Creating A Boyfriend ➳ kth

1

| He Ran |

Yaşadığım yoğun can sıkıntısıyla birlikte saatlerdir aynı şekilde oturuyordum. Eve geldiğimden beri gösterdiğim tek canlılık belirtisi nefes almak, göz kırpmak ve bir yerlerim uyuşmasın diye koltukta yer değiştirmekten ibaretti. Şimdi ise televizyon izlemek istiyordum ancak kumanda masanın üstündeydi ve uzanmak çok yorucu gözüküyordu. Acaba zihnimle hareket ettirebilir miyim diye kumandaya odaklanırken telefonumdan gelen bildirim sesiyle dikkatimi kumandadan uzaklaştırarak ışığı yanıp sönen telefonuma aktardım.

Gelen bildirim kutusuna tıkladığımda açılan renkli sayfa gözlerimi kör edecek şekilde parlarken ekranda beliren yazı can sıkıntımı anında yok etmişti.

"Hayalinizde ki erkek arkadaşa sahip olun! İstediğiniz özellikleri seçin ve yaratılmasını bekleyin!"

Eğlenceli bir şeyler bulmanın mutluluğuyla gülümserken 'Daha Önce Yaratılan Erkek Arkadaş' sayısının olduğu yerde gördüğüm 0 içime büyük bir kuşku doldurmuştu. Ya başlattığım an telefonumu kaybedecektim ya da yeni bir oyunu ilk kullanan olacaktım. İçimden ikinci seçeneğin olması için dua ederken 'Yaratmaya Başla' butonuna tıkladım.

"Kendi erkek arkadaşını yarata hoş geldiniz. Lütfen erkek arkadaşınızda istediğiniz özellikleri eksiksiz bir şekilde doldurmaya dikkat edin."

Ekranı biraz aşağıya kaydırdığımda karşıma çıkan özellik listesine göz gezdirdim. Yaş, boy, saç rengi, kilo... Sanal bir uygulama için oldukça detaylıydı. Yine de hepsini eksiksiz bir şekilde doldurdum ve 'Devam' tuşuna bastım.

"Lütfen erkek arkadaşınızın adını belirleyiniz."

Sanki doğacak bebeğime isim arıyormuş gibi geçen bir saatin ardından aklıma gelen ilk ismi yazdım.

Kim Taehyung.

"Erkek arkadaşınız oluşturuluyor. Lütfen 'Bir Gün' bekleyiniz."

"Bir gün mü?! Ne biçim bir uygulamasın sen? Hangi uygulama aptal bir karakteri bir günde oluşturur?" Uygulamadan çıkmak için tuşa bastığımda hala arka planda oluşturulmaya devam ettiğini gördüm. Sinir katsayım gittikçe artarken telefonumu yeniden başlattım. Ana ekranım açıldığında gelen bildirim kutusuyla az kalsın telefonumu duvara fırlatıyordum.

"Erkek arkadaşınız oluşturuluyor. Lütfen 'Bir Gün' bekleyiniz."

***

Evimin kapısını açtığım gibi son yarım saattir yerde sürüklediğim çantamı salona fırlattım. Tüm gece uygulamadan çıkmak için uğraşmış, bir süre sonrada uyuyakalmıştım. Sabah kalktığımda ise hala erkek arkadaşımın oluşturulduğuna dair bildirimi gördüğümde telefonumu pencereden fırlatmak istemiştim ancak yenisini alacak param olmadığı için fırlatıyormuş gibi yapmıştım. Şimdi de merakla erkek arkadaşımın oluşturulmasını bekliyordum. En azından bir gün boyunca beklememe değmeliydi.

Karnımın acıktığını hissettiğimde mutfağa doğru ilerledim. Buzdolabını açıp, okuldan geldiğimde hazırlamaya üşeneceğim için akşamdan hazırladığım sandiviçi aldım. Oldukça büyük bir ısırık alırken salondan gelen bildirim sesiyle tabağımı masaya bırakıp salona doğru ilerledim.

İçeriye girdiğimde göz göze geldiğim uzun boylu erkekle çığlık atmaya çalıştım ancak ağzımda ki sandiviç bana ihanet ederek boğazıma kaçtı. Bir yandan öksürürken bir yandanda elime geçeni karşımda ki yabancıya atıyordum. Kollarıyla kendini savunmaya çalışırken kalın sesiyle, "Dur artık!" diye bağırdı. Atmak için hazırlandığım televizyon kumandasıyla ona bakarken dağılmış saçlarını düzeltti. Bana doğru bir adım attığında kumandayı ona fırlatıyordum ki, "Atma!" diye bağırarak geri çekildi.

"Kimsin sen? Evime nasıl girdin? Hırsız mısın? Yoksa beni öldürecek misin? Tanrım, daha sandiviçimi bile bitirmemiştim!"

Yüksek bir kahkaha evimde yankılanırken saçmaladığımı fark ederek sustum. Ölmek üzereyken bile kendimi rezil etmeyi başarıyordum. Kahkahalarının arasından, "Sana zarar vermeyeceğim," diye konuştu. "Öyleyse kimsin sen?" Gözünün önüne gelen sarı saçlarını havalı bir şekilde savururken, "Erkek arkadaşınım," dedi. Bu sefer evde benim kahkaham yankılandığında oldukça ciddi bir ifadeyle, "Ne gülüyorsun?" diye sordu. "Doğru söylüyorum, erkek arkadaşınım!" Hızlı adımlarla üstüne yürüyerek elimdeki kumandayı boğazına dayadım. "Akıl hastanesinden falan mı kaçtın? Benim erkek arkadaşım yok!"

Ellerini teslim oluyormuş gibi havaya kaldırırken kafasıyla telefonumu işaret etti. "Hastaneden falan kaçmadım. Beni sen yarattın, hatırlamıyor musun?" Ondan bir kaç adım uzaklaşarak baştan sona inceledim. Hafif uzun sarı saçlar, uzun boy, kahverengi gözler... Gözlerim farkındalıkla genişlerken kumandayı ona attım ve masaya bıraktığım telefonumu elime aldım. Gelen bildirime tıkladığımda açılan sayfayla az kalsın bayılıyordum.

"Erkek arkadaşınız oluşturuldu!"

Bakışlarım telefondan ona kaydığında kare bir şekilde gülümsedi ve elini uzattı. "Ben Kim Taehyung. Senin erkek arkadaşınım."