A Little Too Much

>>Seven<<

Shawn

Tijdens de film is Sharon in slaap gevallen. Haar hoofd rust op mijn schouder. Ik kijk naar haar gezicht. Ze is mooi.

Al een tijdje zie ik Sharon als het meisje waarmee ik oud wik worden, maar ik ben een watje en durf het haar niet te zeggen. Bang dat ik alles verpest.

Ik zie hoe ze steeds haar ogen dichtknijpt en haar spieren samentrekt. Soms schrikt ze en knijpt ze hard in mijn arm.

"Sharon? Sharon, ik denk dat je een nachtmerrie hebt. Sharon?" Ze schiet omhoog. "Nee!" Roept ze. Het zweet staat op haar voorhoofd.

"Het is een droom. Ik ben hier." Ik pak haar schouder vast en trek haar weer tegen me aan. "Het is al goed. Ga maar weer slapen. Er gebeurd je niets." Mijn arm ligt om haar heen en klemt haar vast. Dicht tegen me aan.

Om eerlijk te zijn, heb ik haar altijd al bijzonder gevonden. Ik heb veel fans, vooral veel meisjes, maar zij. Zij ziet me gewoon als Shawn en niet als Shawn Mendes.

Ik ken veel mensen en veel meiden, maar zij is het liefste, mooiste en slimste meisje die ik ken. Ze verdient het beste.