ATEŞ İÇİNDE BİR SEN (ASKIYA ALINDI)

Alışveriş

Merdivenlerden ağır ağır inerken bi yanda karşıma duran şahsiyeti süzüyordum, bu teyzemin kızı Gonca'ydı.

Goncayı sevdiğim pek sölenilemezdi, hiçte anlaşamazdık. Göründüğü gibi biri değildi ilk okul ve orta okulu birlikte okumuştuk oldukca güzel bir kızdı, beyaz bir tene sahipti, yeşil gözleri ve dolgun dudakları vardı, fiziği ise düzgün ve kusursuzdu sadece biraz zayıftı, ilk okuldan itibaren hep güzelliğini kullanan biri olmuştu.

Evet güzeldi fakat içi berbattı tam anlamı ile berbat, kendini çok beğenir ve sürekli etrafındaki insanları küçümserdi bazı insanları sırf nemfati için yanında tutardı, lafı geçen bir insandı fakat onun lafı birtek bana geçmezdi, denerdi ama zararlı hep o çıkardı işti sırf bu yüzden oda benden hiç hoşlanmazdı.

Yüzüme küstahça bakarak "Naber Alev" dedi bende onun küstah tavrına umursamazca "iyidir" dedim ve mutfağa doğru ilerledim sen diye sormamışdım çünkü nasıl olduğu umrumda değildi.

Mutfağa girdiğimde annem ve teyzem sohbet ediyorlardı teyzemin yanına gidip "hoş gelmişsin teyzelerin gülü" dedim ve sarıldım oda bana sarılarak "hoş buldum kuzum" dedi içten bir gülümseme ile yüzüne baktım, saçlarından beyazlar boy göstermeye başlamıştı annemle aynı renk olan saçlarını kaybediyordu gülerken yüzünde bir kaç kırışık oluşuyordu yinede her zamanki gibi güzeldi.

Teyzemi çok seviyodum, o kadar temiz kalpli bir insandı ki annemden sonra güvenebildiğim ikinci insandı.

Teyzemle rahat rahat sohbet edip dertleşe biliyordum oda beni hiç şikayet etmeden dinliyordu, kendinden önce hep başkalarını düşünüyordu,
Gonca nasıl böyle bir kadının kızı olabiliyordu hala hayret ediyordum öyle bir kız böyle bir anneyi hak etmiyordu.

Düşüncelerimden sıyrılıp hem teyzemin hemde annemin yanaklarından öpüp masaya oturdum.

Arkam sırada Gonca masaya oturdu, babam çoktan işe gitmişti rahatlamıştım o evde olmadığı zamanlar daha rahat ve huzurlu oluyordum.

Kahvaltımı yapmaya başlamıştım, ben kahvaltımı ederken annemden beni inceliyodu gözü kolumdaki morlukta takılı kalmıştı, gözleri tekrar yüzüme döndü ona baktığımı fark ettiği an burukça gülümsedi, annemin bu hallerini görmek babamın bana yaptıklarından daha çok üzüyordu beni. Annem mutlu olmalıydı, gülmeliydi o bunu hak ediyordu.

Oysa elimden hiç birşey gelmiyordu onu mutlu edemiyordum aksine daha fazla üzülmesine neden oluyordum, en çokta bu beni maffediyordu.

Annem, Gonca'nın sorusuyla ona doğru dönmüştü benim ise tüm iştahım kaçmıştı.

***

Bahçede oturmuş çay içiyorduk. Annemle teyzem çaylarını yudumlarken bi yandanda sohbet ediyorlardı.

Gonca ise bizden uzakta telefonla konuşuyordu, konuşmaktan çok, tartışıyor gibi bir hali vardı kim bilir yine ne yapmıştı da kendini haklı çıkartmaya çalışıyordu?

Kafamı çevirip telefonumla uğraşmaya başladım, bi kaç dakika sonra telefonla uğraşmaktan'da sıkılıp telefonu kapatıp masaya bıraktım.

"Alev ben çok sıkıldım birşeyler mi yapsak?" Gonca'nın sorusuyla ona dönüp tek Kaş'ımı kaldırarak ona baktım.

"Ne yapcaz"

Gonca ve ben birşeyler yapmak! kesinlikle kafayı yiyorum.

Biraz düşündükten sonra heyecanla yerinden kalkıp "Alışveriş'e gidelim"