pardon? | texting

p a r d o n | 5

- Ya oğlum kıpırdayıp durmasana!

- Demesi kolay. Dün şerefsiz habersiz yakaladı. Hay yarabbim ya. KIZIM YAVAŞ GÖZÜMÜ ÇIKARACAKSIN!!!

- Pardon beh. Şey Gökdeniz?

- Efendim fıstığım?

- Yüzünü görebildin mi? Yani merakımdan soruyorum. Belki tanıdık biridir?

- Güzelim kar maskesi gibi birşey vardı yüzünde. Ama göremedim. Hemen beni bir arabaya soktular zaten. Sonrası flu.

- A-anladım p-peki.

Dememle gözümden şelale(!) akması bir oldu. Gökdeniz bana garipsiyen bir tavırla baktı. Sonra da sahiplenici bir baba edasıyla yüzümü büyük ellerinin arasına aldı. Küçüklüğümden beri yanımda olan tek kişiydi. Yaşıtları futbol oynarken o benimle oynardı. Babam gittikten sonra güvendiğim tek erkek Gokdeniz'di.

- Hoppala! N'oluyor ya? Sıkıntı mı var?

Dediğinde omuzlarının kasılmasını ben bile hissettim.

- Yok birşeyim Gökde. Özel günümdeyim ağlayacak yer arıyorum. Takma sen beni.

- Çok mümkün bu dediğin bak. Yaşanır bu.

Kalktım ve kocaman sarıldım ona. Babammış gibi. Dertlerimden arınırmış gibi sarıldım. 2 dakika boyunca öyle durduk. Kankamla girdiğim yoğun duygusal an gelen mesajla bozulmuştu.

054********: O gavattan ayrılmazsan eğer var ya hem seni hem de onu bitirim.

Mesajı görmemle yüzüm düştü. Dışarıya yansımış olacak ki Gökdeniz sordu;

- Hayırdır başkan? Yüzün düştü.

- Yok be ne düşecek yüzüm.

Derken zorla gülümsemek için kendimi kastım. Anlamıştı işte. Eğer birinin bana böyle birşey yazdığını görseydi önce onu öldüresiye döverdi sonra sonra beni sakladığım için bir güzel pataklardı.
Umarım öğrendiğinde çok tepki vermezsin. Umarım öğrendiğinde aramız açılmaz dememe kalmadan omzuma atılan ve beni kendine çeken Gökdeniz ile irkildim.
Gelen mesaj hâlâ aklımdaydı. Kahretsin!
Benim yüzümden birkez daha zarar görürse kendimi asla affetmezdim...