AA || Texting (TAMAMLANDI)

İ

Alaz Arman :

Güneş gibi parlayan saçlarına baktım ah ah içim akıyordu benim bu kıza. Öğle arası kameranın arkasında sigarasını içiyordu. Her hafta disiplin cezası yediği için okulda artık omu görmezden geliyordu. Ona göre hava hoştu. İş derdi yoktu. Okul bile laylaylomdu. Babası karun kadar zengin dedikoduları okuldaydı. Hatta mafya bile olabilirdi. Ne olursa olsun onun yalnızlığı tek gerçekti.

Yan sınıfımdaydı. Kaç kere yanyana gelmiştik. Aynı sıraya bile oturmuşuzdur. Okul grubuna numaramı girse beni bulurdu. Umrunda değildim.

Bakışları beni buldu. Sigarası bitmişti. Öylece durmuş kaşlarını havaya kaldırmış bana bakıyordu. Umrunda mıydım yoksa?

"Ariii" Batuhan'ın koştur koştur yanımdan Aria'ya gitmesiyle bakışlarının yönü değişmişti.

"Hahahahaha" tüm okulun duyduğu bir kahkaha kopardı Batuhan. Bakışları bana döndü.

Benle dalga mı geçiyorlardı. Aria'nın beni bulup Batuhan ile dedikodumu yaptığı düşüncesinden sıyrılmaya çalışıyordum. İkisi bana doğru gelince aslında birazda panik olmuştum. Kurtarıcım zil oldu. Öğrencilerin arasına kaçıp kaybolurken gerçek bir kırılmışlık vardı üstümde.

Usul usul son merdiveni çıkarken arkamdan bir el sırtıma dokundu. Hemen arkamı döndüm. Aria'ydı.

"Naber?" dedi. Gözlerimin içine bakıyordu. Her şeyi biliyorum der gibi.

"İyi senden naber?" titrek bir nefes verdi.

"Saçlarına ne kullandın yeşil olmuş?" kaşları havada sorduğu soruya ellerim saçlarıma gitti. Dokunduğum gibi elime gelen toza baktım fosforlu yeşil.

"Ne?" rezil olduk. Şaka mıdır rezil oldukkk