Stuck (Dutch, Niall Horan fanfic)

Hoofdstuk 19

Oh wow ja ze is weer eens gaan schrijven, ik vind het zo vreselijk dat ik steeds er zo lang over doe om een deel te uploaden en te schrijven, dus hierbij mijn oprechte excuses!

Even over het verhaal:

Eleanor en Louis zijn in het verhaal nog samen

Danielle en Liam zijn nog samen &

Perrie en Zayn zijn nog samen.

Ik weet dat er veel is veranderd in de afgelopen jaren maar ik ben begonnen met het schrijven van dit verhaal een paar jaar terug en als ik alles nu zou veranderen zou het verhaal niet meer kloppen.. Dus ik hoop dat jullie het niet erg vinden!

----------------

"Niall," Ik staar in zijn blauwe ogen, verbaasd met dat ik hem aan tref. "Ho- Hoe heb je me gevonden?" vraag ik aan hem. Ik wil hem een knuffel geven maar ik weerhoud mezelf ervan.

"James, is een vriend van mij," Niall glimlacht lichtelijk. "Maar dan alsnog vind ik het niet logisch dat hij heeft vertelt dat hij mij kent." Zeg ik verbijsterd want als Niall het wist, wie kon het dan nog meer weten?

"Ik ben je gevolgd," verklaard Niall voorzichtig aan mij. "Ik wist dat je tijd voor jezelf nodig had en dat je opzoek was naar een goede advocaat, James," legt hij verder uit.
"Ja dat klopt," ik knik, wanhopig voor meer uitleg. 
"Ik heb toen contact gelegd met de echte James en gezegd dat ik jou verder zou helpen en toen heb ik mijn vriend Tom ingeschakeld," vertelt Niall zijn ogen zijn gericht op de grond en hij is zenuwachtig met zijn handen bezig. Bang dat ik de auto uit ren, dat ik hem vertel dat ik niks meer met hem te maken wil hebben maar in plaats van dat ik te keer ga, glimlach ik. Ik voelde me opgelucht.

"Dankjewel." De verbazing is zichtbaar in zijn ogen. "Graag gedaan?" het komt vragend uit Niall zijn mond. "Hoe wil je dat we verder gaan?" vraagt Niall. "Ik weet het niet," zeg ik hem eerlijk. Ik wist niet hoe ik hier doorheen moest komen. Ik wilde hun zo graag achter me laten maar ik kon het niet in mijn eentje, daar was ik binnen één dag al achter gekomen. Ik liet mijn hand door mijn bruine krullen heen gaan. Ik voelde me verward, het voelde zo vertrouwd maar dat was het niet meer. Ik was bewust weg gegaan, maar ik miste de vriend groep die ik had gecreëerd. Niall was heel erg veranderd sinds ik hem had ontmoet en hij blijft leuker worden.

Ik gaf hem een knuffel. En Niall sluit zijn armen verbaasd om me heen. Hij ruikt naar zijn vertrouwde parfum en ik wil nog niet loslaten maar ik weet dat ik hem een antwoord moet geven, een uitleg. Ik trek me terug en ik zie de verwarring in Niall zijn blauwe ogen.

"Ik ga het doen met jullie hulp," vertel ik hem. Hij glimlach breed en geeft me nog een knuffel. Ik voelde me op dat moment zo dichtbij hem en ik wilde dat het moment nooit voorbij zou gaan.

~

"Ik heb trouwens goed nieuws, Eleanor is uit levensgevaar, maar nog wel in coma," vertelt Niall mij wanneer we het ziekenhuis binnen stappen. Ik had aan Niall gevraagd of ik de andere kon zien om mijn excuses aan te bieden voor mijn wispelturige gedrag. Niall was maar al te blij dat ik had besloten om weer terug naar hun te gaan. De andere waren bij Eleanor, voornamelijk Louis was extreem van slag, het was zijn vriendin die in coma lag. Alhoewel Perrie en Danielle er ook bij zaten alsof ze dagen niet hadden geslapen. Ik liep de kamer in en alle gesprekken waren meteen beëindigd.

Ik wist niet hoe ik met mijn excuses moest beginnen, ik stond daar, in mijn avondjurk en een zenuwachtig gevoel. "Ik-," mijn excuses werd onderbroken door een kreet van Louis.
"Ze bewoog," zegt hij, iedereen kijkt naar Eleanor terwijl ze haar ogen langzaam opent.

------
Ik ben vet goed in hoofdstukken laat uploaden :)

Kusjes xx