Loveless

1. Bölüm

Hellooo.
Ben Su, daş gibi üç arkadaşı dışında hiç arkadaşı olmayan sıradan bir insanım. İnsanım diyorum çünkü pek "kız gibi" davrandığım söylenemez. Neyse özel bir okulda okuyorum. Beni okulda üç tane aptal yakışıklıdan başka pek bir insan tanımaz. Tabii tuvalette dövdüğüm kızları insandan sayarsak olay biraz karışır. O yüzden hiç oralara girmeyelim.

°°°

Normalde aşırı aşırı çalışkan olmasam da hiç okulu asmam ya da aksatmam. Ama ilk defa bugün okula geç kaldım. Tabii ki de bunun sorumlusu o kafadan çatlak 2001'liler. Bu üçlünün aşk hayatı artık beni de aştı. Hatta beni bırak hint dizilerine bile bin basarlar. Neyse konumuza dönelim.

°°°

Okula gidebilmem için otobüse binmem gerekiyor. Nedense babam sanki bana inat yaparmış gibi okuluma en uzak evi almış. Öhöm yine konu dağıldı.
Sonuç olarak durağa vardım. Geceden beri sağanak vardı ama sabaha doğru azalmıştı. Ben durakta beklerken bir teyze geldi ve gözlerini üstüme dikti. "Büyüklerine yer ver" diye bakıyordu kadın. Alışkanlık yapmış herhalde, tecrübe. Kadının gözlerine baka baka kalktım. Kadın da benim kalkmamı bekliyormuş gibi direk oturdu. Ama maalesef o oturuşun nedenini sırtım ıslandıktan sonra anladım. Ne yazık ki her yer çamurlu su kaplıydı. Yavaşça arkama döndüm. Aşşırı lüks bir araba gidiyordu. Bakın iki ş ile Aşşırı. Neyse ben boş durur muyum? Bastım küfürü ne biliyorsam söyledim. Teyze bana dik dik bakıyordu. Bakışlarından "Tch tch" dediğini anlayabiliyorum. Sonra bir anda teyzenin gözü arkama kaydı... Arkamdaydı di mi? Evet kesin Arkamdaydı. Maalesef yine yanılmadım ~ 
"Keşke doğduğum hastaneyi inşaa eden firmanın sahibini işin içine katmasaydın."
Allah'ım bu da daş. Neyse bi de gülüyor mu bu mal?!
"Kardeş sen hayırdır. Heykeltıraş falansan söyleyeyim heykeller kille yapılır çamurla falan değil."
"Komik misin sen?"
"Evet. Neden?"
"Hayır şuan sana çok acıyorum."
"Laf mı soktun şimdi sen bana?" Ya sabır...
"Yoo hiç öyle bir niyetim yoktu ama sen öyle anladıysan bilemiycem."
"Kısa kes." Cidden kısa kesmeliydi yoksa o yakışıklı yüzünü iki hamlede dağıtabilirdim. "Oysa ki ben seni okula götürüp. Hatamı telafi etmek istemiştim."
"Git be!" Lütfen ısrar et lütfeğnnn.
"Israr edeceğimi düşünüyorsan evet edicem."
"İyi be tamam." İçimden geçenleri duyuyormuş gibi gülümsedi bir an sesli düşündüğümden şüphe ettim.

°°°

Okula bir durak kala araba durdu.
"İn"
"Daha nazik söyleyebilirsin!"
"Seni arabaya aldığımı görürlerse ilk günden imajım zedelenir."
"Hee sen daha yenisin o zaman beni tanımaman çok normal. Yoksa büyük ihtimalle sevgilini en az bir kere dövmüş olurdum. Bu nedenle sen de benden nefret ederdin. Neyse 'bay yeni' aman imajın çizilmesin. Byü Byü."
"Byü ne be?"
"Sadece bana özel bir şey. Aramızda... Sır"  Sonlara doğru sesimi ve gözlerimi kısmıştım. Sonra da arabadan indim. Tabii ki havalı bir şekilde değil. Kafamı tavana vurdum. Bu da yetmezmiş gibi neredeyse yuvarlanıyordum. Aishh arkamdan kıkırdadığını duyuyordum. Bir anda yapmamam gereken bir şey yaptım. Arkamı dönüp ölümcül bakışlarımı ona yolladım. Bu yaptığım iyice kahkahalara boğulmasına neden oldu. Zaten benim daşlarım hep böyle yaptığımda ürkütücü değil tontiş olduğumu söylüyorlardı. Ama bu sefer o kadar ciddi bakmıştım. Sakinimsakinimsakinimmm ağğhh rezil oldum. O kadarda hava atmıştım. Dövüyom falan diye.

°°°

Allah'ım ya ben ne kadar aptal bir insanım. Hayır niye başından geçen her olayı bu manyaklara anlatma gereği duyarsın ki. Karşında katıla katıla haline gülsünler diye mi? Resmen iç organlarını görüyordum.
"Biraz abartmadınız mı?"
"Ne abartması kızım? Bugün okula gelen çocuk okulun sahibinin oğlu!" Lan... Lan Toprak eğer yalan söylüyorsan senin ağzına sakız sokarım.
"Ciddi misin?"
"Evet ciddi." dedi Ateş.
"Lan saçmalamayın okulun sahibi olsa neden bu zamana kadar başka bir yerde okusun ki?"
"Duyduğumuza göre zaten bu okulda okuyormuş ama okulun sahibi olduğunu duyan kızlar buna uçmuş. Çınar da böyle yaşamak istememiş ve başka bir okula geçmiş. Orada bir dersten kalınca sınıfta kalmamak için buraya geri gelmiş." dedi Deniz.
Lan teker teker gelin.
"Eyi be tamam. Rezil olduk diye bu kadar gülmeniz gerekmez."
"Emin misin?"
"Tamam biraz izin veriyorum Toprak."

°°°

Biz aptal aptal gülerken hoca sınıfa girdi.
"Merhaba gençler. Bugün sınıfımıza yeni bir öğrenci geldi."
Acaba kim geldi diye düşünmeye kalmadan sabah ki çocuğu gördüm. Pek şaşırdığım söylenemez. Tek şaşırdığım bizim sınıfa düşmesiydi. Çünkü bizim sınıf hocanın suyuna gidip dersi kaynatan sınıflardandı.
"Kendini tanıtsana."dedi hoca.
"Ben Berk KOZAN. Transfer öğrenciyim bu kadar." Hani Çınar'dı bu çocuğun adı.
"Boş bir yere oturabilirsin."
Berk etrafa bakarken bir anda gözgöze geldik. Haha yanım boş değil üzgünüm.
Ama bu niye bana doğru geliyor. Toprak'ın koluna yapıştım. Onun ordan kalkmaması lazımdı. Berk de bir anda hiç beklemediğim bir hareket yaptı ve Ateş'in yanına oturdu.

*****

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!!