Moja rogata miłość | TomTord +18

4. (to tak trudno powiedzieć?)

Per. Torda

Obudziły mnie jakieś odgłosy rozpaczy. Gdy otworzyłem oczy bruneta nie było przy mnie, Ale nadal słyszałem jak ktoś płacze. To chyba był Tom. Zaczęłam przeszukiwać dom ale z każdym krokiem dalej od pokoju dźwięki cichły uznałem że czarnooki musiał siedzieć gdzieś w sypialni. Nie było go aż tak trudno znaleźć. Otworzyłem szafę i tak jak myślałem znalazłem płaczacego Toma.

- dlaczego płaczesz? -zapytałem z troską, aż sam byłem zaskoczony że taki ton wydobył się ze mnie-

Nie dostałem odpowiedzi. Nie mogłem patrzeć jak się biedny marnuje płaczem, więc wziąłem go na ręce i przyniosłem go na kanapę.

Nie przestawał płakać.

Szkoda mi go było. Pocałowałem go delikatnie w usta. Brunet w momencie przestał panikować. Popatrzył na mnie. Te jego oczy, były jak czarna dziura pełna emocji. Był zbyt idealny w tym momencie, żeby tego nie wykorzystać. Choć doszedłem do wniosku że nie warto go było teraz stresować. Więc tylko ładnie się do niego uśmiechnąłem na co on odpowiedział tylko lekkim wniesieniem prawego kącika ust. Kierowałem się do kuchni, gdy poczułem zimną dłoń na moim nadgarstku. Odwróciłem się po czym ujrzałem Toma, który tuż po tym wstał z kanapy i wspinając się na palce ucałował mnie. Nie myśląc nawet oddałem pocałunek.

Per. Toma
Nie wiem co mnie napadło, ale było mi zbyt przyjemnie. Podczas pocałunku Tord wziął mnie na ręce, A ja owinąłem nogi wokół jego pasa. Zaniósł mnie do kuchni po czym położył na blacie. Oderwałem się od niego powodem braku tlenu.

W-wybacz - wydukałem z siebie cały czerwony. Byłem pewny że nie jeden pomidor pozazdrościł by mi koloru.

Nie ma za co skarbie - przeczesał moje włoski i poszedł robić śniadanie.

***
Nah nah nah wybaczcie długą przerwę ponieważ jestem na wakacjach i nie mam ani weny ani czasu. Ale teraz gdy mam w miarę dobry Internet postaram się to nadrobić. Komentarze bardzo inspirują. Dziękuję za wyświetlania i gwiazdki. Pisać kiedy chcecie kolejny rozdział i chyba tyle bai.