Έως στο τέρμα

Κεφάλαιο 12.

1 μήνας μετά...

Αλεξ pov.

Καθόμουν στο σαλόνι μέχρι που το κινητό μου χτύπησε και είδα τον αριθμό που με ψηλό τάραξε.

«Έλα.» Του απάντησα μονολεκτικά.

«Που είσαι τόσο καιρό!» Μου φώναξε.

«Τώρα με θυμήθηκες!» Του είπα.

«Γιατί σήκωνες το τηλέφωνο!»

«ΕΕ αϊ..» Πήγα να πω αλλά με διέκοψε.

«Δεν σε πήρα για να σου κάνω κήρυγμα. Για αλλον λόγο σε πήρα» Μου είπε και κάπως ανήσυχησα

«Τι έγινε;» Τον ρώτησα, τον άκουσα με προσοχή και ίσιωσα τον κορμό μου στον καναπέ μου.

«Η Γιώτα..» Είπε και στο τέλος η φωνή του έσβησε.

«Τι έγινε!» Είπα ταραγμένος.

«Την έχει τραυματίσει σοβαρά ο Φώτης..Οι γιατροί δεν νομίζουν να τα καταφέρει. Έλα να την αποχαιρετίσεις.» Είπε και έμεινα κόκκαλο.

«Οκ βγάζω εισιτήρια και έρχομαι» Είπα και του το έκλεισα.

"ΟΧΙ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ!!" Είπα στον εαυτό μου πήρα το άδειο τασάκι που υπήρχε στο τραπέζι και το έκανα ένα με το πάτωμα.

«Μου το είχε πει γαμωτο!» Είπα και ήχησε η φωνή της στο κεφάλι μου εκείνη την ημέρα.

"Έλα στην Ξάνθη τώρα!» Μου είπε και την αγνόησα.

Ήξερα ότι κινδύνευε.

ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΤΙΠΟΤΑ!

Άρπαξα το μπουφάν, τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου και λεφτά.

Λίγο πριν γυρίσω το πόμολο της πόρτας σταμάτησα και γύρισα πίσω να γράψω ένα σημείωμα στην θεία μου.

Όταν το έγραψα κατευθύνθηκα προς το αμάξι, άνοιξα την πόρτα και έβαλα μπρος το αυτοκίνητο.

Σε όλη την διαδρομή σκεφτόμουν αυτή.

Είναι σίγουρη θυμωμένη μαζί μου.

Τι περιμένεις να σε περιμένει με ανοιχτές αγκαλιές;

Έχεις δίκιο.

Καθώς είχα χαθεί στις σκέψεις μου ξαφνικά ακούω μια κόρνα και στρίβω απότομα, σταματάω και περνώ βαθιές ανάσες.

Μόλις συνήλθα ξεκίνησα για το αεροδρόμιο.

Έφτασα και ήρθε η ώρα...

Πήγα πλήρωσα για τα εισιτήρια και κατευθύνθηκα προς την αίθουσα του αεροπλάνου.

(Μετά από check in και όλα αυτά :) )

Μέσα σε λίγες ώρες ήμουν στην Ξάνθη και κατευθύνθηκα πρώτα προς το σπίτι της.

Χτύπησα την πόρτα αλλά τζίφος.

Μετά από λίγο ξεκίνησα για το νοσοκομείο.

{•••}

Αυτό ήταν...

Κοίταζα το κτίριο μέχρι που πήρα το θάρρος να μπω μέσα.

Πλησίασα την κοπέλα που ήταν στο νοσοκομείο *Ρεσεψιον 😂*

«Καλησπέρα σας θα ήθελα να δω την Γιώτα Γεωργοπούλου. Μήπως μπορείτε να μου πείτε σε ποιο δωμάτιο είναι;» Είπα και την κοίταξα αμήχανα.

«Ναι είναι στο δωμάτιο 265 στον 2ο όροφο» Είπε και έτρεξα για το ανσασερ.

Το πρόλαβα ευτυχώς.

Όσο πήγαινε πλησίαζα το δωμάτιο και δεν ήθελα να αντικρίσω αυτο το θέαμα.

Θα βάλω τα κλάματα από τις ενοχές. Τέλος πάντων.

Πλησίασα την πόρτα και την άνοιξα.

Τι ήθελα και την άνοιξα!

Αυτό που είδα δεν περιγράφετε....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Χελο τι κάνετε;

Καλά και εγωωω

Βρμ....

Πως τα περνάτε το καλοκαίρι σας;

Εγώ ξέρετε 😂

Και έχω κολλήσει με ένα βιβλίο!

Είναι τέλειο!

Είναι της EvitaLovesGalaxy και λέγετε "Μy cute roommate"

Πηγαίνετε να ρίξετε μια μάτια!

Τέλος πάντων...

Αυτά για την ώρα!

Kisses 😘 by Rianna