Bir Masal Aşkı

20.BÖLÜM

Odama girerken arkamdan burcu girmişti.

Burcu:Ayaz bey sevda hanım sizi odasına çağırıyor.

Ayaz:Tamam. Diyip burcuyla beraber odadan çıktık ben sevdanın odasına girdiğimde masalın yattığı koltuğa oturdum.

Sevda:Noldu aşkım, masal gitti  dimi evine ve bir daha burda çalışmıycak. Dediğinde Sinirden bağırmak istiyordum ama yapamazdım sonuçta karşımda duran kız dı fakat  başka çarem yoktu.

Ayaz:Bak sevda canımı sıktın artık yeter benim veya cesurun işlerine burnunu sokma cesur istedi masalın manken olması ve kimsenin haberi olunmasın dedi. Ama sen geldin kızı rezil edip gittin.

Sevda:Dur bir dakika sen şu boyundan küçük işlere burnunu sokan masalı mı savunuyorsan. Dediğin de Elimi yumruk yapıp "Evet savunuyorum sanane sen benim artık hiç birşeyimsin seni ne seviyorum nede bir ilgi duyuyorum." Dedim.

Sevda:Ama ayaz nolur yapma. Diyerek ağlamaya başladı.

Ayaz:Bak sevda eğer birdaha böyle şey yaparsan seni kovarim bunu bil. Dedim. Sevda gözyaşlarını silerek bana baktı.

Sevda:Pardon buna sen karar veremezsin

Ayaz:Veririm bal gibi veririm ben bu holdingin sahibiyim ve patronuyum. Sen ise benim sadece sağ kolumsun. Seni anında kovarım.

Sevda:Peki ozaman sana masalla iyi eğlenceler dikkat et seni kullanmasın. dediğinde hızlıca odadan çıktı. Bende sinirden camlı masaya yumruk atmıştım. Camlar kirıldığında elimde kanamıştı.

MASAL

"Babacım iyi misin"

Babam:İyim annen nerde?

"Senin Trafik kazası geçirdiğini öğrenince galiba bayılmış bir odaya aldılar."

Babam:Tamam, irem kızım bana bir bardak su verirmisin?

İrem:Tabi- iremin sözünü keserek "Babacım ben verim"

Babam:Yok istemez hatta sen git senin yüzü görmek bile istemiyorum. Dediğin de gözlerim dolmuştu. babaminda gözleri doluyordu

İrem: Al yaşar abi hadi masal bizde çıkalım. dedi ve kolumdan tutup beni odadan çıkardı.

Koltukta otururken ben ağlıyordum. İremde beni teselli etmeye çalışıyordu ama hiçbir faydası yoktu. Çok ağlıyordum arkamdan gelen sesle gözyaşlarımı sildim ve arkamı döndüm.

Annem:kızım baban nerde niye ağlıyorsun?

"Yok bisey annecim Şu odada durumuda iyi" dedim annem giderken yine ağlamaya başlamıştım.

İrem:Masal artık ağlama hadi bizim eve gidelim biraz kafan dağılır he

"Yok irem ben burda dursam iyi olur mutlu haberi babama söylemek istiyorum ama yine aynı şekilde davranır neyse sen git zaten saat öğlene geliyor hadi."

İrem:Peki masal birşey olursa beni ara seviyorum seni.

"Bende kuzum." Dedim. İrem asansöre binerken bende ayağa kalkıp cama yaklaştım ve gökyüzünü seyretmeye başladım. Seyrederken aklım nedense ayaz geliyordu ama neden? Neden hep böyle kalbim atıyordu. Diye düşünmeye başladım.

Biraz bekledikten sonra babamın odasına girdim. Annem babamla ilgileniyordu. Biran aklıma hastane parasını ödemem gerektiği geldi ama bende sadece 50 lira vardı.

Annem:Kızım derin düşüncelere daldın hayırdır.

"Yok annecim neyse ben bir yere kadar gidip gelicem merak etmeyin" dedim ve anneme el sallayıp odadan çıktım.

Asansöre bindiğimde giriş kata bastım.
Asansör indiğinde kapı açıldı ve bende asansörden inip danışmaya ilerledim.

"Merhaba sıla hanım ben Masal güvenci , yaşar güvencinin kızıyım para şeyini- sözümü keserek.

Sıla:Sevgiliniz halletti

"Pardon"

Sıla:Sevgiliniz ayaz bey hastane parasını o ödedi. Diyince kaşlarımı çatarak biraz sinirlenmiştim ama ayaz bey neden böyle şey yapmıştı ki neden?  Kendi kendime konuşurken
Hanım efendiye tamam dercesine kafa salladım ve dümdüz koridorda yürümeye başladım.

Yürürken gözlerim bir odanın aralığında ki kişiye çarptı. Tanıdık geliyordu ama kimdi önüne döndüğünde gözgöze gelmiştik. Bu ayaz beydi "bir acil odasında eşofman haliyle ne işi vardı ki?" Derken eliyle bana gel hareketi yaptı. Kapıyı elimle ittirdim ve odaya girdim.

"Ayaz bey eliniz, elinize noldu?"

Ayaz:Sakin ol masal, iyim sadece küçük bir kaza geçirdim o kadar.

"Geçmiş olsun ayaz bey, he ayaz bey size şunu söylemek istiyorum hastane parasını si- derken ayaz bey sözümü kesti.

Ayaz:İyilik yapmak istedim. Sevda içinde kusura bakma.

"İyilik yapmanıza gerek yok nolur bana yardım etmenizi istemiyorum."

Ayaz:Neden ?

"Boşverin borcum ne kadar?"
Ayaz:Saçmalama borç falan yok

"Ayaz bey nolur söyleyin paramı aldığımda size vericem."

Ayaz:Söylemiyorum

"Ayaz bey nolur söyleyin"

Ayaz:Hayır. dediğinde göğsüne vurdum. Ayaz bey gözlerini kapatmıştı

"Birden oldu"

Ayaz:Sorun değil benim hatam paranı alınca borcunu ödersin ama şimdi değil. Dedi ve bana sarıldı bende ona karşılık vermiştim.

Sarıldıktan sonra gözgöze gelmiştik. "Gözleriniz çok güzel ve ayrıca gamzelerinizde güzeldi." Dediğimde kendi dediğime şaşırdım ve ayaz bey konuşmasın diyerek ondan uzaklaştım ve tam kapıya ilerlerken.

Ayaz:Teşekkür ederim küçük tatlı minyon dedi.  biran durup ayaz beye gülümsedim ve odadan çıktım.