 478 teenfic DKD±FJKDFJLFKJFDK THANKSS :D Ik heb een gif van Bethany aan de zijkant :) xx

---------------------------------------

Het voelt goed om belangrijk te zijn de mensen om je heen. Het maakt me ook bang. Stel dat ze me saai beginnen te vinden?

"Niall verlaat me alsjeblieft niet," zeg ik zacht. Met tranen brandend achter mijn ogen.

-------------------------------

"Waarom zou ik jou verlaten?" vraagt Niall. Ik haal mijn schouders op. "Er zijn genoeg redenen," Zeg ik zacht.

"Doe niet zo gek Bethany," Zegt Niall hoofdschuddend. ''Ik verlaat je zeker niet in zo'n staat.''

''Het leven is soms zeer vervelend,'' Zeg ik als ik met een zuch ga zitten. ''Vertel mij wat,'' Niall glimlach lichtjes. ''Je zit nog steeds in over je ouders, he?'' Nialls blauwe ogen staren in mijn bruine. ''Ja,'' geef ik toe en Niall knikt begrijpend. ''Ik wil je wel meenemen naar de politie,'' zegt Niall hij legt zijn hand op mijn been. ''Maar we hebben nog helemaal niet nagedacht over wat als ik de zaak niet win? Dan zal ik terug moeten naar mijn ouders,'' mijn stem begint te rijsen.

''Dat zal ik niet laten gebeuren, Ik heb veel geld misschi-.'' ''Ik hoef je geld niet,'' zeg ik snikkend. ''Ik wil het voor mezelf kunnen regelen. Dit is mijn gevecht,'' mijn stem trilt.

''Maar ik wil je helpen,'' Niall klinkt wanhopig. ''Je kunt me helpen door me te steunen, als een vriend,'' zeg ik. Zijn hand pakt de mijne beet. ''Is goed, ik zal er voor je zijn als een vriend,'' zegt Niall terwijl hij een knijpje in mijn hand geeft.

''Zal ik je naar het politie bureau brengen?'' vraagt Niall en ik knik. ''Ja, graag.''

~

''Ik weet het niet Niall,'' zeg ik als we voor het gebouw staan. ''Je moet nadenken over wat je ouders je allemaal hebben aangedaan,'' zegt Niall terwijl hij mijn hand beetpakt. Hij trekt me zachtjes achter zich aan. ''Maar ze zijn nog wel mijn ouders,'' zeg ik, tranen beginnen te vormen in mijn ogen. ''Geen gemaar meer Bethany, kun je ze uberhaupt nog wel ouders noemen na wat ze je hebben aangedaan?'' Ik bijt op mijn lip. Ik concentreer me op mijn friemelende handen van de zenuwen. ''J-ja,'' stotter ik. ''En kan je ze nog je ouders noemen?'' dringt Niall aan. ''Nee,'' stotter ik. De tranen beginnen over mijn wangen te lopen.

''Shit, sorry Bethany ik wilde niet gemeen overkomen. Ik je wil helpen,'' Niall knuffelt me stevig en wrijft over mijn rug. In een poging om mij te troosten. ''Dat weet ik,'' zeg ik met een zucht. Ik wrijf mijn tranen weg en probeer er niet meer over na te denken. ''Dankjewel, ik had een zetje nodig,'' zeg ik zacht. Niall glimlach triomphantelijk. ''Geen probleem.''

''Hallo, waarmee kan ik u helpen?'' vraagt een officier in een politie uniform. Zijn ogen worden groter. ''U bent de dochter van Meneer en Mevrouw Mota,'' zegt hij knikkend alsof hij zichzelf moet overtuigen. ''Dat klopt en ik wil een aangifte doen,'' zeg ik zekerder dan ik me voel. De officier lijkt te aarzelen. ''Alstublieft geef haar een kans om het uit te leggen,'' smeekt Niall. Hij knikt.''Dankuwel,'' zeg ik dankbaar.

~

''Dus eigenlijk moeten je ouders worden op gepakt?'' vraagt de politie officier aan mij. Ik knik. ''Tsja, ik geloof jou standpunt maar daar is niet iedereen het er mee eens,'' zegt hij terwijl hij zijn notitiboek weer neerlegt. ''Dit word een rechtzaak,'' Ik sta op en bedank de politie officier. ''Bethany, ik geloof in je en ik hoop dat je wint,'' zegt de politie officier voordat ik wegloop.

-------------------

Yass, ik heb weer inspiraties dus verwacht vaker een update :D

xx