Beautiful Stranger

[8]

  Alexander's POV.

Yes !!! Nakahalik na ako. Hahahaha Kompleto na ang araw ko ngayon~ La la la-Pak

"ARAY!" Hiyaw kong bigla akong sinampal ni andrea. Gulat naman akong napatitig sa kanya.

"Bakit mo ako hinalikan?! Nobyo ba kita ha?" Namumula na nitong sigaw. Napa atras naman ako sa gulat.

"Your my wi-"

"Ni nga kita kilala. Kaya wag kang manghahalik" pahina ng pahina niyang sabi at unti unti nang umiyak. 

Bigla akong kinabahan at nanlambot ang tuhod ko ng patuloy parin siyang sa pag iyak kaya lumuhod ako at yumuko sa tuhod ko. 

Napahinto naman siya sa pag iyak at alam kong nagulat din siya sa ginawa ko. Wala sa sarili akong napaluha

"Forgive me" pumiyok na ako pero hindi ako gumalaw sa kinaluluhuran

"I'm so sorry. I just really missed you. Kaya kita nahalikan" nanghihinang sabi ko. Wag mo kong kamuhian mahal ko. Please.

"Tumayo ko jan" mahina niyang sabi at pinatayo ako. Nang nagsalubong ang aming paningin. Napatitig nalang ako sa kanya. Nakangiti siya.

"Wag mo ng ulet gagawin yun. Nahihiya ako kasi ikaw pa ang luluhod" namilog ang mata ko at mabilis na hinatak patayo dahil balak pa niyang lumuhod.

"Please don't" pigil ko sa kanya at yumakap

"ihahatid na kita. Tapos mag usap tayo. Ayokong galit ka sakin Andrea" malamlam kong saad at pinigilan ko ang sarili na halikan ang pisngi niya. Kaya sineryoso ko ang mukha ko .

"Sige" sagot niya at humiwalay sa yakap ko at kinuha ang bag nito. Sumunod naman ako sa kanya na bagsak ang balikat. Habang dumadaan kami ay nagbubulungan ang mga nadadaanan naming nga babae.

 At narinig ko pa ang iba doon hindi dahil sa pinakinggan ko pero sa lakas ng boses nila.

Namula agad ang mukha ko nang naalala kong kinulong ko ang sarili namin sa stock room. Ang gago ko noon to the point na kinasal kami ng bata pa dahil hindi ko tinigilan ang parents ni andrea para pumayag sa kasal.

Pero nagbago ang lahat ng nangyari yun. Isusuot ko nalang sana ang sing sing ng biglang na--

"Ano Alexander. Tanggapin mo sana to" nagsalubong ang kilay ko sa babaeng humarang sa harap ko at may inabot na...letter ?

Umirap ako sa kanya at lumiko. Pag talaga nag away kami ni andrea ng dahil sa pesteng letter mo, tignan mo lang

"Ok lang yan teh. Baka busy lang" rinig kong sabi nung mga kasama niya. Tss. Asa naman na tatanggapin ko yan.

Kung galing yan kay andrea kahit punit pa yan ay matutuwa na ako itatago ko pa sa vault ng hindi mawala.

But.

My andrea is out of my reach now. Ni hindi niya ako kilala. Yung masakit. Para na siyang stranger. 

A beautiful stranger who is supposedly my wife.