Vídere Possum | jikook

• deka •

Umarım beğenirsiniz 🌸

01.08.2017

"Bunu kabul etmeyeceğim anne, asla!" Taehyung hiddetle bağırdı karşısındaki annesine.

"Oğlum, buna ihtiyacı-"

"Yeter anne! Aynı şeyi söyleyip duruyorsun. O adama ihtiyacımız filan yok!" Taehyung hayatında hiç olmadığı kadar sinirliydi.

Annesi sabah kahvaltıya iki kardeşin hiç görmediği bir adamı getirmiş, o adamla en kısa süre içerisinde evleneceğini söylemişti. Taehyung bunu duyduğu an sinirden kudurmuş, bağırmaktan helak olmuştu. Jimin ise tepkisiz bir şekilde duruyordu, hiçbir şey göremeyişi ilk defa işe yaramış gibi hissediyordu.

"Taehyung anla artık! Jimin'in tedavisi için paraya ihtiyacımız var. Yetemiyorum tek başıma! Sen çalışmıyorsun, Jimin'in durumu zaten belli." Annesi tükenmişti, annesi 9 senedir tek başına 2 çocuğu büyütürken tükenmişti.

"Anne çalışırım, babama bunu yapamazsın." Taehyung az da olsa sakinleşmiş olan sesiyle konuştu.

"9 sene oldu Taehyung, 9 sene. Baban öleli, Jimin göremeyeli 9 sene oldu. Tek başıma size yetmeye çalışalı 9 sene oldu." Annesi sesi titreye titreye cevap verdi Taehyung'a. Dizlerinin üzerine çaresizce çöktü ve ağlamaya başladı.

Jimin vicdan azabı çekiyordu, Jimin şuan kendini öldürmek ve bu hayattan yok olmak istiyordu. Elindeki telefonunu sinirle sıktı ve bir anda yere fırlattı.

"Jimin, ne yaptın?" Taehyung merak ve endişe dolu sesiyle Jimin'in yanına geldi ve ellerini tuttu.

"Ağlama kardeşim, lütfen." Jimin ağladığının bile yeni farkına varıyordu.

"Odama çıkar beni, yalnız kalmak istiyorum."

"Oğlum bak-" Annesi konuşmaya çalışırken sakince kesti sözünü Jimin, "Konuşmak istemiyorum."

Taehyung kardeşinin sözünü dinledi ve koluna girerek odasına götürdü. Yatağına otutturdu ve yumuşak saçlarını okşadı.

"Çık Taehyung, bir kaç gün kafa dinleyeceğim. Yemek getirmek dışında gelmeyin odama ikinizde. Tuvalete kendim gidebilirim." Jimin'in ses tonu ilk defa soğuktu, Jimin ilk defa hayattan keyif almıyordu.

"Peki kardeşim, peki." Taehyung çaresizdi, elinden gelen hiçbir şey yoktu. Kardeşini odada yalnız bıraktı.

Jimin dümdüz bir şekilde duruyordu, ne hareket ediyor ne de ağlıyordu. Şuan Jungkook'a ihtiyacı vardı, şuan Jungkook'a sımsıkı sarılıp omzunda ağlamaya ihtiyacı vardı. Bunu yapamayışı da yakıyordu canını.

Gözünden akan yaş eline düştü Jimin'in, Jimin bunu fark ettiği an dakikalardır tuttuğu hıçkırıklarını serbest bıraktı.

Taehyung ise Jimin'in kapısının önünde çömelmiş, kardeşinin hıçkırıklarını dinliyor ve ağlıyordu.

Jimin düşündü; göremediği sürece hiçbir şey iyi olmayacaktı. Jimin hiçbir zaman mutlu olamayacaktı.

Hayat, gerçekten çok acımasızdı.

Oy vermeyi unutmayın çiçeklerim.